Dance Central

Eens je denkt de bewegingen onder de knie te hebben, dan is het tijd om je harde werk te tonen tijdens het eigenlijke dansmoment. Eens de muziek start en het personage op je beeldscherm begint te shaken, dan is het aan jou om zijn of haar bewegingen zo goed mogelijk uit te voeren. Net zoals tijdens de dansles zie je nog steeds aan de rechterkant de simpele fototjes verschijnen die enkele beats op voorhand al laten zien welke move je uit je mouw zal moeten schudden. Kun je de dansroutine goed volgen, dan zal de muziek haardsherp door je luidsprekers knallen. Mis je hier en daar wat bewegingen, dan gaat de geluidskwaliteit van het nummer steeds meer de dieperik in. Natuurlijk hangt er aan je geleverde prestatie ook een score vast, en die krijg je naar goede gewoonte te zien in de vorm van sterren. Verdien je er genoeg, dan zullen speciale uitdagingen beschikbaar worden.

Allemaal goed en wel, maar is een dansje doen ook daadwerkelijk leuk? Een volmondige "ja" is de enige mogelijk respons, en dat komt voor een groot stuk door het immense aantal bewegingen die de revue passeren in Dance Central. Elk nummer is wel voorzien van enkele unieke moves die wonderwel passen bij de muziek die je hoort. Zo speelt je hoofd een centrale rol tijdens het dansen op "Can't Get You Out of My Head" van Kylie Minogue, terwijl "Jungle Boogie" van Kool & The Gang je vooral discomoves laat uithalen. Wel is het zo dat het overgrote merendeel van de tracklist bestaat uit R&B en hip hop, terwijl er ook enkele popnummers te vinden zijn. Dit zal uiteraard samen met je gewilligheid om te dansen uitmaken of je je aangetrokken voelt tot Dance Central, al heeft Harmonix nu al plannen om hun dansspel regelmatig te voorzien van verse DLC. Meer zelfs: ondertussen zijn er al een aantal nieuwe nummers tegen betaling beschikbaar, gaande van het catchy "I Gotta Feeling" van The Black Eyed Peas tot "Because of You" van Ne-Yo. Een mogelijk gebrek aan plezier komt dus gelukkig niet naar voren doordat de technologie niet goed werkt, want op dat vlak is Dance Central een regelrecht schot in de roos!

of

Caption

Attribution

Qua spelprogressie is Dance Central echter – met uitzondering van de te ontgrendelen uitdagingen - een nogal eenvoudige aangelegenheid gezien alle nummers meteen beschikbaar zijn. Ook is er geen enkel spoor van een verhaallijn aanwezig, terwijl de game enkel voorzien werd van een intro- en outrofilmpje waarvoor men duidelijk inspiratie haalde uit de knappe visuals die Jamie Hewlett voor de band Gorillaz maakt. Stiekem hadden we op dat vlak meer verwacht van Harmonix, maar we twijfelen er niet aan dat de ontwikkelaar dat punt zal verhelpen in de onvermijdelijke sequel. Ook het aantal spelmodi is wat aan de magere kant. Naast de reeds beschreven danslessen en de op drie moeilijkheidsgraden af te werken 32 liedjes is er enkel nog de multiplayer mode...

...maar ook die is erg tof om mee te slag te gaan, al zijn de mogelijkheden ook hier beperkt. De modus heet namelijk Dance Battle, wat wil zeggen dat je samen met je kameraad om de beurt je moves mag laten zien en daarna afzondelijk een score krijgt. Het blijft leuk om elkaar bezig te zien en er hangt zeker de nodige spanning in de lucht wie voor altijd als houten plank door het leven mag gaan, maar toch laat Harmonix ook hier enkele kansen schieten om Dance Central net dat tikkeltje boven de stempel "oerdegelijke partygame" te liften. Toegegeven, het duurde ook eventjes alvorens ze met Rock Band de perfectie wisten te benaderen. Wat ons vooral een beetje tegensteekt is dat het niet mogelijk is om online aan Dance Battles deel te nemen. Zowat elke andere Kinect game tot nu toe heeft wel een of andere online functie, maar Harmonix was blijkbaar van mening dat het downloaden van extra nummer voorlopig genoeg is.

Het is door dit alles wel duidelijk dat Dance Central voor de volle honderd procent om dansen draait, zonder zich zorgen te maken over het implementeren van extra tierlantijntjes. We zijn er zeker van dat Dance Central 2 een veel gevulder spel zal worden dat dit opvallende eerste deel, maar net zoals bij de overgang van DJ Hero naar deeltje twee lijkt het origineel vooral dienst te doen als een basis voor de toekomst. En in dit geval een oerdegelijk fundament, zowel voor digitale dansevaringen die nog in het verschiet liggen, als voor de Kinect als apparaat!