Final Fantasy 7 Rebirth review - Herboren

Voor de Final Fantasy 7 Rebirth review gaat Menno samen met zijn geliefde party opnieuw achter Sephiroth aan.

Vijf jaar geleden alweer zette Square Enix zijn eerste stappen om het geliefde Final Fantasy 7 nieuw leven in te blazen. In 2020 kwam het eerste deel van de remake, getiteld ‘Remake’, uit. In het tweede deel, Final Fantasy 7 Rebirth, zet Square Enix opnieuw grote stappen. Waar in Remake de hoofdverhaallijn centraal stond, draait Rebirth volledig rond spelersvrijheid. Die vrijheid wil Square Enix bereiken met openwereldsegmenten, nieuwe mechanieken en extra diepgang in combat, al dragen niet alle elementen evenveel bij aan de ervaring.

De immersieve verhaalvertelling van Final Fantasy 7 Rebirth valt meteen positief op. De game combineert namelijk een groot aantal soorten verhaalvertelling. Zo komen in rap tempo meerdere flashbacks, plotwendingen en vooruitzichten voorbij die je benieuwd maken naar het verloop van het verhaal. Herinneringen die Cloud met zijn team deelt, worden bijvoorbeeld speelbare sequenties. Naast de verfrissende variatie in vertelmethoden, kenmerkt het hoofdverhaal zich door een opmerkelijk hoog tempo, waarbij prachtige scènes naadloos in bloedstollende gevechten overgaan. De klassieke personages zoals Cloud, Aerith en Tifa zijn wederom fenomenaal geacteerd en geschreven waardoor je ongelofelijk met hen meeleeft. Final Fantasy 7 Rebirth weet goed hoe je een verhaal op een immersieve en prikkelende wijze vertelt.

Final Fantasy 7 Rebirth Review - Het avontuur start nu pas echt

Bekijk op YouTube

Om de combat in Rebirth meer vrijheid te geven ten opzichte van Remake, voegt Square een aantal sterke nieuwe functies toe. Zo kun je tijdens gevechten nieuwe ‘Summons’ oproepen, zoals een Chocobo, en kun je geheel nieuwe vaardigheden vrijspelen. Dat alles zorgt voor meer diversiteit. Vaardigheden geven in sommige gevallen bijvoorbeeld een bonus (denk aan meer ‘damage’), in andere gevallen Synergy-moves. Bij Synergy werken meerdere personages in je party samen voor een krachtige aanval. Om een Synergy-move te activeren tijdens een gevecht, moeten de betrokken personages eerst genoeg punten verzamelen door ‘abilities’ of ‘spells’ te gebruiken. Synergy-moves zien er indrukwekkend uit en zorgen voor meer strategie en keuzemogelijkheden. De combat in Final Fantasy 7 Rebirth is daardoor dynamischer dan voordien en biedt een enorm scala aan aanpassingsmogelijkheden.

Final Fantasy 7 Rebirth introduceert open werelden zoals die in Remake niet voorkwamen - al gaat die uitbreiding met enkele struikelblokken gepaard. Na een aantal uur word je losgelaten in de wereld maar merk je meteen dat het reizen door de wereld houterig aanvoelt. Dat komt vooral door de beperkte bewegingsmogelijkheden: zo kan je namelijk niet springen en tegelijkertijd klimmen. Ook rijden op de rug van een Chocobo voelt houterig, wat de openwereldervaring belemmert en immersie breekt. De details en levendigheid die je in meer lineaire stukken mag verwachten, ontbreken in deze openwereldsecties. Het is fijn dat je in Rebirth verschillende mogelijkheden hebt om locaties te bereiken, maar die open gebieden worden dus niet optimaal benut.

Ook de opvulling van de open wereld met allerhande activiteiten roept gemengde gevoelens op. Door de wereld heen vind je torens die je moet activeren om een aantal activiteiten op de kaart te zetten. Als onderdeel van die activiteiten vecht je bijvoorbeeld tegen golven vijanden of verzamel je allerlei materialen - weinig baanbrekende bezigheden dus, die al snel repetitief worden. Het handjevol ‘side quests’ bieden dan weer wel goed ontwikkelde personages en interessante activiteiten. Hoewel de inrichting van de open wereld weinig verrassend en snel repetitief is, dragen de optionele ‘side quests’ en beloningen bij aan een gevoel van vrijheid.

of

Caption

Attribution

De verschillende minigames die je doorheen de game tegenkomt, tonen meer afwisseling dan de reguliere gameplay. Of het nu een race op een Chocobo is, een ‘rhythm’-game tijdens een parade of een pianospel, iedere minigame geeft een korte eigen draai aan de game. De beloningen die je krijgt zijn bovendien mooi meegenomen. Zo kun je bij een schiettent op het strand nieuwe beloningen zoals kleding verdienen. Naast de minigames is er nog een uitgebreider uitgewerkt kaartspel, genaamd Queen’s Blood, dat je door de hele game heen tegenkomt. In Queen’s Blood moet je kaarten met een hogere score strategisch in een rij plaatsen, waardoor ruimte vrijkomt voor kaarten in andere rijen. Een prima kaartspel dat een uitstapje biedt wanneer je toe bent aan iets anders dan de actievolle gameplay. De minigames geven een verfrissende draai aan de gameplay tussen gevechten en exploratie door.

Final Fantasy 7 Rebirth voelt kortom als een veilig vervolg in de Remake-trilogie aan. Hoewel er redelijk wat klemtoon op vrijheid wordt gelegd, blijven de ware trekpleisters de climaxen in het hoofdverhaal en de prachtig geschreven en vertolkte personages. De optionele uitdagingen en vele minigames in de open wereld zijn ideaal wanneer je tussen het hoofdverhaal door wat afwisseling zoekt, maar worden al snel repetitief. De combat is dan weer verbeterd ten opzichte van het al sterke systeem van Remake en is veruit de beste innovatie. Final Fantasy 7 Rebirth geeft je dus een fantastisch verhaal om in te duiken, maar laat de ultieme vrijheid en open wereld nog even aan je fantasie over.

Final Fantasy 7 Rebirth is sinds donderdag 29 februari 2024 beschikbaar op de PlayStation 5.