Steel Diver
Eentje om op je radar te plaatsen?
Hier ontdek je het tweede aspect van Steel Diver: het turen door een periscoop om vijanden in je vizier te plaatsen en torpedo's erop af te vuren. In tegenstelling tot de opbouw van de missies is deze modus geen 2D-sidescroller, maar een 3D-versie van the real deal - voeg hier zelf het tijdloze accent van Sean Connery uit The Hunt for Red October toe -. Op het bovenste scherm van de 3DS zie je de zee met daarop vijandige boten, terwijl het onderste scherm dienst doet om onderwaterraketten af te vuren, in te zoomen en je duikboot tijdelijk onder de zeespiegel te laten duiken. De periscoop zelf bestuur je aan de hand van de ingebouwde 3DS-gyroscoop, wat dus wil zeggen dat je 360 graden om je as moet draaien om de omliggende oceaan uit te kammen.
En het werkt allemaal nog erg goed ook! Je 3DS bewegen om te mikken verloopt preciezer dan ooit, en opnieuw komt er een tactisch kantje bij kijken doordat je torpedo's een lange afstand moeten reizen alvorens ze hun doel bereiken. Net zoals bij pakweg Duck Hunt moet je dus lichtjes vóór het traject van je doelwit mikken om het gewenste effect te bekomen. Maar net zoals bij Duck Hunt is er een groot probleem: hoe lang blijft dit leuk om te doen? Het antwoord is ongeveer een half uurtje, waarna deze modus begint aan te voelen als de zoveelste herhaling van een of andere TV-soap. Wegzappen naar de volgende, en meteen ook laatste, spelmodus dan maar.
Deze gaat door het leven als Steel Commander en is een vreemde eend in de bijt als je hem vergelijkt met de 2D-missies en het turen door je periscoop. Nintendo lijkt alle camerastandpunten te willen benutten met Steel Diver, want hier krijg je te maken met een top-down, simplistisch weergegeven strategy game die eigenlijk gewoon als de 3DS-versie van Zeeslag bestempeld kan worden. Net zoals in dat klassieke gezelschapsspel moet je de voor jou verborgen boten van de tegenstander opsporen door hun locatie te gokken, om ze vervolgens te torpederen met je duikboot. Dat deze spelformule werkt weet iedereen die Zeeslag wel eens op een doodse zondagnamiddag bovenhaalt, en het is zeker geen slechte zet van Nintendo om een eigen versie in Steel Diver te stoppen.
De levensduur van Steel Commander is namelijk eindeloos door de onvoorspelbaarheid en het aanbod van negen verschillende speelvelden om je op uit te leven. Bovendien is het mogelijk om deze modus lokaal in multiplayer te spelen via Download Play. Het enige wat je nodig hebt is een tweede 3DS, waarna je na enkele klikken Zeeslag aan het spelen bent, en dat zonder dat de andere speler daarvoor Steel Diver in huis moet hebben. Een kanttekening: het prijskaartje dat hieraan vast hangt bedraagt op z'n minst 535 euro (twee 3DS'en + een exemplaar van het spel), terwijl je Zeeslag voor nog geen twintig euro in huis kunt halen. Toch is Steel Commander een uitermate leuk extraatje wat Steel Diver toch nog voorziet van wat herspeelbaarheid.
En dan is er nog het audiovisuele plaatje. Steel Diver is niet de meest ideale titel om in huis te halen mocht je het 3D-effect van de 3DS in al z'n glorie willen beleven, want de weergave is eerder subtiel dan bombastisch. Tijdens het spelen van de 2D-missies krijg je het gevoel alsof je je duikboot doorheen een aquarium voortbeweegt, terwijl effecten als druppels op het scherm of een rood alarmlicht wanneer de vijand je duikboot bijna tot een gatenkaas heeft weten te reduceren mooie extra toetsen zijn. Door je periscoop over de zee turen ziet er dan weer een stuk minder uit door water en boten die weinig details vertonen. Het ziet er zeer "jaren negentig" uit. En Steel Commander...nouja, het is wat het is, meer niet. De soundtrack bestaat verder uit enkele deuntjes die de sfeer moeten scheppen tijdens het spelen, maar geen enkel nummer is echt memorabel te noemen.
Steel Diver vergelijk ik het liefst met een bibberspel - je weet wel, zo'n ijzeren draad op stroom die je moet volgen met een ijzeren cirkel aan een stok -. Je moet op voorhand denken en nauwkeurig bewegen, het gaat erg traag, wanneer je het ding te vaak raakt is het afgelopen, en na tien keer proberen heb je het wel gehad. Hoewel de gameplay in Steel Diver zeker niet slecht is, bevat deze 3DS-game gewoon te weinig afwisseling om lang te blijven boeien. Dat je er een virtuele versie van Zeeslag bijkrijgt is mooi meegenomen omdat de concept nog steeds als een paal boven water staat, maar de twee overblijvende modi blijven - hoewel leuk voor even - niet lang genoeg interessant om te spreken van een verplichte aankoop.