Helldivers 2 - Een sublieme sequel
Een boodschap van The Ministry of Truth.
Voor de Helldivers 2 review doet Maarten zijn burgerlijke plicht door het verspreiden van democratie en vrijheid.
In Helldivers 2 is het jouw taak – excuseer, jouw plicht – om Super Earth te redden van een buitenaardse invasie door het verspreiden van democratische waarden in het universum. De dreiging van buitenaf zijn geen Russen of Chinezen maar uit de kluiten gewassen insecten en robots. Satire is nooit veraf, en in combinatie met de sublieme actie en strategie is dit een onweerstaanbare game.
Net als zijn voorganger leunt Helldivers 2 zwaar op het ‘gun-ho patriotism’ van Paul Verhoevens Starship Troopers. De game omarmt de exuberante nalatenschap van die film, met propaganda van de Ministry of Truth vol oorlogsretoriek en heroïsche deuntjes die zelfs in laadschermen terug te vinden zijn. De overduidelijk satirische ondertoon wordt consistent aangehouden en zorgt regelmatig voor hilariteit. Het is bijvoorbeeld moeilijk om niet te grinniken wanneer je personage “you will never destroy our way of life” naar een groep insecten roept.
Zonder twijfel de meest in het oog springende verandering is de shift van het isometrische perspectief van het origineel naar third-person voor deze sequel. Het nieuwe perspectief is een ware aardverschuiving. Waar je vanuit een isometrisch perspectief alles in een beperkte radius kunt waarnemen, heb je in third-person geen idee wat er achter je gebeurt. Tegelijk kun je van veraf vijandelijke patrouilles zien naderen. Je verliest dus sneller het overzicht van wat er rondom je gebeurt en tegelijk zie je meer dreigingen op je afkomen.
Dat is vooral belangrijk omdat Helldivers 2 zowel een indrukwekkende weergave van een chaotisch strijdtoneel biedt, als een vaak pijnlijke herinnering dat het van cruciaal belang is om altijd het hoofd koel te houden. Helldivers 2 onderscheidt zich immers van andere co-op-shooters door het ontbreken van een ‘friendly fire’-feature. Nochtans wordt hechte samenwerking tussen spelers op meerdere manieren aangemoedigd. Missies bestaan bijvoorbeeld uit allerlei ‘objectives’ (lanceer een raket) die baat hebben bij teamwork (één iemand bedient de lanceerconsole, de rest brengt de raket in gereedheid). Daarnaast zijn er ‘support weapons’ die sneller schieten wanneer je medespeler voor je herlaadt. Of deuren die je met twee moet openen. Je dient Helldivers 2 duidelijk met anderen te spelen.
De chaotische aard van gevechten enerzijds en de nood aan efficiënte samenwerking anderzijds zijn wat Helldivers 2 als multiplayerervaring zo meeslepend en tegelijk hilarisch maken. Onder alle machismo schuilt een fragiele soldaat die tegenover torenhoge monsters komt te staan. Een die na een paar verwondingen al het loodje legt of bij de geringste explosie komisch ‘ragdollt’. Hoewel je allerlei bombastisch wapentuig ter beschikking hebt staan, kan je eigen Resupply Pod je verpletteren als je niet oplet. En hoewel je sterker staat met vier – missies ‘scalen’ zich niet naar het aantal spelers, wat solo spelen op hogere moeilijkheidsgraden zo goed als onmogelijk maakt –, ben je met elke actie zowel voor jezelf als voor je team een gevaar.
Bovendien is Helldivers 2 ondanks de eenvoudige premisse in de kern een diepgaande game. Zo word je op elke planeet met diverse ‘environmental conditions’ geconfronteerd, zoals bijvoorbeeld verminderde zichtbaarheid of extreme temperaturen. In koud weer, bijvoorbeeld, hebben wapens een lagere ‘rate of fire’, maar overhitten ze minder snel. Bovendien hebben wapens aanzienlijke ‘recoil’. Vooral op hogere moeilijkheidsgraden, waarin extra ‘conditions’ en nieuwe soorten vijanden worden geïntroduceerd, maken die technische elementen een degelijke voorbereiding en uitrusting broodnodig. Helldivers 2 biedt dus meer dan genoeg complexiteit en uitdaging voor wie die zoekt.
Met Helldivers 2 beoogt Arrowhead bovendien een dynamische ervaring die naadloos in het narratief van de Galactic War past. Het verloop van deze oorlog op meerdere fronten wordt namelijk beïnvloed door de successen en tegenslagen van spelers. In de Galactic War Map kun je in real time de verovering van elke sector volgen. Focust het merendeel van de spelersgemeenschap zich bijvoorbeeld op de oorlog tegen de Terminids, dan bestaat de kans dat de Automatons een opmars maken en het strijdtoneel zich naar een nieuwe sector verplaatst of zelfs een ‘Planet Defense’-evenement plaatsvindt. Nieuwe gebieden en planeten spelen zich dus geleidelijk aan vrij. Op moment van schrijven werd de Orion-sector bevrijd van de Termindis, waardoor het strijdtoneel zich van een ijzige planeet naar een jungle heeft verlegd. Deze dynamische aanpak is een sterke verantwoording voor de geplande ‘live-service’-strategie voor Helldivers 2.
Helldivers 2 hanteert tezamen met een verkoopprijs van 40 euro namelijk een businessmodel dat aan de ‘battle pass’ doet denken. Zo zijn er twee Warbonds, ‘Helldivers Mobilize’ en ‘Steeled Veterans’, waarin je stapsgewijs uitrustingen, wapens en valuta ontgrendelt. Helldivers Mobilize is meteen toegankelijk. Steeled Veterans kost 1000 Super Credits (10 euro). Over de implementatie: Super Credits verdien je niet alleen via Warbonds maar ook via gameplay. Warbonds voltooien doe je door middel van War Medals. Die krijg je bovenal aan het einde van elke missie uitbetaald. De snelheid waaraan je War Medals verdient – en dus items ontgrendelt – is afhankelijk van het aantal voltooide ‘objectives’ en de moeilijkheidsgraad, maar je kunt al snel zo’n 30 à 40 War Medals in een uur verdienen (de duurste items kosten 100 War Medals). Ten slotte zijn de items van Steeled Veterans variaties, en geen directe upgrades, van Helldivers Mobilize. Dat, en het feit dat Helldivers 2 geen competitieve multiplayermodus bevat, zijn in feite voldoende reden om niet schuimbekkend ‘pay-to-win’ te roepen. Arrowhead heeft overigens reeds aangekondigd dat zowel deze Warbonds als toekomstige versies altijd beschikbaar zullen zijn.
Tot slot verdient de grafische pracht van Helldivers 2 lof. De planeten ogen dankzij gevarieerde kleurenpaletten en rijke fauna en flora zowel bevreemdend als aantrekkelijk. Op technisch vlak is Helldivers 2 over het algemeen solide. Hoewel er af en toe grafische glitches optreden, is de framerate erg stabiel, zelfs in vuurgevechten met tientallen vijanden en nog meer explosies op het scherm. Het grootste struikelblok, dat verschillende dagen na de launch nog steeds niet van de baan is, zijn echter voortdurende problemen met matchmaking. Problemen om bij een lobby aan te sluiten, vroegtijdig afgebroken missies en complete crashes… het zijn euvels die de multiplayerervaring – nochtans zo fundamenteel voor Helldivers 2 – bemoeilijken. Hier is duidelijk nog ruimte voor verbetering, helemaal gezien uitgever Sony’s voornemen om meer op ‘live-service’-games in te zetten.
Helldivers 2 kan op het eerste gezicht bijna niet méér van zijn voorganger verschillen, en toch borduurt het op vele vlakken trouw voort op wat die game memorabel maakte. De heerlijke satire, de gestroomlijnde maar toch diepgaande gameplay en de dynamische Galactic War werken allemaal in synergie samen. Enkel de matchmaking is op dit moment een belangrijk euvel. Wanneer die hopelijk gefixt wordt, verwachten we dat je je trouwe plicht vervult, Super Citizen.
Voor de Helldivers 2 review speelde Maarten op een PlayStation 5.