Skip to main content
Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Xenoblade Chronicles X review

Mist de X-factor.

Xenoblade Chronicles X brengt je naar een prachtige wereld, maar geeft je door oppervlakkige quest-design weinig reden om die te ontdekken.

Xenoblade Chronicles X is niet alleen het spirituele vervolg op een moderne JRPG-klassieker, maar heeft daarbij ook de dubieuze eer om de eerste JRPG te zijn die voor de Nintendo Wii U verkrijgbaar is. De verwachtingen zijn bijgevolg ook hooggespannen. De game vult de leemte in het genre met verve, maar heeft bijlange na niet dezelfde impact als zijn voorganger op de Wii.

Monolith Soft heeft er ditmaal voor gekozen om lineariteit voor een meer westers openwerelddesign in te leveren. Geen meeslepende tocht langs de versteende lichamen van twee goden, maar uiteenlopende locaties die je naar wens kunt bezoeken. In de stijl van bijvoorbeeld een BioWare-RPG bouw je aan je eigen personage, waarmee je vervolgens door uit twee dialoogopties te kiezen de interactie met de rest van de wereld aangaat. Bijgevolg neemt geen sterk geschreven protagonist de leiding, maar een avatar zonder persoonlijkheid.

De gesprekken leiden namelijk nooit tot een kleurrijke dialoog. De opties die je voor handen hebt, gaan zelden dieper dan 'toon interesse' of 'schud met je hoofd'. Je interacties met andere personages komen daardoor vrij statisch over. Het bijkomende effect van een stille protagonist die druk in gesprek is met personages die wél van een stem zijn voorzien, is zelfs na zestig uur nog altijd storend. Dat staat dan ook in schril contrast met de levendige persoonlijkheid van de protagonist Shulk uit het vorige deel. Je avatar maakt echter nooit een sterk argument waarom hij of zij nou eigenlijk een hoofdrol in de game speelt.

Bekijk op YouTube

Xenoblade Chronicles op de Wii had weliswaar geen prijswinnend plot, maar was competent en wist te verrassen. Vooral de wisselwerkingen tussen de verschillende teamgenoten waren opmerkelijk en liepen over van karakter. Ook hier laat het vervolg te wensen over. Niet alleen speelt het verhaal slechts een bijrol, maar ook de onderlinge relaties tussen de diverse personages worden nauwelijks uitgediept. Met uitzondering van je menselijke teamgenoten Elma en Lin en de Nopon Tatsu komen ze dan ook amper aan het woord. Ze maken misschien een deel van je party uit, maar een hechte groep zoals Shulk en zijn kameraden is het niet.

De stap naar een meer non-lineair maar beknopter verhaal moet volgens regisseur Tetsuya Takahashi door omvangrijkere quests goedgemaakt worden.Hier valt echter weinig van te merken. De missies die je vanuit je thuisbasis in het gestrande ruimtestation White Whale aanneemt, vallen namelijk allemaal onder het quest-design van een standaard WRPG. Er is tevens weinig moeite gedaan om de eindeloze fetch quests enigszins interessant te verpakken. Je moet het voornamelijk doen met twee regels tekst of met hoge uitzondering een statische cutscene met ondermaatse lipsynchronisatie. Het heeft net als de gemiddelde WRPG geen sterk hoofdverhaal, maar mist intrigrerende sidequests om het goed te maken.

De exotische planeet Mira waar de laatste restanten van de mensheid zonder gêne over de inheemse bevolking heen walsen, zit daarentegen wel boordevol verrassingen. Hoewel de game op vrijwel alle vlakken de verkeerde lering uit WRPG's trekt, toont het zich meester van diens meest fundamentele element: de vrijheid om een bijzondere wereld te ontdekken. De technische beperkingen van de Wii U zijn absoluut zichtbaar, maar het ontwerp van de wonderlijke omgeving is van eenzame klasse.

Vanaf het eerste moment dat de mist langzaam weg trekt en de uitgestrekte grasvelden met kolossale wezens zichbaar zijn, tot tientallen uren later in een gevaarlijke vulkaanomgeving; de diverse locaties van Xenoblade Chronicles X blijven onverminderd indruk maken. De verticaliteit van de buitenaardse planeet is eveneens uitzonderlijk. Geen eentonige platte omgeving, maar reusachtige bomen, immense watervallen en rondzwevende rotspartijen. Het is een wereld waarin curieuze flora en fauna zonder menselijke bemoeienis in alle rust evolueren.

Door de toevoeging van de Skells krijgt die omgeving ook een geheel nieuw perspectief. Nadat je jezelf doorheen acht saaie missies hebt geworsteld, krijg je het futuristische vliegbrevet om met die huizenhoge robots de lucht onveilig te maken. Het is niet alleen een genot om met je gepersonaliseerde Mech locaties te ontdekken die eerst onbereikbaar leken, maar ook de gevechten krijgen een nieuwe impuls. Vijanden die voorheen door hun geduchte omvang een streepje op je voor hadden, krijgen nu vanuit het luchtruim eindeloze raketsalvo's voor hun buitenaardse kiezen. Het geeft de ijzersterke gameplay van Xenoblade Chronicles X een geheel nieuwe dimensie.

De gameplay borduurt voort op de solide basis die in Xenoblade Chronicles is gelegd. Je valt nog steeds automatisch in real-time gevechten aan en maakt gebruik van speciale Arts-technieken om de vijand schade toe te brengen of je defensie aan te scherpen. Elk personage heeft ditmaal de beschikking over een tweetal wapens, wat jouw rol een stuk actiever maakt. Het wisselen tussen een melee- en een ranged-wapen speelt namelijk een contextuele rol en zorgt ervoor dat je niet enkel de cooldown van je Arts in de gaten houdt.

Dat uit zich voornamelijk in het nieuwe Soul Voices-systeem. De gevechten in Xenoblade Chronicles kenmerkten zich al door de nadrukkelijke aanwezigheid van je party, maar ze vragen nu extra om je aandacht. Wanneer je bijvoorbeeld op het juiste moment een melee-aanval inzet, bestaat de kans dat die extra schade toebrengt. Door het missen van een duidelijke healer-klasse is het daarbij essentieel om via een Soul Voice-combo je team weer van de nodige health te voorzien. Het zorgt niet alleen voor een hoop variatie, maar brengt ook de nodige tactiek in het spel.

Xenoblade Chronicles X laat je een indrukwekkende open wereld vol exotische flora en fauna ontdekken. Het zeer beperkte verhaal en oppervlakkige quest-design geven echter weinig aanleiding om daadwerkelijk op avontuur te gaan. Dankzij de buitengewoon solide gameplay is het zonder meer een competente JRPG, maar als vervolg op Xenoblade Chronicles op de Wii stelt het enigszins teleur.

Xenoblade Chronicles X is vanaf 4 december verkrijgbaar voor de Nintendo Wii U.

Sign in and unlock a world of features

Get access to commenting, newsletters, and more!

Ontdek hoe we te werk gaan met onze reviews door ons reviewbeleid te lezen.

In this article

Xenoblade Chronicles X

Nintendo Wii U

Related topics
Over de auteur

Lenne Kuin

Redacteur

Rolt nog met regelmaat diverse huis- en tuinartikelen in Katamari Damacy op. Verliest zich echter ook met gemak in role-playing games en point-and-click adventures.
Reacties