Skip to main content
Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Nintendo Switch Sports review - Op medaillekoers?

Deelnemen is belangrijker dan winnen.

Nintendo Switch Sports brengt de magie van de Wii naar de nieuwste consolegeneratie, al biedt niet elke sport dezelfde diepgang.

Voor de Nintendo Switch Sports review haalt Michiel zijn kleurrijkste trainingspak boven voor een intensieve, zij het ietwat korte work-out.

Toen ik een vijftiental jaar geleden met het Gentse studentenleven kennismaakte, verliep quasi elke avond op dezelfde manier. Vooraleer we de lokale kroeg bezochten, werden op voorhand op iemands studentenkamer de nodige biertjes geconsumeerd. Dan was het vaak een kwestie van tijd voordat de gastheer zijn Nintendo Wii uit de kast haalde en er enkele potjes bowling, tennis of golf werden gespeeld. Onder andere door de gratis bundeling met elke Wii-console was Wii Sports destijds een ongekend succes in vele huiskamers. Niet dat de minigames zo veel om het lijf hadden, maar de intuïtieve besturing etaleerde als geen ander de kracht van de Wii en wist zo tal van huishoudens te charmeren. Nintendo Switch Sports haalt die succesvolle formule opnieuw boven. Niet elke sport is van hetzelfde niveau, maar het totaalpakket is meer dan voldoende om je vrienden een uurtje te entertainen. Met of zonder biertje erbij.

Het is eigenlijk frappant dat Nintendo zich pas vijf jaar na de release van de Switch aan een dergelijke game waagt. De motion controls van de Switch lenen zich daar nochtans perfect voor. Op het grote scherm ben je na een eenvoudige kalibratie meteen vertrokken voor een spelletje badminton of zwaardvechten. Het grootste deel van de tijd doen de motion controls uitstekend hun werk met een accurate registratie van je bewegingen, al vallen de uitzonderlijke keren waarop je bal of pluimpje op onverklaarbare wijze de andere richting uit vliegt daardoor des te harder op. Een groter minpunt is dat je de tafelmodus van de Switch enkel in singleplayer kunt gebruiken. Even snel op locatie een paar spelletjes met vrienden spelen zit er daardoor niet in.

Bekijk op YouTube

Voor het aanbod aan sporten heeft Nintendo een mix van nieuwkomers en klassiekers gekozen. In die laatste categorie kun je met bowling en tennis aan de slag. Bowling blijft de meest rudimentaire sport in het aanbod, al biedt die ook dankzij de nieuwe ‘special mode’ de nodige variatie. Daarin gooi je de bal langs verschillende, al dan niet bewegende obstakels richting de kegels, waardoor timing essentieel is. Tennis speel je net als op de Wii altijd in het dubbelspel. Ook in je eentje bestuur je dus steeds twee atleten. De sleutel tot succes zit hem dan ook in het constant wisselen tussen beide spelers om onverwacht uit de hoek te komen. Door het gebrek aan variatie en extra mechanics ben je echter na een paar spelletjes op het tennis uitgekeken.

Hetzelfde geldt voor het volleybal, een van de nieuwkomers in de reeks. In teams van twee atleten wissel je daarin constant tussen het opslaan, blokkeren, opgooien en smashen van de bal. Al die bewegingen pik je intuïtief snel genoeg op, en zeker tegen een fanatieke tegenstander schiet het tempo razendsnel de hoogte in. Eens je de basisbewegingen onder de knie hebt, valt er echter nog weinig nieuws te beleven. Net zoals het tennis heeft ook volleybal door een tekort aan extra mechanics een beperkte houdbaarheidsdatum.

Badminton doet het op het vlak van variatie een stuk beter. In tegenstelling tot tennis heb je hier - weliswaar beperkte - mogelijkheden om je personage over het veld te bewegen en wissel je tussen normale slagen en dropshots die je tegenstander uit balans brengen. Daardoor ligt de focus niet alleen op timing, maar ook op individuele techniek. Ook na enkele potjes zijn er dus nog steeds nieuwe strategieën om je tegenstander het leven zuur te maken.

Bekijk op YouTube

Qua variatie en intensiteit doet chanbara er nog een schepje bovenop. In die vervanger voor het klassieke boksen bekamp je je tegenstander met zwaarden in een ‘best of three’. Chanbara weet als geen ander het tactische steekspel van de gemiddelde fighting game te vertalen naar de motion controls van de Switch. Met een combinatie van horizontale, verticale en diagonale slagen probeer je te vermijden dat je zwaard met dat van de tegenstander kruist. Op die manier creëer je een opening voor een voltreffer. Bovendien kun je naast een normaal zwaard ook voor een energiezwaard kiezen waarmee je na het blokkeren van enkele aanvallen een extra sterke ‘charge strike’ uitvoert. Je kunt zelfs met twee zwaarden tegelijkertijd vechten. Chanbara is daardoor een sport die zowel een beginneling als een doorwinterde Nintendo Switch Sports-speler zal bekoren, en ongetwijfeld ook online heel wat potentieel heeft.

Ook voetbal behoudt perfect die balans tussen toegankelijkheid en diepgang. Daarvoor haalt Nintendo overduidelijk de inspiratie bij Rocket League. In de huidige versie van de minigame bestuur je met beide motion controllers één personage in een team van vier spelers. Je beweegt volledig vrij over het veld, waardoor strategisch positioneren essentieel is om vervolgens uit te pakken met een hoge, lage of duikbal. De besturing gebeurt momenteel dus volledig met je handen, al kun je in de ‘Shoot-Out’-modus alvast met behulp van een beenband de nodige ballen richting het doel trappen. Die functionaliteit wordt echter pas later dit jaar toegevoegd aan de hoofdmodus van de game, wat ongetwijfeld het spelplezier nog meer ten goede komt. Ook in zijn huidige vorm is voetbal echter al een van de hoogtepunten in Nintendo Switch Sports.

Nintendo Switch Sports review - Chanbara is een van absolute uitblinkers.

Een puntje van kritiek is gericht aan de cosmetische voorwerpen. Die kun je immers enkel vrijspelen door online punten te verdienen. Een nogal vreemde keuze, zeker aangezien een game als Nintendo Switch Sports pas echt floreert met meerdere spelers in dezelfde ruimte. Net zoals bij de eerder aangehaalde gebrekkige ondersteuning voor multiplayer in de tafelmodus verhindert ook deze technische ingreep dat de game zijn volledige potentieel benut.

Ondanks die kleine smet op het blazoen is Nintendo Switch Sports net als zijn voorgangers de partygame bij uitstek. Bij de meeste sporten beperkt zich dat tot intuïtieve, maar ietwat simplistische gameplay die zelfs je minst digitaal geletterde familielid zonder veel uitleg kan oppikken. In het geval van chanbara en vooral voetbal voegt Nintendo daar echter de nodige extra mechanics en diepgang aan toe, waardoor je die sporten ook na ettelijke sessies nog steeds met plezier opstart. Een gouden medaille zit er net niet in voor Nintendo Switch Sports, maar deelnemen is belangrijker dan winnen.

Voor de Nintendo Switch Sports review speelde Michiel op een Nintendo Switch OLED.

Read this next