Grow Home review
Groeipijnen.
Wanneer je van het zwevende eilandje springt, maak je een gevaarlijke vrije val. Maar geen nood. De bloem die je bij je houdt, vertraagt je en laat je veilig op een aftakking van de Star Plant landen. Nu is het zaak een korte afdaling te maken. Je rent en al gauw haal je een veel te grote snelheid. Je stopt en staat aan de rand van de afgrond. Net op tijd kun je je aan een tak vastklampen. En dat is maar goed ook, want anders was het dit keer wel een lange weg naar beneden.
Het is wellicht een van de meest voorkomende scenario's in Grow Home, een 3D-platformgame van Ubisoft Reflections. Je speelt als de Botanical Utility Droid - kortweg BUD - die op een niet nader genoemde planeet op zoek gaat naar flora om zijn eigen thuis van zuurstof te voorzien. De Star Plant is daarvoor het ideale exemplaar. Je klimt de gigantische bonenstaak op en creëert nieuwe aftakkingen. Essentieel daarbij is de besturing, die volgens de ontwikkelaar dusdanig is afgesteld dat je een fysieke verbinding met de game voelt.
De controls zijn echter meteen het grootste minpunt van Grow Home. BUD struikelt over zijn eigen voeten en valt te pas en te onpas bij afdalingen. Hij heeft het immers moeilijk met afremmen. Zelfs op rechte stukken stopt de robot niet onmiddellijk. Dat is niet zo handig, omdat je het merendeel van de game op de dunne takken van een bonenstaak doorbrengt. Hoewel de besturing voor het klimmen goed gevonden is (de rechter- en linkermuisknop bedienen respectievelijk de rechter- en linkerhand), zijn sommige hellingen dan weer te steil om vlot op te geraken. Het klimmen duurt in dat geval zo lang dat er tegen dan een plant in je eigen achtertuin gegroeid is.
Je kerntaak is nieuwe aftakkingen creëren die je met zwevende eilandjes verbindt. Dat doe je door het uiteinde van een tak vast te grijpen en jezelf vervolgens te lanceren. Ook hier laat de besturing het aanzienlijk afweten. Het sturen van die snel groeiende tak verloopt zeer moeilijk, want die vliegt zonder reden plotseling naar links of rechts. Bijsturen is daarenboven enorm gevoelig: houd een van de richtingsknoppen te lang ingedrukt en je bent een rechte lijn richting het eilandje volledig kwijt.
Wanneer je een tak met een eilandje verbindt, groeit de Star Plant een paar meter. Op een bepaald moment heb je zo veel nieuwe aftakkingen geschapen, dat er een groot nadeel bij komt. Je verliest immers het overzicht over de bonenstaak. Hoewel je een kaart tot je beschikking hebt, is deze niet gedetailleerd genoeg. Navigeren tussen de takken wordt dan een moeilijke opgave. In principe kun je als extraatje nog naar kristallen op zoek gaan, maar uiteindelijk besluit je dan maar om de weg naar boven te hervatten. Het is dan ook de enige richting die er echt toe doet: de Star Plant heeft als einddoel jouw ruimteschip in de lucht.
Grow Home voorziet wel enkele oplossingen voor de steeds toenemende hoogte. Zo zijn er 'telepads' die je van punt A naar punt B brengen en ook als checkpoint fungeren, mocht je te pletter storten. Omdat de 'telepads' echter relatief ver uit elkaar staan en het risico op vallen altijd groot is, breng je toch veel tijd al klimmend door. Je kunt ook een bloempje plukken en het op elk moment tijdens het vallen als parachute gebruiken, maar de blaadjes vallen er dan een voor een af. Deze parachutesprong is dus geenszins zonder gevaren.
De vreemdste 'oplossing' is er echter in de vorm van zelfvernietiging. Die kun je altijd toepassen, maar de game raadt het je aan wanneer je opeens tussen een nieuw gecreëerde aftakking en een rots vaszit. Daarom lijkt de zelfvernietiging vooral een middel om technische gebreken te bedekken. Die zijn trouwens niet zeldzaam; verwacht je af en toe gerust aan een glitch waardoor je niet op maar in de tak klimt.
Ondanks de stuntelige gameplay heeft Grow Home visueel veel te bieden. Je ziet een mooi uitgewerkte, groene omgeving terwijl de blauwe lucht en de steeds groeiende Star Plant je echt het gevoel van hoogte en ongebreidelde vrijheid geven. Vooral 's nachts geniet je echt van de sterrenhemel. En het moet gezegd, BUD is een robot die schattige geluiden maakt en er sympathiek uitziet. Met knappe graphics lever je echter nog geen goed verhaal af. BUD moet vooral hogerop zien te komen en heeft af en toe contact met het moederschip 'MOM', maar daar houdt het ook op.
Een origineel uitgangspunt en mooie graphics verhullen de tekortkomingen van Grow Home niet. De game slaagt er niet in om je via de besturing een diepe verbintenis met BUD en de Star Plant te geven. Meer zelfs, de klungelige robot geeft je meestal de indruk dat je hem helemaal niet aan het besturen bent. De technische euvels kennen een hoogtepunt in een onverholen glitch en de oproep tot zelfvernietiging omdat BUD vastzit. Soms is het beter dat een game nog even binnen de wandelgangen van een bedrijf blijft. Dat is met Grow Home zeker het geval.