Crysis 2 Multiplayer (hands-on)

Crisis. Je kunt tegenwoordig de krant niet opendoen of je wordt met deze term rond de oren geslagen. Een economische crisis heeft zowat de hele wereld in haar greep, waardoor regeringen genoodzaakt zijn om op alle maatschappelijke vlakken besparingen door te voeren. Nuja, alle vlakken? De banken die door roekeloze investeringen mee de crisis veroorzaakt hebben financieel steunen kan dan natuurlijk wel. Aan de andere kant heb je dan weer de vele politieke crisissen. Niet enkel in België heerst op federaal niveau een politieke impasse die haar weerslag kent over het hele land. Ook in andere landen worden dictatoriale regimes omver geworpen door onderdrukte burgers. Denk hierbij maar aan Tunesië en recentelijk ook de rellen in Egypte en Jemen. Als al dit niet genoeg is, mogen we ons binnenkort nog verwachten aan een nieuwe crisis, namelijk Crysis 2. Om menig gamer al op enige wijze voor te bereiden op de laatste game van ontwikkelaar Crytek, maakten we alvast een korte bespreking over de multiplayer beta van de game.

Met de game brengt Crytek UK de Crysis-franchise naar de consoles. Menig PC gamer vreesde dat hierdoor de game haar grafische standaard ging moeten terugdraaien. Crysis, die exclusief voor de PC werd gemaakt, stelde in 2007 een visuele standaard die slechts door heel weinig game vier jaar na datum bereikt werd. Niks is echt minder waar. Niettegenstaande dat we slechts met een betaversie van de game aan de slag gingen, stonden we toch versteld van de grafische pracht en praal van de levels. Textures zien er scherp en afgewerkt uit. Dit alles kwam werkelijk tot zijn recht in contrast met een al even imposante skyline die voor een realistische belichting zorgt. Ook explosies zien er scherp uit en zorgen voor heel wat dynamische belichting.

of

Caption

Attribution

Samen met deze grafische fideliteit bezitten de maps ook een zeer uitgesproken persoonlijkheid. Hiermee bedoelen we dat de aandacht voor details ervoor zorgt dat de maps een gevoel van eerdere bewoning uitstralen. Alle maps zouden gebaseerd kunnen zijn op bestaande locaties, die na de buitenaardse invasie (waar de singleplayer over gaat) een enorme verwoesting opgelopen hebben. Zo beidt de Skyline map een zicht over een belegerd New York City en heeft Pier 17 (een nieuwe map voor de Crysis 2 demo) een akelig realistisch beeld van een verwoest havengebied. Wat wel opmerkelijk is aan alle tot nu toe gespeelde maps is hun openheid. De bewegelijkheid die het Nanosuit biedt, kan ten volle benut worden door van balkon naar balkon te springen en je vast te grijpen aan richels om zo op plaatsen te komen die eerder onbereikbaar leken.

Deze Nanosuit geeft je niet enkel extra lenigheid, het is tevens de hoofdrolspeler in de game. Elke speler wordt met zo'n prestatieverbeterend pak uitgerust. Je kunt je pak vervolgens aanpassen met enkele Modules die je eigen speelstijl beter aanvullen (vergelijkbaar met het Perksysteem uit Call of Duty). Er zijn drie types Modules: Armor, Power en Stealth. Afhankelijk van het type dat je het meest gebruikt, unlock je nieuwe Modules in je geprefereerde type. Voorbeelden van enkele modules zijn de Air Stomp, waarmee je een neerwaartse aanval lanceert nadat je in de lucht bent gesprongen. Ook is er Phantom, die je in staat stelt om sneller de onzichtbaarheid te activeren.

"Onzichtbaarheid? Oh nee, dat zal campen alleen maar aanmoedigen" is een reactie die menig gamer wel maakt wanneer de Stealthvaardigheid van het Nanosuit ter sprake komt. Maar wees gerust. Alle speciale vaardigheden van je pak zijn gekoppeld aan een energiemeter die zich automatisch op gaat laden wanneer deze niet gebruikt wordt. Je kunt dus niet voor oneindige tijd onzichtbaarheids- of harnasmodules gebruiken. Ook de spring- en sprintfuncties zullen energie vergen van deze meter. Mensen die de multiplayer van de eerste Crysis gespeeld hebben, kunnen getuigen dat gebruik maken van de vaardigheden van je pak niet altijd even intuïtief verliep. Dit probleem werd voor Crysis 2 aangepakt. Nu kun je op een veel toegankelijkere manier, door de schouderknoppen op je controller, gebruik maken van alle voordelen die je Nanosuit je beidt.

Momenteel hebben we al twee modes kunnen testen. Team Instant Action is de Team Deathmatchmode van de game. Twee teams van elk zes spelers nemen het tegen elkaar op. Het team dat het eerst vijftig kills weet te verzamelen is de winnaar. De tweede mode heet Crashsite. De setup van deze mode is een vliegtuigachtige drone die over de map vliegt en informatiebakens laat neerstorten. Logischerwijs is het de bedoeling om zo snel mogelijk de site in te nemen en aan de haal te gaan met de info. Een soort King of the Hill variant in een toch wel origineel jasje.

Jammer genoeg was niet alles rozengeur en maneschijn. Zo ondervonden we heel wat problemen met de controls van de game. Deze zijn alles behalve vloeiend en responsief. Ze doen een beetje denken aan de controls van Killzone 2, waarbij het bewegen en het mikken ook net iets te stroef verliep. Dit is wel degelijk een probleem in een game waar de actie vrij intens kan worden, vooral ook door de bewegelijkheid van de Nanosuits. Ook de hitdetection was niet altijd even accuraat. Wat de ene keer telde als een headshot, leek een andere keer niet eens te registeren. Hopelijk worden deze twee minpunten toch nog onder handen genomen vooraleer de game in de winkel komt te liggen. Het zou jammer zijn dat een game met dergelijke uitstraling teruggehouden wordt door stroeve besturing.