Skully review - Rol, Skully, rol!
Komt niet goed over de Finish Line.
In de Skully review van Glenn kom je te weten of ontwikkelaar Finish Line Games erin slaagt om van zijn derde game een uitdagende platformer te maken.
Als goden vechten in het mensenrijk, dan rollen er gegarandeerd koppen. Dat mag je in Skully letterlijk nemen. In de game bestuur je een schedel die op een afgelegen eiland aanspoelt en terug tot leven wordt gewekt door een god. Jouw opdracht? Bemiddelen in een uit de hand gelopen familieruzie. Die familie ziet dat natuurlijk niet meteen zitten en doet er via allerhande platform- en puzzelsecties alles aan om je in water, lava of een diepe ravijn te doen verdwijnen. Canadese indieontwikkelaar Finish Line Games probeert met Skully een verhaalgedreven platformer neer te zetten, die zowel puzzels als uitdagende platformsecties bevat. Slaagt het in zijn opzet of rollen er koppen?
Dat Skully een uitdagende 3D-platformer is, wordt al bij het begin duidelijk. Zo moet je niet alleen rekening houden met de timing van het springen maar ook met het landen, aangezien Skully onmiddellijk begint te rollen bij de vaak erg schuine platformen en hellende bochten. Op die momenten moet je hem dwingen om de juiste kant op te rollen én naar een ander platform te springen. Dat alles is erg lastig te combineren wanneer een vloedgolf van water of lava je achtervolgt. Je sterft dan ook heel snel en vaak in Skully. Lukt het na een tijd wel om voorbij een pittig stuk te geraken, dan word je overmand door enorm veel voldoening en motivatie. Toch haalt frustratie vaak de bovenhand aangezien de camerastand bij platform- en andere secties zich niet automatisch aanpast en in een bepaalde hoek blijft staan. Vaak is dat achter een muur, het gras of letterlijk onder het parcours. Daardoor raak je vaak het overzicht kwijt en ben je niet in staat om meerdere acties na elkaar te doen. Dat de camera zich niet automatisch aanpast gooit vaak roet in het eten en maakt de uitdagende platformsecties vaak onnodig frustrerend
Tijdens je speelsessies kom je verschillende obstakels tegen die je al puzzelend probeert op te lossen door de drie kleivormen van Skully apart te gebruiken of ze te laten samenwerken. Elk van die vormen roep je op via een modderpoel en beschikt over zijn eigen handige vaardigheden. Zo beschikt de ene vorm over brute kracht, springt de andere erg hoog en verplaatst de laatste platformen. Het grote nadeel van dit alles is dat puzzels vaak onnodig lang aanslepen. Als je drie dezelfde of drie verschillende kleivormen wilt gebruiken, moet je drie keer heen en weer lopen naar een modderpoel. Daarnaast zijn puzzels vaak verwarrend, waardoor je soms lang moet zoeken naar een oplossing die vervolgens allesbehalve voor de hand ligt. Hoewel de puzzels alle vormen van Skully goed in de verf zetten en experimenteren mogelijk maken, nemen ze vaak onnodig veel tijd in beslag en zijn ze te vaak vergezocht.
Skully's verhaal wordt als een boek gepresenteerd, met bewegende foto's en af en toe een animatie waarbij Skully bijvoorbeeld kort rolt of een aanval van een god ontwijkt. Verder lijkt het een doorsnee diashow, waardoor je het toch niet kunt laten om te denken dat hier meer in zat. Die indruk wordt versterkt door de fotofilmpjes die bij momenten erg schokkerig en haperend overkomen. Uiteindelijk blijf je dus met tussenfilmpjes achter, die afbreuk doen aan de realistische animaties, de knappe graphics, het geslaagde stemmenwerk en het originele verhaal van de game.
Door Skully onder de loep te nemen, merk je dat deze 3D-platformer met enkele belangrijke problemen worstelt. Vooral de camera die zich maar niet automatisch wil aanpassen en de langdradige puzzels gooien roet in het eten. Daarnaast storen ook de bij tijden schokkerige en haperende filmpjes die afbreuk doen aan verder puike presentatie van de game. Skully verliest net iets te vaak zijn kop.
De Skully review van Glenn vond plaats op de pc.