Professor Layton en de Erfenis van de Azran review
Een bitterzoet afscheid.
Vijf jaar heb je met ze opgetrokken, de keurige professor Hershel Layton en zijn nieuwsgierige leerling Luke. Sinds de ontdekkingstocht door de 'Curious Village' St. Mystere heb je een telkens uitgebreidere cast in je hart gesloten: assistente Emmy, inspecteur Grosky, de geheimzinnige Descole... Professor Layton en de Erfenis van de Azran sluit een tijdperk af, en het blijkt een bitterzoet afscheid. Een ingetogen vaarwel aan een unieke vriendengroep, verpakt in een gameconcept waar de rek na zes delen toch echt uit is.
Aan de plot ligt dat niet. Daar waar de vorige Layton-games veelal mijmerend van start gingen om pas op het eind uit te pakken, begint de Erfenis van de Azran direct in de hoogste versnelling. Layton en zijn kornuiten vinden de laatste afgezant van de Azran-beschaving, wat tot een reis rond de wereld met als inzet het voortbestaan van de mensheid aanzet geeft. Het is een tocht waarin al je vragen uit de afgelopen jaren worden beantwoord. Wie waren de Azran? Wat wil slechterik Bronev met de erfenis en wie schuilt er werkelijk achter het masker van Descole? Je komt er allemaal achter.
Door de bagage uit de vorige delen is de Erfenis van de Azran geen gemakkelijk Layton-game om in te stappen. Layton-veteranen worden op hun wenken bediend, maar voor beginnende spelers is er te weinig houvast binnen het overkoepelende mysterie en al haar plotwendingen. De zesde Layton is dan ook bij uitstek geschikt voor spelers die al wat delen achter de kiezen hebben. En laat dat nu juist de spelers zijn die merken dat de puzzels dit keer weinig geïnspireerd zijn.
Nu zijn er door de jaren heen meer dan 1800 puzzels verzonnen door het team van Level-5, dus van luiheid beschuldig je niemand. Enige herhaling werd in de vorige delen ook al niet geschroomd. Toch maakt de Erfenis van de Azran het wel erg bont. Veel puzzels maken twee of drie keer hun opwachting, telkens een tandje moeilijker, maar toch telkens hetzelfde concept. Wanneer je voor de derde keer een boekenkast inricht in de vorm van een verkapte Sudoku-puzzel, heb je het wel gezien. Een puzzel waarbij je matrozen over elkaar laat springen, is exact gelijk aan een puzzel met springende katten in het voorgaande Masker der Wonderen.
Naarmate het avontuur vordert, kom je zo telkens vaker een 'deel twee' of 'deel drie' tegen van puzzels die je al eens hebt opgelost. Gekleurde dozen stapelen zodat alle kleurtjes bij elkaar passen, meer gekleurde dozen in deel twee. Schuifpuzzel die een afbeelding vormt, ingewikkeldere schuifpuzzel met meer stukjes in deel twee. Een brug bouwen door Tetris-achtige blokken in elkaar te puzzelen, een brug bouwen met meer blokken in deel twee. En ja, die puzzel zag je al vaker in een vorige Layton. Blokken verschuiven om een object naar de uitgang te loodsen? Ook die is weer meermaals van de partij.
Toch houdt het wel de aandacht, al is het maar omdat de Layton-reeks de enige in zijn soort is die zo'n gevarieerde mix aan puzzels biedt. Dit keer is het avontuur daarbij niet meer strikt lineair. Zodra je over een luchtschip beschikking krijgt, bepaal je zelf welke plaats je als eerste bezoekt, en daarmee laat Level-5 een frisse wind door de bekende structuur waaien. Dankzij de wereldreis-opzet zijn de omgevingen gevarieerder dan ooit en dat maakt ze juist zo leuk om te ontdekken. Zo bezoek je onder andere een kleurrijke jungle, een winters dorpje, het Wilde Westen en Layton's thuisbasis Londen.
Als vanouds tik je je door de omgevingen, op zoek naar hintmuntjes en andere te verzamelen objecten. Ondanks dat je al snel een overschot aan muntjes hebt, blijf je toch compulsief elk schermpje uitpluizen. Iedere keer is het weer een verrassing wat je getik teweeg brengt, omdat de omgevingen net weer een tikkeltje interactiever zijn dan voorheen: Zo tik je op een pot om hem om te laten vallen en een muntje te ontvangen, tik je een paar keer op een ham tot hij op is (gewoon omdat het kan) of open je kastjes en laadjes op zoek naar verborgen, extra pittige puzzels.
De gedetailleerde omgevingen komen goed tot hun recht op het scherm van de Nintendo 3DS, waarbij het aan te raden is de 3D-slider goed hoog te zetten. Dan pas komen de omgevingen echt tot leven. Vaak kun je heel hoog of veel verder om je heen kijken dan je in eerste instantie denkt. Dit aangename kijkdoos-effect ken je al uit het Masker der Wonderen en omdat er weinig beweging in de achtergronden zit, kun je van het 3D-effect genieten zonder dat het in de weg zit.
Je kijkt werkelijk je ogen uit. In de achtergronden van de Londense straten tuffen oldtimers voorbij en zweven er vliegtuigjes door de lucht. Het hotel in een warm vakantieoord huist een enorm aquarium, waar tientallen visjes en een enorme walvis doorheen zwemmen. Wanneer je telkens dichterbij de ontdekking van de erfenis komt, laat Level-5 de fantasie helemaal de vrije loop. Als avonturier kun je het dan niet laten om de eeuwenoude ruïnes en tempels volledig uit te pluizen.
Volgens de ontwikkelaar is Professor Layton en de Erfenis van de Azran het laatste avontuur met de professor zelf in de hoofdrol. Betekent dat het einde van het hele Layton-concept? Dat is nog niet duidelijk, maar voorlopig is het goed geweest. Pak dus nog eenmaal je koffers, voeg je nog eenmaal bij het bekende gezelschap en kraak nog eens je hersens op 150+ puzzels, nu het nog kan. Zoals het een ware heer betaamt.
Professor Layton en de Erfenis van de Azran is nu verkrijgbaar voor de Nintendo 3DS. De game is volledig Nederlands vertaald en ingesproken.