Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

No More Heroes: Heroes' Paradise

Onversneden naar hardcore consoles.

Mijn Wii staat sinds vorig jaar zoveel stof te happen dat het z'n Memory Card slots uitkomt. Jammer om te erkennen, maar op de laatst verschenen spelcomputer van Nintendo waren er nu eenmaal niet bijster veel sterke games te vinden, en al zeker niet van externe ontwikkelstudio's. No More Heroes was gelukkig een uitzondering en wist met zijn gekke design veel aandacht te vergaren. We zijn drie jaar later en Konami neemt het op zich om in Europa en Noord-Amerika een HD-remake uit te brengen op PlayStation 3 en Xbox 360.

Gezien de abstracte samenstelling van de speelwereld zal het niet verbazen dat de game zich een weg baant naar een meer hardcore platform. Centraal in het verhaal van No More Heroes: Heroes' Paradise staat Travis Touchdown, een late twintiger die zijn motelkamer als uitvalbasis gebruikt. En dit vat vol testosteron koestert grote ambities. Neen, hij wil niet het record hamburgers eten verpulveren of zijn kamer behangen met gebruikt vrouwenondergoed. Althans, niet dat we voor dat laatste een bindend bewijs hebben. Travis gaat er voor om de beste huurmoordenaar ter wereld te worden, volgens een officiële ranglijst. Bij het aanvangen van de game haalt hij net de elfde plaats. Er wachten hem tien bittere tegenstanders, de ene meedogenlozer dan de andere. Maar Travis is vastberaden om met zijn Beam Katana zich een weg te snijden naar de top.

Alleen raakt hij snel verzeild in problemen; de topvrouw van de United Assassins Association, de blonde en bloedmooie Sylvia Christel, maakt hem duidelijk dat andere huurmoordenaars op Travis gaan beginnen jagen als hij beslist om zijn ambitie te staken. En alhoewel het zeer snel duidelijk wordt dat hij meer dan graag zijn Beam Katana in haar schede wil schuiven, beseft hij dat hij geen kant meer op kan en moet gehoorzamen. De klim van nummer tien tot nummer één bevat dus wel wat progressie in de verhaallijn en kent een paar wendingen.

De nadruk in het aparte No More Heroes: Heroes' Paradise ligt niet zozeer op drama, maar eerder op de pittige cocktail die het geheel vertegenwoordigt. Alles wordt luchtig geserveerd door de constant presente humor die als alom dekkende laag dient. Gaande van de charismatische personages tot de overdreven gameplay en plakkende muziek: de game neemt zich allesbehalve serieus. Van het ene excentrieke baasgevecht tot de klusjes die je opknapt, er moet vroeg of laat een glimlach op je gezicht tevoorschijn komen.

Er zit genoeg variatie in het spel om alles interessant te houden. Alhoewel het basisprincipe neerkomt op alle handlangers neerhalen, de volgende tophuurmoordenaar uitschakelen en dat zo negen keer te herhalen, zit er meer achter de Wii-klassieker. Om telkens toegang te krijgen tot het volgende gevecht, moet je een aardige som geld storten op de rekening van de UAA. Naast de Ranked Battles verken je op je stijlvolle klepper van een motorfiets, genaamd de Schpeltiger, de stad Santa Destroy waar bijna letterlijk niets te beleven valt. Als je dus had gehoopt op het bruisende effect zoals een GTA-game dat kan brengen, dan ga je hier op je honger blijven zitten.

Een van de eerste trailers ooit rond deze Wii-remake.

Een aantal locaties zijn wel beschikbaar die goed van pas komen. In de kledingwinkel Area 51 koop je nieuwe accessoires om Travis mee vorm te geven naar eigen smaak, in de Evolution Gym train je je lichaam en in Naomi's Lab zijn nieuwe onderdelen te vinden voor je Beam Katana (die een vette knipoog naar de lightsabers uit Star Wars moet voorstellen). De twee belangrijkste plaatsen zijn echter de Job Center en K-Entertainment. In deze twee gebouwen krijg je respectievelijk nieuwe klusjes en moordmissies toegediend om het geld bijeen te krabben voor je volgende tegenstander. Dat geld kan dan gestort worden aan de bankautomaat en zo sta je weer een stap verder.

De taakjes die je voorgeschoteld krijgt, klinken op het eerste moment heel ordinair tot ronduit saai. Je moet bijvoorbeeld het gras afrijden, kokosnoten verzamelen en vlagsignalen geven, en dat allemaal binnen een bepaalde tijd. De klussen duren gelukkig maar een paar luttele minuten en dragen sterk bij tot het atypische beeld dat je krijgt van Travis. De ene moment staat onze huurmoordenaar allerlei handlangers doormidden te klieven en de andere moment staat hij een gemeenschappelijk gazon te maaien. In een andere game hadden we dit aspect wellicht volledig afgestraft, maar hier past het haast perfect in het totale concept. Over de meer agressieve missies hoeven we wellicht weinig commentaar kwijt, aangezien die vrij vanzelfsprekend zijn.

Sign in and unlock a world of features

Get access to commenting, newsletters, and more!

Ontdek hoe we te werk gaan met onze reviews door ons reviewbeleid te lezen.

In this article

No More Heroes: Heroes Paradise

PS3, Xbox 360

Related topics
Over de auteur

Joachim Beunckens

Hoofdredacteur Video

Reacties