Warhammer 40,000: Space Marine (hands-on)

Wat hebben leprechauns en Space Marines gemeen? Niets denk je waarschijnlijk, maar dan zit je er dik naast! Ze waren vorige week vrijdag allebei aanwezig in de Ierse hoofdstad Dublin, waar enkele afgevaardigden van Relic Entertainment hun nieuwste geesteskindje Warhammer 40,000: Space Marine kwamen voorstellen aan een select groepje van de Europese pers. Space Marine wordt geen PC-RTS, maar een heuse third person shooter met hack 'n' slash-elementen die eveneens op de consoles zal verschijnen. Wij konden aan de slag met vier levels uit het spel en keerden met tonnen informatie huiswaarts. Een verfijnde versie van al dat lekkers werd vervolgens in dit artikel gegoten. Zet je dus maar schrap, want de Space Marines zijn geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken!

Hoewel we tijdens onze speelsessie bewust nog niet al te veel tussenfilmpjes te verwerken kregen, kunnen we ons toch al een vrij goed beeld vormen van de grote lijnen van het verhaal. Jij speelt Captain Titus, een taaie Ultramarine die samen met de op eer beluste Space Marines naar een voor de mensheid bijzonder belangrijke Forge World wordt gestuurd. De planeet wordt bedreigd door talrijke duistere wezens die de wapen- en pantserindustrie er willen overnemen. Als dat gebeurt, is er veel kans dat de mensheid uitsterft. Je leest het dus al: in deze duistere toekomst vormen de Space Marines het laatste sprankeltje hoop voor het menselijke ras door de vijanden te lijf te gaan. En jij staat uiteraard op de eerste rij van deze bloederige teamsport!

Een relatief standaard verhaaltje, maar als het op een treffende manier verteld wordt terwijl er voldoende gebruik wordt gemaakt van het diepgaande Warhammer-universum, wordt het alleszins een spelaspect om naar uit te kijken. Relic heeft alleszins kosten nog moeite gespaard om een absolute sterrencast bijeen te brengen wat voice-actors betreft. Mark Strong (Kick-Ass, Robin Hood), Danny Webb (Alien 3, Valkyrie) en Noah Huntley (28 Days Later, The Chronicles of Narnia) zijn slechts een greep uit het aanbod. En zoals we gewoon zijn van de reeks zal ook dit spel een stevige soundtrack bevatten. Helaas niet van de hand van Doyle W. Donehoo die de bijzonder epische muziek voor Dawn of War II componeerde, maar wel van Cris Velasco en Sascha Dikiciyan, twee componisten van onder andere de God of War soundtrack!

De kerngameplay van Space Marine bestaat uit twee elementen: hack 'n' slash aan de ene kant en third person shooting aan de andere. Een systeem dat je een beetje kunt vergelijken met dat van Darksiders. Het is bijzonder gemakkelijk om van het ene naar het andere vechtsysteem over te schakelen, en als je mêlee-aanvallen begint te doen zoomt de camera een beetje uit zodat je wat meer overzicht krijgt. Rustig vijanden op een afstandje neerknallen zal je niet lang kunnen volhouden, aangezien er regelmatig tegenstanders naar je toe komen rennen. Tien à twintig tegenstanders tegelijk rondom je is eerder regel dan uitzondering, waardoor je soms zelfs gedwongen wordt om je even uit het strijdgewoel terug te trekken omdat je levensbalk vervaarlijk in het rood komt te staan en de ontwijkbeweging geen soelaas meer biedt.

Hack 'n' slashen doe je door gebruik te maken van twee knoppen: eentje voor een lichte aanval en één voor een trage, maar sterkere. De laatste is vooral handig als je in het nauw gedreven wordt door een groep. Door beide knoppen af te wisselen kan je niet alleen combo's maar ook bijzonder brutale finishing moves uit je mouw schudden. Deze zien er cool uit en leveren je gezondheid op zonder dat je het gevecht moet verlaten, maar zorgen er wel voor dat je even kwetsbaar bent voor resterende vijanden. In de demo leken deze aanvallen nogal random te gebeuren, maar we zijn er zeker van dat dit in het echte spel al wat meer op punt gesteld zal zijn. Ook schieten verloopt op een manier zoals we het gewend zijn, want door op één van de shoulder buttons te drukken zoomt de camera een beetje in over de schouder van het personage waardoor je accurater kunt mikken.

Om het geheel een beetje spannender te maken hebben de ontwikkelaars een fury-metertje toegevoegd. Dit balkje wordt opgevuld door te vechten, en eens het vol is kan je kiezen tussen twee speciale mogelijkheden. Door ranged fury te gebruiken vertraagd de tijd even, waardoor je iets sneller en accurater dan gebruikelijk een aantal vijanden om het leven kunt brengen. Mêlee fury bestaat uit een bijzonder krachtige aanval die bovendien ook nog eens omringende vijanden even weet te overdonderen. Ook leuk is dat je tijdens het sprinten op allerlei vijanden kunt inbeuken, wat je echt het gevoel geeft dat je met een levende tank aan het spelen bent.

Qua levelopbouw mag je een lineaire structuur verwachten, maar gelukkig vormt het speelterrein waarlangs je moet gaan een ideale oorlogsomgeving. Arena's waar je langs alle kanten omringd wordt door muren en vijanden, bodems van valleien waar snipers op de loer liggen en grote kamers met verschillende verdiepingen passeerden reeds de revue in de demo. Deze omgevingen worden omkaderd door een duistere industriële wereld geïnspireerd door de gotische stijl, waar vuile rook en imposante ijzeren machines het beeld overheersen. Enkele indrukwekkende vergezichten zullen zeker ook hun opwachting maken. Toen we de eerste levels aan het spelen waren kregen we een beetje het gevoel dat deze setting nogal snel eentonig begon te worden, maar het laatste level speelde zich af in een eerder rotsachtige omgeving, wat toch al een stap in de goede richting is. Benieuwd wat de overige levels met zich mee zullen brengen!