Yakuza Kiwami review - Ki-bwa-mi
Ki-bwa-mi.
Yakuza Kiwami heeft zijn naam niet gestolen. Kiwami betekent namelijk zoveel als 'extreem' in het Japans, en dat is ook exact de aanpak van deze update van de allereerste Yakuza uit 2005. Sega stelt zich namelijk niet tevreden met simpelweg een hogere resolutie en een frame rate van 60 frames per seconde op de PlayStation 2-game te plakken. In plaats daarvan heeft de ontwikkelaar de game helemaal opnieuw opgebouwd en gemoderniseerd. De vechtstijlen en sommige activiteiten uit Yakuza 0 zijn overgenomen en het nieuwe Majima Everywhere-systeem geeft Majima een grotere rol en moet je gefocust houden. Dit alles draait op de nieuwe, krachtige Dragon engine. Extreem is deze remake zeker, maar Yakuza Kiwami worstelt wel met enkele ruwe kantjes.
Het verhaal treft daarbij geen blaam. Yakuza vertelt het diepgaande relaas van yakuza Kazuma Kiryu die tien jaar achter de tralies verdwijnt en bij zijn terugkeer ontdekt dat zijn oude leven een puinhoop is. De Yakuza-reeks heeft ondertussen zes games vol intriges en kronkels, maar daar hoeft Yakuza Kiwami als 'eerste' game geen rekening mee te houden. Als gevolg is het verhaal gestroomlijnd en ook voor nieuwkomers perfect te volgen. De cinematische vertelstijl sleept je moeiteloos mee, en de vele plotwendingen zorgen ervoor dat je naar elke missie uitkijkt. Heb je prequel Yakuza 0 gespeeld, dan loopt het verhaal vlekkeloos door en word je bovendien op heel wat bekende elementen getrakteerd.
De meest ingrijpende daarvan is de aanwezigheid van Goro Majima. Het compleet getikte en uiterst hilarische personage heeft de harten van de fans gestolen en daarom wordt zijn hoofdrol in Yakuza 0 deels naar Kiwami doorgetrokken via de meest in het oog springende toevoeging: het Majima Everywhere-systeem. Die feature zorgt ervoor dat Goro Majima op onverwachte plaatsen opduikt en je een pittig gevecht voorschotelt. Of je nu een stripclub bezoekt of in een drukke winkelstraat bent, hij kan overal opduiken, zelfs in vermomming. Het systeem slaagt perfect in zijn opzet: je moet altijd je aandacht behouden en zorgen dat je voldoende healing items hebt voor die moeilijke confrontaties. Zeker wanneer hij opduikt terwijl je met een bende op de vuist gaat, overleef je vaak maar op het nippertje. Doordat je enkel upgrades voor je Dragon vechtstijl verdient door met hem te vechten, zijn die confrontaties bovendien erg nuttig.
Tegelijk is Majima Everywhere een van de grootste stoorzenders van deze Kiwami. Hoe geweldig Majima ook is, hij duikt simpelweg te vaak op. Na een dozijn uur is een verschijning van Majima niet langer spannend, maar wordt het eerder een eentonige klus die je moet klaren. Je weet immers dat een gevecht met hem altijd flink wat tijd en moeite in beslag neemt.
Ook het gedateerde quest-design zorgt ervoor dat je je soms meer klusjesman dan vreeswekkende maffioso waant. Om binnengelaten te worden bij een begrafenis moet je van punt A naar B gaan, om daarna terug te gaan naar A om een rouwband te zoeken, waarna je weer naar B moet gaan voor een cutscene, en uiteindelijk terugkeert naar punt A om de rouwband definitief op te pikken. Zulke tijdrekkende intermezzo's waren in 2005 al gedateerd, en zijn nu simpelweg onaanvaardbaar.
De monotonie wordt deels getemperd doordat Sega de heel slimme keuze heeft gemaakt om de extra gevechtsstijlen van Yakuza 0 over te nemen voor Kiwami. Ook hier kan Kiryu de Rush-, Beast- en Brawler-gevechtsstijlen gebruiken, bovenop de Dragon-stijl. Elke stijl heeft zijn voor- en nadelen, met als gevolg dat het gevechtssysteem van Yakuza extreem uitgebreid en diep is. Na Kiwami is het onmogelijk om nog naar de oppervlakkige gevechten uit de originele PlayStation 2-game terug te keren.
Kiwami neemt ook succesvol de nevenactiviteiten van Yakuza 0 over. Door de jaren heen heeft de reeks zich namelijk meer gefocust op het aanbieden van een levendige wereld met uren aan extra content. Als gevolg krijg je in Kiwami heel wat meer minigames en substories voorgeschoteld dan in het origineel uit 2005. Je kunt hostessen verleiden, met speelgoedautootjes racen of gewoon de tientallen restaurants bezoeken en elke maaltijd op de kaart uitproberen. De aandacht voor detail is daarbij verbluffend. Een goede band met een hostess leidt naar nog meer nevenactiviteiten, er zijn verschillende kampioenschappen voor je wagentjes, en elke maaltijd heeft een gedetailleerde beschrijving en unieke bonussen.
Daarbij gooien enkele grafische mankementen wel roet in het eten. De frame rate hapert regelmatig, vooral wanneer je de gedetailleerde en drukke straten verkent. Gebouwen en passanten verschijnen eveneens uit het niks, vaak met texturen van een lage resolutie zodat tekst wazig en moeilijk te lezen is. Er is dus nog wel wat werk aan de Dragon engine om een volledig optimale ervaring af te leveren.
Het puike vertalingswerk van Sega maakt echter veel goed Je kunt enkel met Japans stemacteerwerk spelen, maar de ondertitels bevatten zoveel pit en persoonlijkheid dat je nooit Westerse voice acting mist. Een zatlap noemt een hostess een 'butterface' en een memorabele substory draagt als titel 'Crisis On The Crapper'. Die lokalisatie gaat veel verder dan een droge vertaling, en dat kan enkel maar met de hoogste lof worden toegejuicht.
Yakuza Kiwami bevat ruwe kantjes. Het quest-design getuigt van weinig respect voor je tijd en het Majima Everywhere-systeem blijft niet tot op het einde interessant. De grafische mankementen doen Kamurocho bovendien niet de eer aan die het verdient. Toch laat Kiwami op andere vlakken een zeer sterke indruk na. Het gestroomlijnde verhaal is meeslepend, en het overnemen van de gevechtsstijlen uit Yakuza 0 is een gouden zet. De vele nieuwe activiteiten en substories doen Kamurocho bovendien leven zoals nooit tevoren. De aandacht voor detail die Sega aan het vertalen van de game heeft besteed, verdient eveneens niks dan lof. Deze extreme make-over laat misschien op enkele vlakken steken vallen, maar toch is het totaalpakket crimineel goed.