The Legend of Zelda: Twilight Princess

Soms zal deze adoratie van het spel op bepaalde momenten wel iets dalen. Sommige beslissingen, zoals de besturing over de camera weghalen, werken maar half en dat zorgt voor onnodige frustraties op een aantal momenten wanneer je het juist het meest nodig hebt. Toch zul je het meestal niet eens doorhebben, en de effectieve Z-lock helpt enorm om de camera in de juiste richting te doen bewegen als je aan het vechten bent. Platforming is echter een ander verhaal, omdat het spel de camera dan wel eens net de verkeerde kant op laat richten zodat je onnodig in de afgrond valt en je weer een heel stuk opnieuw moet doen. Deze problemen komen gelukkig niet te vaak voor, maar toch zijn ze er.

Wat wel echt vervelend is, is het oude save systeem. En weer zul je het vaak niet eens doorhebben, maar als je door het toedoen van een van de platform/puzzel-secties doodgaat en savet, zet het spel je altijd terug aan het begin van de sectie waar je bezig was. Natuurlijk wordt je progressie wel opgeslagen, zoals welke delen van de puzzel je al hebt opgelost en welke vijanden je al hebt verslaan, maar het dwingt je toch om weer een heel stuk opnieuw te spelen. Dat is vandaag de dag toch niet meer nodig?

Ook ietwat vervelend is de manier waarop het spel meer dan eens vage informatie geeft over wat je vervolgens moet doen. Redelijk vaak zal er in een gesprek duidelijk worden gemaakt waar je heen moet, maar wordt dat niet op de kaart weergegeven. Je handlanger, Midna, is vaak alleen maar sarcastisch als je om hulp vraagt en zegt je op te schieten en iemand te vinden die letterlijk op elke plek op de kaart kan zijn. Zelfs als je weet waar te gaan en wat te doen is het nog niet altijd duidelijk hoe je er moet komen De visopdracht op het begin is een klassiek voorbeeld van het spel dat assumpties maakt waardoor je als speler niet weet wat je moet doen en maar wat rondloopt met geen idee wat je fout hebt gedaan. En als het dan eindelijk weet op te lossen voel je jezelf behoorlijk dom dat je er niet eerder achter was gekomen, maar ook boos op de ontwikkelaars omdat ze je niet even op de schouders tikten om te vertellen dat je een idioot bent. Sommige spelers zullen zulke situaties niet eens tegenkomen, en zullen dit onder het kopje ‘ incompetentie’ scharen. Maar geloof ons, het is behoorlijk frustrerend.

Een ding dat bediscussieerd wordt is of Twilight Princess op technisch vlak wel past in deze moderne next-gen tijd. In essentie hebben we te maken met een GameCube-spel en is het misschien niet eens eerlijk om dit als voorbeeld te nemen om aan te tonen waartoe de Wii in staat is. Toch is het een erg mooi spel en dat komt voornamelijk door de artistieke pracht. Eerlijk is eerlijk, het detail in de textures zijn niet zo goed, en de 480p-resolutie zorgt ervoor dat er genoeg haakjes te zien zijn – vooral als je op een grote televisie speelt. Maar dit maakt maar weer duidelijk dat het de kwaliteit van de gameplay en de gehele ervaring is waar het spelen van een spel om draait – en daar naar gekeken weet Twilight Princess alles goed te doen.

De audio voelt erg old school aan, maar we vermoeden dat het met opzet zo gedaan is – alsof de makers willen dat de associaties met vorige Zelda-games weer naar boven komen drijven. De afwezigheid van gesproken stemmen zal waarschijnlijk als een opluchting komen voor diegene die gewend zijn aan tekstgedreven games. Natuurlijk past het niet meer bij de moderne manier van verhalen vertellen in videogames, maar toch voelt het erg prettig aan. Het doet in ieder geval niets af aan de mogelijkheid van het spel om een fascinerend verhaal te vertellen waar Zelda-fans, zowel oude rotten en nieuwe avonturiers van zullen smullen.

Zoals we eerder zeiden is het een flinke kluif van een spel, en het kost heel wat van je tijd om er alles uit te halen. Zo valt er nog meer dan genoeg te beleven eens je besluit om met de minigames, zoals vissen en vliegen, of de vele uitdagingen die je onderweg in je queeste tegenkomt aan de slag te gaan. Het is een spel dat zelfs maanden van je leven kan opslurpen als je het zijn gang laat gaan. Het beste daarvan is dat Nintendo het voor elkaar heeft gekregen om een constante hoge kwaliteit te waarborgen.