Sports Champions

De consolefabrikanten kunnen het draaien of keren hoe ze willen. Ze mogen beweren dat ze hun eigen pad volgen maar het blijft een feit dat zowel Sony als Microsoft wanhopig het succes van Nintendo proberen na te bootsen. Bewijs zijn de sportsgames die verschijnen als launchgames van de nieuwe motionsensingcontrollers. Kinect krijgt Kinect Sports en Move krijgt Sports Champions.

Het is ook weer niet zo vreemd natuurlijk. Wii Sports is in geen tijd één van Nintendo's meest lucratieve franchises geworden en sportcompilaties zijn nu eenmaal een uitstekende manier op de capaciteiten van je nieuwe bewegingssensor te demonstreren. Met Move beweert Sony dat ze ervaringen kunnen bieden die de Wii-afstandsbediening niet kan leveren. Eens kijken of ze die bewering al waar kunnen maken met Sports Champions.

Zes sporten zijn er vertegenwoordigd in Sports Champions: Ping pong, petanquen, volleybal, boogschieten, zwaardvechten en discgolf. Allen kun je in free mode spelen of in een toernooi in je eentje of met meerdere spelers. Een aantal van de sporten - volleybal, boogschieten en zwaardvechten – kun je spelen met een Move-controller in elke hand. Eerlijk gezegd het enige dat de Move voorlopig te bieden heeft boven een Wii die uitgerust is met Motion+.

Ping pong is voor de hand liggend. In het begin is het wat wennen aan hoeveel kracht je mag gebruiken maar voor je het weet rally je de bal heen en weer. De vaak door Sony vermeldde eigenschap van Move om diepte te meten werd hier ook gedemonstreerd. Zet een stap naar voor of naar achter om aanvallend dan wel verdedigend te spelen. Wel hadden we het gevoel dat het spel hier en daar je beweging corrigeerde zodat je geen pingpong pro moet zijn om tegen je tegenstander te winnen.

Petanque en discgolf waren veruit de saaiste sporten in het spel. Petanque speelt als een nog eenvoudigere versie van bowling in Wii Sports. Je zwaait de Move naar achter en 'gooit' dan de bal door de knop los te laten. Move registreert je bewegingen altijd correct maar er is weinig speelplezier aan verbonden. Hetzelfde geldt voor discgolf, wat in feite gewoon golf is met een frisbee. Hier ging Move wat vaker de mist in tijdens het weergeven van je bewegingen op het scherm, de frisbee wou bij mij nooit echt in de richting gaan dat ie moest. Grootste moeilijkheid is vooral de manier waarop je de Move-controller moet vasthouden opdat je frisbee horizontaal te zien is op het scherm. Veel zin om de besturing onder de knie te krijgen wekt de mini-game helaas niet op.

Volleybal is dan gelukkig weer één van de originelere toevoegingen in het pakket. Met de Move doe je de opzet, kun je de bal vangen, doorpassen, smashen of het net verdedigen. Het bewegen van je personage gebeurt volledig automatisch en ook over welke richting de bal opgaat had ik niet het gevoel veel controle te hebben. Toch voelde het spel leuk aan, vooral dankzij de mogelijkheid om twee Move-controllers te gebruiken waardoor het allemaal een stuk 'meer echt' aanvoelt. Zonder die tweede controller gaat meteen al een stuk magie verloren.

of

Caption

Attribution

Hetzelfde geldt in feite voor boogschieten. Met twee Move-controllers voelt het fantastisch om een pijl uit je koker te nemen, je boog op te spannen, te richten en een pijl af te schieten op je doel. Het is in feite een ontzettend simpele mini-game, en het blijft ook niet erg lang boeien, maar de besturing voelt fantastisch aan. Maar dus ook weer hier: één Move-controller betekent nog maar half zoveel magie.

Veruit de leukste, maar ook intensiefste, sport die op de disc staat is het zwaardvechten. In een arena moet je met zwaard en schild een man tegen man gevecht houden tot één erbij neervalt. Ook bij deze kun je een Move in elke hand houden, waarbij één fungeert als zwaard en de ander als schild. Met je zwaard kun je bewegingen maken die 1:1 nagebootst worden in het spel. Met je schild kun je dan weer je tegenstander's aanvallen blokkeren en terugstoten. Maar ook hier is Sports Champions grootste zwakte herkenbaar: spelen met twee controllers is vele malen fijner dan met één en als je er ook nog eens een tweede speler met nog eens twee controllers bij kunt halen, is het helemaal top. De vraag is of kleine Tim ooit een dergelijke setup zal hebben.