Skip to main content
Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Sonic the Hedgehog 4: Episode 1

Dé freerunner avant la lettre

Dan de gameplay. Behoeft die nu echt een extra woordje uitleg? Jaren aan een stuk zitten fans te roepen en te smeken voor een nieuwe Sonic game zoals in the good ol’ days. Wel, stop met janken, jullie gebeden werden verhoord! Het heeft lang genoeg moeten duren, maar beter laat dan nooit. Het principe gaat als volgt: Jij bent een blauwe naaldmuis die alle snelheidsbeperkingen aan zijn knalrode gympies lapt. Jouw doel is om heelhuids elk level te doorkruisen, liefst zo snel mogelijk. Even summier als altijd: we zagen dat er opnieuw slechts twee zaken nodig waren om alles tot een goed einde te brengen. Een D-pad en één actieknop. Het D-pad om te lopen, de actieknop om te springen, tegen vijanden te stuiteren en – mits gebukt – een burnout in gang steken te om daarna met genoeg vaart weg te schieten. Ringen verzamelen helpt je nog altijd om in leven te blijven en kleine televisieschermpjes zorgen nog steeds voor bonussen zoals levens, ringen of een schild. Nieuwe gameplay-elementen wisten zich dan ook vooral te uiten in de vorm van nieuwe omgevingselementen, zoals lianen en deadrides.

Het ingenieuze aan Sonic is dat je bijna altijd kunt blijven gaan, ook hier is dit niet anders. Je blijft maar lopen, doet een paar loopings en kaatst omhoog door een veer. Terwijl je door de lucht klieft, zie je enkele vijanden. Je stuitert er naar toe en geraakt op een hoger platform, alwaar je blijft gaan, totdat plots de brug instort. Helaas, je bent te laat en gaat mee de dieperik in, gelukkig loopt daar ook nog een pad, dus van stoppen geen sprake. Er zijn natuurlijk van die momenten waar je te laat beseft dat er geen lager pad meer is…

Nog vlug even een lijstje van de zaken die we voorlopig nog niet zagen. Om te beginnen lijkt het Sonic en Sonic alleen te zijn die de heldenrol op zich neemt. Miles ‘Tails’ Prower en Knuckles The Echidna werden helaas nergens gespot. Aan de andere kant: ook Shadow the Hedgehog, Big the Cat, Cream the Rabbit en al de rest bleken afwezig. Zeg wat je wilt, maar dat lijkt mij toch weer een duidelijk positief punt. Een ander aspect dat mijn netvlies niet passeerde, was de aanwezigheid van elementale schilden. De klassieke groene bubbel zagen we wel, maar van de vuur-, water- en bliksemschilden voorlopig geen spoor.

Qua grafische beeldvorming staat alles in HD, de gameplay haalt het inspiratie uit het beste van vroeger en de muziek en geluid… Wel, meer retro dan dit kan het niet. Alle iconische geluidseffecten: het pakken van ringen, instorten van richels, scheuren door loopings; ze zijn er allemaal. Ook de achtergrondmuziek is één grote hommage aan de Sega Mega Drive generatie. De overdreven peppy soundtrack leidde me zowaar in een nostalgische roes. Een harde klap terug naar de werkelijkheid deed me wel één iets beseffen: hoe zou de hedendaags generatie hier over denken?

Sega plaagt ons met een teaser trailer rond Sonic 4.

De deuntjes serveren ontegensprekelijk een begeleidende sfeer voor het vrolijke levelrushen. Helaas moet ik van een objectief standpunt besluiten dat er een grote kans is dat dit niet in de smaak zal vallen bij nieuwkomers. Voor hen zou de kenmerkende j-rock gitaar uit de 3D avonturen een beter alternatief zijn. Let wel, hetgeen ik zowel visueel als auditief kon aanschouwen van Sonics nieuwste, bleef beperkt tot drie levels en al evenveel nummers. Het voordeel van twijfel is hier dus meer dan toepasselijk.

Ter verduidelijking, voor zij die het gemist zouden hebben: de volledige titel is niet ‘Sonic 4’, maar ‘Sonic the Hedgehog 4: Episode One’. Episodic Content, een volledig nieuwe aanpak voor het stekelige zoogdier dus. Het is even puzzelen, maar uiteindelijk klopt het plaatje wel. Daar de game sterk aanleunt bij de originelen, zal de grote van het spel eerder beperkt zijn in vergelijking met hedendaagse standaarden. De prijs zal waarschijnlijk ook de portefeuille minder schaden.

Ten slotte is het ook duidelijk een game voor de fans, dus als Team Sonic zijn oren openhoudt voor feedback, zou de episodische Sonic wel eens een heel interessant fenomeen kunnen worden. Er is slechts één iets wat in mijn ogen het geheel kan verpesten: de Half-Life stunt natuurlijk. Ja, het is een cliché, maar je moet het zien als de Tweede Wereldoorlog: we denken er voortdurend aan terug zodat we het niet nog eens laten gebeuren. Dus, Team Sonic, als je dit leest: de term ‘episodisch’ is terug te vinden op Wikipedia.

Sonic 4 mag dan niet het grootste budget hebben, het heeft alvast het grootste hart. Een revolutie zal de game alvast niet ontketenen, maar een hele schare fans krijgen ein-de-lijk datgene waar ze al jarenlang de fora mee volspammen. Voor zover de mening van deze redacteur iets uitmaakt: “En voorlopig zag ik dat het goed was.” Sonic the Hedgehog 4: Episode One zou deze zomer op zowel PS3, X360 als Wii moeten verschijnen, alsook het ultieme verdict hier op Eurogamer België.

Read this next