Roundtable 04: Remakes vs. originaliteit
Is het heruitbrengen van games een goede zaak?
Nico: De analogie met remakes in film en de ideeënarmoede daar is snel gemaakt - ik stel ze omdat ze niet opgaat.
Een game is zo'n tijdelijk ding, technologisch gezien alleen een opstapje naar het vervolg, en technologisch althans ook zo behandelt. Bij games zit verbetering vervat in het idee van opvolging. Er wordt ergens een intrinsieke vooruitgang verwacht. De filmsequel is iets anders. Noem ze remakes, sequels, reboots; ze kunnen in gamesland een of andere slanke evolutionaire draad aan het oppikken zijn. Da's een veel te schone veronderstelling om te laten hinderen. Creatieve stagnatie zie ik niet. Dikke thumbs up voor het hele gebeuren.
En Jasper, you fight like a dairy farmer.
Jasper: Ja, Michael, ik wist even niet goed of ik jouw stukje over Persona als sarcasme moest opvatten of niet. Als er nou één ding oneerlijk is tegenover de consument, dan is het wel binnen het jaar al een versie uitbrengen van een spel die niet alleen beter, maar ook nog eens goedkoper is. Waarom is een oude game opnieuw uitbrengen met technologische upgrades slechter dan het in de zak zetten van iedereen die de eerste versie van Persona 3 gekocht heeft?
Ik zie bijvoorbeeld ook helemaal niet in wat er verkeerd is met het uitbrengen van alle oude Final Fantasy-games, al moet ik bekennen dat Square Enix overkill gepleegd heeft door eerst alle games voor de Gameboy Advance uit te brengen, en dan allemaal nog een keer voor PSP en Nintendo DS. Als de voornaamste bezigheid van een developer is om elk jaar twee remakes van oude games uit te brengen, ja dan valt dat voor mij onder creatief bankroet. Maar op zich is er niets mis mee met Final Fantasy I up te graden naar hedendaagse tijden, met nieuwe graphics, nieuwe levelsystemen enzovoorts. Ik zou er misschien zelfs enthousiast over kunnen worden.
Michaël: Ik vind het een goede zaak als je heel hun designformule bekijkt, want die features worden in de extended editie getest en zitten (1 tot anderhalf jaar later) in Persona 4 bijvoorbeeld, dat vind ik een gezonde creatieve houding.
Philip: Er kan heel creatief omgegaan worden met het produceren van een remake, al mag het zelfs in dat geval nooit een van de kernactiviteiten van een ontwikkelaar worden. Toch halen consumenten enkel maar baat uit de traditie om oude spellen opnieuw uit te brengen op de hedendaagse spelplatformen. Stel je maar eens voor hoe leuk het geweest moet zijn voor mensen die helemaal weg waren van Metal Gear Solid tijdens het PSone-tijdperk om de originele Metal Gear games opeens terug te vinden in Metal Gear Solid 3: Subsistence. Dat laatste spel is grappig genoeg ook nog eens een opgewaardeerde versie van het oorspronkelijke Metal Gear Solid 3: Snake Eater, wat het allemaal lekker verwarrend maakt. Damn you Kojima!
Persoonlijk heb ik een zwak voor remakes, en de aanschaf ervan duurt dan meestal ook niet lang. Bovendien heeft deze trend nog een bijkomende reactie bij mezelf opgewekt. Telkens wanneer er een remake verschijnt voel ik de drang om het origineel op te sporen om aan mijn persoonlijke collectie toe te voegen. Vaak gewoon om het spel in mijn bezit te hebben zonder het ooit daadwerkelijk te spelen (daarvoor is er dus die remake), maar het heruitbrengen van klassiekers doet mij meermaals terugdenken aan vervlogen tijden...
Het uitbrengen van remakes is niet noodzakelijk een slecht iets, integendeel zelfs. Wel is het aangeraden dat ontwikkelaars en uitgevers bij deze acties ervoor zorgen dat het heruitgebrachte spel minstens het origineel gaat overstijgen qua kwaliteit, op welke manier dan ook. Aan het einde van de dag beslist de consument nog steeds zelf of ze bedrijven belonen voor het opnieuw uitbrengen van een vervlogen klassieker door tot de aankoop over te gaan, of niet.
Deel gerust je mening met de rest over dit onderwerp, en heb je ook een ideetje voor een onderwerp, laat het ons dan zeker weten!