Red Dead Redemption

Naast het interessante hoofdverhaal - compleet met plottwists en intriges - zijn er ook nog eens een hoop activiteiten in het spel gestopt die eigenlijk niet eens als missies omschreven kunnen worden, maar eerder als ontspanning – mocht al de rest nog niet genoeg zijn – dienst doen. Allereerst zijn er de minigames. Gokken, dobbelen, finger filet (geef de term maar op Google in als je niet weet wat dit is), met hoefijzers gooien of gewoon lekker veel alcohol consumeren in de saloon, het is allemaal met extreem veel zorg in het spel gestopt. Gezien de populariteit van poker zou het me niet verwonderen dat heel wat spelers aardig wat uren zullen verslijten aan het vergaren van dollars door middel van het bekende kaartspel. Alle activiteiten leveren namelijk ook geld op, maar het voornaamste is dat al deze minigames stuk voor stuk gewoon leuk zijn om tussendoor mee bezig te zijn.

Daarnaast is het zo dat er in Red Dead Redemption niet enkel mensen, maar ook wilde dieren te vinden zijn. Gaia zal het niet graag horen, maar de jongens en meisjes bij Rockstar laten het toe – en moedigen het ook aan – om deze schepsels van hun leven te beroven. Een konijn, geit of beer neerknallen zorgt niet enkel voor wat goedkoop plezier, maar brengt eveneens geld op. Dat komt doordat John als een ware beenhouwer zijn prooien kan villen en ontleden, om daarna al het bruikbare materiaal - vlees, huiden, klauwen, veren,... - mee te nemen om te verkopen of om nieuwe voorwerpen van te laten maken. Er zijn tientallen wilde dieren in het spel te vinden, compleet met enkele zeldzame – en dus ook veel gezochte - soorten aan boord. Jagen maakt een belangrijk deel uit van de gameplay en eraan deelnemen zal zorgen voor enkele leuke beloningen.

De laatste volledig optionele bezigheid is het samenstellen van een nieuwe outfit. De manier waarop je dit doet valt nog het best te vergelijken met het bijeenrapen van een episch pantser in pakweg World of Warcraft. Om alle onderdelen van je nieuwe pak te verzamelen moet je een hoop opdrachten vervullen, om uiteindelijk alle stukjes bij elkaar te voegen en je volledig in het nieuw uit te dossen. Soms gaat het overigens om meer dan enkel uiterlijk vertoon gezien bepaalde outfits je unieke vaardigheden – zoals beter zijn in poker – opleveren.

Achter dit alles gaat er een interessant systeem van moreel, eer en reputatie schuil. Verwacht geen diepgaande toestanden zoals in Fallout 3 of Mass Effect 2, maar eerder een eenvoudige opsplitsing tussen het goede en het kwade. Kies je ervoor om regelmatig een onschuldige voorbijganger neer te halen, dan zal dat je reputatie schaden. Reken je tijdens het opsporen van een voortvluchtige de bandiet in zonder hem te doden (gebruik je lasso), dan ben je eervol te werk gegaan. Zowat alle dingen die John doet zorgen ervoor dat het moraalsysteem zich gaat aanpassen, en ook daar hangen weer wat interessante voor- en nadelen aan vast.

Minder leuk is het wanneer je wat doet, en je opeens merkt dat de bereden politie op je hielen zit. Dat kan gebeuren wanneer je je gaat mengen binnen conflicten die gaande zijn tussen twee externe partijen. De algemene regel binnen het Wilde Westen is dat je de persoon die het conflict veroorzaakte mag neerschieten, maar soms heeft het spel zelf niet helemaal goed door wat er gaande is. Je mag dan nog een boef een kogel door de kop jagen nadat hij net een vrouw half aan het verkrachten was, soms aanziet de wetgevende macht jou beslissing als een misdaad. Ook huizen leegroven terwijl er absoluut niemand kan zien waarmee je bezig bent zorgt vaak voor ongewilde situaties waarbij je regelmatig het loodje legt.

Maar laten we het eens hebben over de eigenlijke gameplay binnen Red Dead Redemption. Je bekijkt alles vanuit een derde persoonsperspectief en schieten speelt uiteraard een grote rol, wat er tegenwoordig meteen voor zorgt dat een dekkingssysteem onmisbaar is. De manier waarop je dit doet is vergelijkbaar met de GTA IV-werkwijze, en kenners weten dan meteen dat er ook hier soms wat onhandigheden opduiken. Gelukkig werkt dekking zoeken vaker wel dan niet en verloopt vooral het leegpompen van je vele wapens, gaande van een simpel pistool tot heuse gatling guns en afgezaagde shotguns, een stuk vlotter. Het is mogelijk om volledig vrij te mikken op je vijanden, maar voor de minder ervaren spelers is het lock-on systeem (alweer zoals in de GTA-reeks) aanwezig.

De actie spat pas echt van het scherm wanneer je Dead-Eye gaan inschakelen. Wanneer je dit doet gaat alles rondom je vertragen en mag je naar eigen believen en zeer accuraat een veelheid aan mikpunten vastleggen op wat je maar wilt. Eens dat gedaan is zal John in real time op alle aangeduide punten knallen, wat met behulp van de prachtige Euphoria physics engine voor spectaculaire gevolgen zorgt. Wapens uit de hand van tegenstanders schieten, een knieschijf verbrijzelen of een vogel tientallen meters boven je uit de lucht halen: niets is te gek wanneer je gebruik maakt van Dead-Eye. Doordat je pas echt optimaal gebruik kan maken van deze functie wanneer de bijhorende balk vol genoeg is voelt dit overigens niet aan als cheaten en blijft de balans behouden. Top!