Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Persona Dancing Endless Night Collection review - Danst op het randje

In tweestrijd.

Persona Dancing Endless Night Collection is uitdagend en bevat uitstekende muziek, maar laat enkele frustrerende steken vallen.

Voor de Persona Dancing Endless Night Collection review legt Sander zijn collectie Persona-cd's aan de kant en trekt z'n dansschoenen aan om de pasjes van Persona 4: Dancing All Night (P4D), Persona 3: Dancing in Moonlight (P3D) en Persona 5: Dancing in Starlight (P5D) uit z'n hoofd te leren. Als hij maar niet over de titels van de games struikelt!

Als je een Persona-game start, weet je dat de soundtrack een van de belangrijkste trekpleisters is. Ook uitgever Atlus is zich daarvan bewust en bracht in 2015 de ritmegame Persona 4: Dancing All Night voor de PlayStation Vita uit. Het experiment bleek een succes, waardoor de studio nu met twee vervolgen komt. De Persona Dancing Endless Night Collection bevat alle drie de games in een pakket en biedt haast een overdaad aan uitstekende muziek, maar de Vita-roots brengen wel een flink nadeel aan het licht.

Cover image for YouTube videoDEMO TRAILER | Persona 3 Dancing in Moonlight & Persona 5 Dancing in Starlight

Alle drie de games in de Persona Dancing Endless Night Collection bevatten originele tracks en nieuwe remixes, gebaseerd op de Persona-reeks. Die selectie is uitstekend en vormt het absolute hoogtepunt in de games, waaronder Mass Destruction en Rivers in the Desert. Hoewel de remixes stuk voor stuk een unieke interpretatie van de originele muziek bieden, zijn er in elke game meerdere remixes van dezelfde track te vinden. Daardoor missen de setlists broodnodige variatie en is het totaalplaatje niet zo sterk als de individuele tracks.

Voor het verhaal in de drie games hoef je het bovendien ook niet te doen. P4D vertelt een intrigerend verhaal op een tergend langzame manier, aan de hand van visualnovelpanelen en nieuwe geanimeerde cutscenes. P3D en P5D bieden geen verhaal, maar wel een Social Mode waarin je korte interacties met al je teamgenoten deelt. Die segmenten onthullen een flinterdun verhaal dat niets aan de game of de personages toevoegt. Bovendien zijn de dialogen tussen de twee games nagenoeg gelijk, waardoor de Social Mode niets unieks te bieden heeft. De Persona Dancing-games bieden op het gebied van verhaal vlees noch vis en laten daardoor geen blijvende indruk achter.

De gameplay brengt het er beter vanaf. De Persona Dancing-games gebruiken zeven knoppen en vergen je opperste concentratie. De verschillende noten verschillen visueel duidelijk van elkaar, zodat je altijd weet wat er komt. Bovendien zijn er visuele aanduidingen die het ritme begeleiden, wat enorm helpt wanneer er noten tussen de beats in worden gespeeld. Je kunt de games met mods zelfs makkelijker of moeilijker maken, in ruil voor een verhoging of verlaging van je score. En wanneer je de kans vindt om even naar het midden van het scherm te kijken, zie je daar prachtig gedetailleerde versies van alle dansers die uitgebreide routines voordragen. De algemene presentatie is een knipoog naar de JRPG's, van de kille blauwtinten uit Persona 3 tot het manische design van Persona 5. Persona Dancing Endless Night is duidelijk met zorg ontwikkeld en biedt zowel uitdagende gameplay als een nadruk op fanservice.

(Persona Dancing Endless Night Collection review) Stijlvol zijn de games in ieder geval wel.

De interface tijdens de dansgame heeft echter voor- en nadelen. Het legt de focus op het midden van het scherm, waar de personages dansen. Vanuit het midden komen beats tevoorschijn die naar de randen van het scherm drijven, waar de sweet spot zit om ze te raken. De interface voorkomt zo dat je naar één plek blijft kijken, wat prettig voor je ogen is. Het gaat echter mis bij grotere televisies op hogere moeilijkheidsgraden. Omdat alle actie aan de hoeken van het scherm plaatsvindt, verlies je in die gevallen het overzicht van het speelveld en daarmee de kans op een foutloze prestatie. De Persona Dancing-games leggen uiteindelijk net te veel nadruk op de personages, waardoor je te vaak het overzicht verliest.

Dat de oorsprong van de Persona Dancing-games op de Playstation Vita ligt, is te merken aan de lay-out van de gameplayinterface. Daar werkt de game uitstekend en geniet je van een uitdagende ritmegame. De mods houden de gameplay interessant tot ver na het ontgrendelen van alle tracks. Tot op zekere hoogte vertaalt de game zich uitstekend naar de PlayStation 4. De hogere resolutie doet de uiteenlopende stijlen van de games van het scherm spatten en vooral de personages uit Persona 3 en 4 hebben er nog nooit zo gedetailleerd uitgezien. Heb je een grotere tv, dan worden de games echter onoverzichtelijk doordat de gameplay zich aan de randen van het scherm afspeelt. En hoewel de setlists van de games absolute toppers bevat, valt de herhaling van de remixes tegen. Persona Dancing Endless Night gooit een schaduw over zijn eigen schijnwerpers.

Voor de Persona Dancing Endless Night Collection review speelde Sander op de PlayStation 4. De games zijn vanaf 4 december verkrijgbaar op de PlayStation 4 en de PlayStation Vita.

Sign in and unlock a world of features

Get access to commenting, newsletters, and more!

Ontdek hoe we te werk gaan met onze reviews door ons reviewbeleid te lezen.

In this article

Persona 3: Dancing Moon Night

PS4, PlayStation Vita

Persona 4: Dancing All Night

PlayStation Vita

See 1 more

Persona 5: Dancing Star Night

PS4, PlayStation Vita

Related topics
Over de auteur
Sander van Leth avatar

Sander van Leth

Retrogamesnob

Sander speelt zo'n beetje alles wat los en vast zit, als het maar beweegt. Is er heilig van overtuigd dat er niets mooier klinkt dan de muziek van de SNES.

Reacties