Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Outriders: Worldslayer review - Heersen in bloed

Ten zuiden van de hemel.

Eurogamer.nl - Aanrader badge
Worldslayer is een geweldige expansion: het pakt zwaktes aan, zet sterktes in de verf, en bevat een genereuze hoeveelheid content.

De Outriders Worldslayer review van Carl neemt je opnieuw mee naar de planeet Enoch, met nog meer vijanden en nog meer loot.

Outriders was bij release in april 2021 een vreemde eend in de bijt in het gamelandschap. Een looter-shooter die geen ‘live service’ game was, en bovendien voor old-school gameplay in de stijl van Gears Of War ging. De game leek vast te zitten tussen twee tijdperken, maar toch klikte het – vooral dankzij de bijzonder strakke gunplay en verslavende loot. Met de uitbreiding Worldslayer zet ontwikkelaar People Can Fly zijn filosofie verder. Worldslayer is bedoeld als een uit de kluiten gewassen ‘expansion’ in de ouderwetse zin van het woord. Het slaagt wat dat betreft perfect in zijn opzet om de game te revitaliseren en je uren aan nieuwe, hoogwaardige content te geven.

Worldslayer bevat eerst en vooral een nieuwe campaign van een achttal uur. Samen met je vertrouwde groep kompanen die je misschien nog kent uit de base game, ga je op zoek naar een meer permanente oplossing voor de dodelijke stormen die je nieuwe thuisplaneet Enoch blijven teisteren. People Can Fly verdient lof omdat het in deze uitbreiding enkele grote narratieve stappen zet. Hoewel de dialogen wat flauw blijven (je hoofdpersonage is een wandelende onelinermachine) wordt het achtergrondverhaal flink uitgediept. Bovendien halen niet alle personages uit de base game levend het einde van deze expansion. Het zijn gedurfde stappen voor een uitbreiding, waardoor Worldslayer soms eerder als een heuse sequel aanvoelt. Een fiks compliment.

Cover image for YouTube videoOutriders Worldslayer Launch Trailer [ESRB]

Ook de omgevingen lijken haast in een sequel thuis te horen. Je verkent een sfeervol dorpje dat zo uit Shadow Over Innsmouth zou kunnen komen; rode rotslandschappen die doen denken aan het zuidwesten in de VS maar met een fijne laag sneeuw; en bloedmooie eeuwenoude ruïnes gebouwd op aquaducten. Ze barsten allen van inspiratie en het tempo van de campaign ligt lekker hoog, waardoor je snel van de ene omgeving naar de andere gaat. Het is een hele verademing na de vele bruingrijze levels uit de base game, waardoor Worldslayer actief één van de grotere pijnpunten van het origineel aanpakt.

Ook op het vlak van progressie maakt Worldslayer goede keuzes. De base game had een interessant systeem genaamd World Tiers. Hoe hoger de Tier, hoe hoger de moeilijkheidsgraad, maar ook hoe beter de beloningen en hoe hoger het niveau gear dat je kunt dragen. Worldslayer breidt dat systeem uit met Apocalypse Tiers. Ook deze bepalen hoeveel hoger in level en health je vijanden zijn, maar vertellen je nu ook heel duidelijk de exacte percentages van loot - inclusief de begeerlijke ‘Apocalyptic’ loot (daarover straks meer). Met in totaal 40 Tiers ben je héél lang zoet. Bovendien verdien je na het behalen van de level cap van 30 nu XP om je de zogenaamde ‘Ascension’ level te doen stijgen. Dit heeft wat weg van het Paragon-systeem van Diablo, want het laat je toe om basisstatistieken te verhogen zoals de schade van je wapens, hoeveel schade je tegen Elite vijanden doet, en meer. Het is niet baanbrekend, maar het laat je je personage nog meer naar wens aanpassen én het voelt bevredigend om steeds efficiënter te worden – zeker gezien de Apocalypse Tiers werkelijk brutaal moeilijk kunnen zijn.

Die hoge moeilijkheidsgraad is het gevolg van enkele zeer uitdagende nieuwe vijanden. De vliegende Frostborne Strix insecten vallen je vanop een afstand aan, maar zijn ook van dichtbij dodelijk. Skinwalkers zijn dan weer sprintende vampier-achtigen die je makkelijk overweldigen als je niet aan ‘crowd control’ doet. Er zijn ook nieuwe menselijke tegenstrevers, zoals de brutale Corsairs die je uit je cover dwingen, of de Beast Lords die je speciale vaardigheden tijdelijk kunnen uitschakelen. Ook hier gaat People Can Fly een punt van kritiek op het origineel te lijf, gezien variatie onder de vijanden daar gering was.

Ook de loot in Worldslayer is gevarieerder dan ooit omdat loot nu in een zogenaamde ‘Apocalyptic’ vorm kan komen. Die voegt aan wapens en kledij nog een derde mod toe (vroeger was het maximum twee). Gezien mods je speelstijl drastisch kunnen veranderen, is dit een ware ‘game changer’. Een goed stuk ‘Apocalyptic’ loot vinden is een waar plezier en kan je personage even oppermachtig maken. Tot je de Apocalypse Tier verhoogt en weer genadeloos wordt ingemaakt. De kringloop van het leven in een notendop.

Tot slot is er nog Trials of Tarya Gratar. Deze speciale uitdaging unlock je na het voltooien van de Worldslayer campaign. Het doet wat aan een roguelike denken: je verkent een gigantische dungeon en wanneer je doodgaat eindigt je ‘run’. Hoewel de omgeving vaststaat (en dus niet procedureel gegenereerd is) verken je deze speciale uitdaging met plezier meerdere keren. Tijdens het ‘main’ pad stoot je namelijk op nieuwe vijanden, enkele zeer pittige bazen die wat denkwerk vereisen (een aangename zet na de vele kogelsponsbazen uit de base game), en vind je bovendien karrevrachten loot. Het is het echter ook waard om een omweg te maken naar de optionele ‘Troves’, want deze arena’s laten je op voorhand weten welk soort loot je zult krijgen als je de pittige gevechten overleeft. Het is een godsgeschenk voor hardcore spelers die bijvoorbeeld enkel nog maar 1 stuk Legendary loot nodig hebben om hun collectie te voltooien. Tot slot bevat Tarya Gratar ook enkele belangrijke aanwijzingen voor het verhaal van Outriders. Of het nu op vlak van gameplay, loot, of verhaal is, Trials or Tarya Gratar is heel erg de moeite voor Outriders-spelers.

Worldslayer is een schot in de roos. De nieuwe progressiesystemen (de pittige Apocalypse Tiers en Ascension niveau’s) en nieuwe ‘Apocalyptic’ loot zetten de sterke punten van de base game nog meer in de verf. Tegelijk is de grotere visuele variatie qua omgevingen en de introductie van nieuwe vijandtypes een belangrijke zet die pijnpunten van het origineel aanpakt. Koppel dat aan een ambitieus verhaal en zéér verslavende endgame content in de vorm van Trials of Tarya Gratar, en je hebt een dijk van een expansion te pakken.

Voor de Outriders: Worldslayer review speelde Carl op een Xbox Series X.

Sign in and unlock a world of features

Get access to commenting, newsletters, and more!

Ontdek hoe we te werk gaan met onze reviews door ons reviewbeleid te lezen.

In this article

Outriders Worldslayer

PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X/S, PC

Related topics
Over de auteur
Carl Vander Maelen avatar

Carl Vander Maelen

Muggenzifter

Gepassioneerde gitarist die games zoveel als mogelijk in zijn doctoraat in het Recht probeert te betrekken.

Reacties