Operation Flashpoint: Dragon Rising (hands-on)

De eerste Operation Flashpoint deed heel wat stof opwaaien bij haar release in 2001. FPS-shooters waren niet meteen nieuw, maar de aandacht die de game besteedde aan realisme, teamwork en een grote wereld waarin alles kan, tilde de game tot ver boven de middenmoot uit. Heel wat games hebben geprobeerd dit succes te evenaren met gelijkaardige concepten, maar niemand is er echt in geslaagd om een even diepgaande ervaring als de eerste af te leveren.

Hopelijk brengt Operation Flashpoint: Dragon Rising hier verandering in. De verwachtingen zijn hooggespannen, Codemasters zelf blijft nochtans schaars met info over deze titel te verspreiden. Twee jaar geleden zagen we in Leipzig op de Games Convention een eerste trailer, maar op echte gameplay-impressies werd het wachten tot begin dit jaar. Wij kregen de kans om twee missies door te spelen, meerdere keren zelfs want Dragon Rising is nog steeds niet voor doetjes.

In de eerste missie dienen we de weg vrij te maken voor een grootschalige landingsoperatie op het eiland Skira. We worden per helikopter gedropt en klaargestoomd voor de missie. In het briefing scherm voorafgaand aan de actie kan je minutieus nagaan over welke troepen en versterkingen je zal beschikken en welke tegenstand je hoogstwaarschijnlijk zal tegenkomen.

Het eerste wat opvalt is het hyperrealistische decor. Uitgestrekte landschappen bedekken het eiland, grote bossen, weilanden en rotsige gebieden blinken allemaal op je scherm. In de verte beperken enkele heuvels je van een volledig zicht te krijgen op je doelwit. Volgens de makers zou het meerdere uren duren om de spelwereld te doorlopen en we gaan ze gelijk moeten geven, vergezichten zijn zelfs mogelijk tot 30 kilometer in de verte! Het uitzicht is werkelijk fantastisch en de tijd die je moet vrijmaken om tussen doelwitten te bewegen komt erg realistisch over. Goed, terug naar de missie dan.

Enkele markers op je HUD geven aan waar de doelwitten zich bevinden. Men tracht je ook via een ideaal pad te sturen, maar uiteraard dien je je hier niet aan te houden. Interessante punten zoals bunkers, bevoorradingspunten en dorpen worden duidelijk weergegeven wanneer je in de buurt bent. We gaan echter niet al te moeilijk doen tijdens onze eerste speelsessie en trekken in een rechte lijn naar het eerste doelwit, een radarinstallatie.

Het natuurlijke en natuurrijke eiland waarop je rondloopt zorgt voor belangrijke tactische beslissingen. Het spel draait namelijk rond zien en gezien worden. En nee, dit is niet de zoveelste reclameslogan voor Nike…je kan in Dragon Rising op elk moment bukken of over de grond kruipen om een betere positie te zoeken.

Traag maar zeker trek ik dus samen met drie andere soldaten onder mijn bevel naar de eerste installatie. In de verte merken we een bunker op, de wildgroei zorgt ervoor dat de vijandige soldaten ons niet bemerken. Eén van de handigste tools om vijanden te detecteren voor de eigenlijke confrontatie is de verrekijker. We halen hem boven, spotten nog enkele troepen langs de zijkant en beginnen een aanvalsplan op te stellen. Ik besluit eerst de troepen langs de zijkant aan te vallen en dan na een korte sprint de vijanden aan de bunker neer te knallen. Ik richt me op, beweeg traag in de richting van de eerste verschansing, zet me iets rechter…en wordt haast meteen bestookt met een spervuur aan kogels.