Nier Replicant review - Waardige remaster voor een geweldige game
Repli-kant en klaar.
De Nier Replicant review van Carl kijkt of het verrassende succes van Nier Automata verder wordt gezet.
Het PlayStation 3- en Xbox 360-tijdperk overspoelde ons met militaire shooters. Niet enkel wij, maar ook Japanse games werden het slachtoffer van die vloedgolf aan bruin-grijze 'dudebro'-games. Zo werd Nier bij zijn release in 2010 aan de kassa en door critici afgeslacht. Volledig onterecht. De game bouwde uiteindelijk gestaag een status als cultgame op, en opvolger Nier: Automata was zelfs een regelrecht verkoopsucces. Tijd voor uitgever Square Enix om de originele Nier dus via Nier Replicant een tweede kans te geven. Deze remaster is uiteindelijk zelfs zo indrukwekkend en grondig dat je bijna over een remake kunt spreken.
De enorme grafische upgrade is de meest opvallende wijziging van Nier Replicant. De gedateerde, rudimentaire en kleurloze omgevingen van het origineel konden op veel kritiek rekenen en hebben hier een ware transformatie ondergaan. Natuurgebieden tellen nu veel meer kleuren, gras en bloemen, en profiteren ook van de herwerkte belichting die zonnige, warme taferelen op je scherm tovert. Ook de indoor locaties genieten van die grafische herziening. Waar een locatie zoals Lost Shrine voorheen spartaans ingekleed was, staan er nu dozen en rekken om voor extra inrichting te zorgen. Hoewel dat niet genoeg is om de visuele monotonie van sommige locaties goed te maken (vooral Junk Heap maakt zich schuldig aan eindeloze reeksen gelijkaardige en saaie gangen) maakt Nier Replicant dit originele avontuur nu eindelijk aangenaam om naar te kijken.
Ook de combat van Nier kon indertijd op veel kritiek rekenen. Opvolger Nier: Automata verhielp dat door de hulp in te roepen van actiegamespecialist Platinum Games en Nier Replicant leert daar nu de juiste lessen uit. De rigiditeit van het origineel wordt uit het raam gegooid en is vervangen door een gevechtssysteem dat lichter en behendiger is. Tegelijk voelt alles ook meer impactvol aan. Daar stopt het niet. Er is een lock-onfunctie toegevoegd (door op R3 te klikken) wat vooral baasgevechten en knokpartijen met snelle, kleine vijanden aangenamer maakt. Tot slot doen Parries nu meer schade en zien ze er veel spectaculairder uit. De combat is uiteindelijk zo grondig gewijzigd dat Nier Replicant bijna zijn status van remaster overstijgt en de richting van een remake uit gaat.
Die dunne grens tussen remaster en remake komt ook tot uiting in de vele slimme en aangename 'quality of life'-wijzigingen die ontwikkelaar Toylogic doorvoert. Je kunt nu sprinten, wat het vele heen-en-weergeloop tussen locaties draaglijker maakt. De minimap is veel duidelijker, wat vooral een zegen is wanneer je in een dorpje de juiste kooplui zoekt. Items in de wereld zoals Medicinal Herbs oppakken gaat nu veel sneller en is dus minder tijdrovend. De beruchte quest waarin je moest vissen (en die ervoor zorgde dat sommige reviewers de game als onspeelbaar verklaarden) wordt nu veel beter uitgelegd. De bijbehorende minigame waarin je vis vangt is ook helemaal herwerkt om intuïtiever te zijn. En tot slot heeft je Dark Blast-vaardigheid nu een richtkruis waardoor je niet langer moet gokken waar je schoten gaan landen. Het zijn stuk voor stuk zeer welkome toevoegingen en wijzigingen.
Wat wel ongewijzigd blijft, zijn de vele fetch quests van het origineel. De main quest verzandt vaak in nodeloze wandeltochten tussen locaties waar je letterlijk vijf minuten geleden vandaan kwam. Vooral je constante tripjes naar de bibliotheek van jouw dorp blijven irritant. Ook in deze remaster moet je immers nog steeds een laadtijd van ongeveer tien seconden trotseren om binnen te gaan. Aangezien je hier tijdens de main quest minstens meer dan dertig keer moet zijn, blijft het een irritatie die het ritme van de game verstoort. Ook de beruchte sidequests blijven onveranderd tegenover het origineel. Bijgevolg verricht je hersendode en nutteloze taakjes die amper een beloning opleveren, zoals "Breng me vijf planten" en "Koop 3 tulpenzaadjes voor me". Het is een van de weinige pijnpunten die in deze remaster niet worden aangepakt, en dat merk je.
Andere facetten van Nier Replicant zijn dan weer niet per se goed of slecht, maar eerder afhankelijk van persoonlijke voorkeur. De briljante oorwurm van een soundtrack is behouden, maar de nummers hebben allemaal een nieuwe uitvoering gekregen en soms gaat dat ook met een ander arrangement gepaard. Bij vele nummers heeft dat een positief effect (zoals diegene met een koor die duidelijk baat hebben bij een groter budget) maar bij andere is het een stap terug (zoals het prachtige motief in het dorpje van je hoofdpersonage, dat nu stiller en lager gemixt is). Ook neemt Nier Replicant de Japanse versie van het origineel als uitgangspunt. Je speelt dus als een broer die zijn zus wil redden, in plaats van een vader die zijn dochter wil genezen. De emotionele band is daardoor minder goed uitgewerkt, maar tegelijk blijft het wel dichter bij de oorspronkelijke opzet van ontwikkelaar Cavia. Een gemengd resultaat dus, dat weliswaar vooral voer ter discussie voor puristen is.
In elk geval blijft het unieke verhaal van Nier als een huis overeind staan. Vooral de verhaallijnen van je kompanen Grimoire Weiss, Kainé en Emil zijn extreem memorabel. Bovendien genieten ze allen van briljant stemmenwerk, met vooral Laura Bailey die zowat haar allerbeste werk ooit als de vulgaire en agressieve Kainé aflevert. Daar komt ook bij dat Nier Replicant enkele kleine stukjes nieuw verhaal heeft gekregen die alles nog verder uitdiepen. Tot slot is ook de aanwezigheid van de World Of Recycled Vessel DLC een plus om Nier zo volledig mogelijk te beleven.
Nier Replicant is een remaster zoals het hoort en komt zelfs dicht in de buurt van een volledige remake. Het origineel werd vooral afgerekend op zijn gedateerde graphics en combat, en daar past Replicant volledig een mouw aan. Tal van slimme 'quality of life'-aanpassingen maken dit avontuur bovendien veel genietbaarder. Daardoor zijn zelfs de ongewijzigde fetch quests grotendeels draaglijk. Voor puristen zijn de soundtrack en het gewijzigde hoofdpersonage eventuele pijnpunten, maar het verhaal en je virtuele kompanen blijven zo memorabel dat je deze tocht sowieso (nog eens) moet ondernemen. Deze remaster doet Nier volledig recht aan. Van genegeerde culttitel naar absoluut succes: een verrassend verhaal dat perfect bij Nier zelf past.
Carl reviewde Nier Replicant op de PlayStation 4.
Zin om zelf in deze mysterieuze wereld te duiken? Hier kun je Nier Replicant kopen op Bol.com.