Monster Hunter World review - Monsterlijk goed
Monsterlijk goed.
Toegankelijkheid. Het is een woord waar diehardfans hun neus voor ophalen. Toch wil ontwikkelaar Capcom Monster Hunter World voor een breder publiek beschikbaar te maken, zonder dat op de kenmerkende gameplay van de serie moet ingeboet worden. Daarnaast keert de serie weer terug naar moderne consoles, waar extra rekenkracht en indrukwekkende grafische snufjes voor een meeslepende ervaring moeten zorgen. Capcom legt de lat hoog, maar bewijst al snel de situatie volledig in de hand te hebben.
De Monster Hunter-serie heeft een reputatie als hardcoregame, waarin systemen bewust niet worden uitgelegd en elke misstap het verschil tussen leven en dood betekent. Begrijp je het niet, dan zoek je een wiki op of hang je je zwaard aan de wilgen. Monster Hunter World legt alles eenvoudig en beknopt uit, waardoor de vele kleine systemen in de game ineens glashelder worden. De tutorials zitten niet in de weg en je wordt er ook niet mee om de oren geslagen.
Daarnaast zijn er ook aanpassingen gemaakt in de animaties: de snelheid is opgevoerd, en je staat niet langer aan de grond genageld wanneer je een item gebruikt. De drempel is nog nooit zo laag geweest, maar toch staan die aanpassingen het plezier van fans niet in de weg. De game is nog altijd even uitdagend en venijnig als voorheen. Het grootste verschil is dat je je meteen gewapend voelt tegen de wrede monsters, en dat het niet de schuld is van een of andere obscure regel als er iets mis gaat.
De kracht van de nieuwe consoles is direct merkbaar, vooral in de details van de omgevingen. Werelden zijn rijk gevuld met unieke flora en fauna, waardoor ze voor het eerst meer zijn dan lege arena's waarin je monsters bevecht. Bovendien zijn de omgevingen niet langer in kleine segmenten opgesplitst, maar kun je nu op jacht zonder door laadschermen onderbroken te worden. Monster Hunter World is levendig en gedetailleerd, en het is maar wat makkelijk om in de geloofwaardige wereld op te gaan. Wanneer je voor het eerst de torenhoge Zorah Magdaros in z'n ogen kijkt, weet je dat Capcom nieuwe hoogtes voor de serie heeft bereikt.
Hoewel Monster Researcher niet zo'n pakkende titel is, is het onderzoeken van de monsters en hun leefomgeving net zo belangrijk als het jagen zelf. Door sporen te onderzoeken leer je meer over je prooi, wat de Monster Field Guide aanvult. Langzaam wordt het duidelijk wat de zwakke punten van monsters zijn, waardoor jij weer beter voorbereid het veld kunt ingaan. Is het monster zwak tegen wateraanvallen, dan neem je je sterkste waterwapen mee en zorg je ervoor dat je tegen zijn vuuraanvallen beschermd bent. Ook is het belangrijk om de leefomgevingen te bestuderen, zodat de minimap gevuld wordt met onmisbare grondstoffen. Bovendien levert het gedrag van de inheemse dieren belangrijke hints op. Als je een zwerm gieren ziet rondcirkelen, dan is er gegarandeerd een monster op zoek naar zijn prooi. Goed studeren en voorbereiden is het halve werk, en je theorie in de praktijk brengen blijft keer op keer een beloning op zich.
Maar zelfs al heb je een monster tot in de puntjes onderzocht, dan kan het zomaar voorkomen dat je alsnog verrast wordt. De monsters volgen namelijk geen vooraf gedefinieerde paden, maar hebben een eigen willetje. Daardoor kan het ook nog wel eens gebeuren dat je ineens met twee monsters te maken hebt, omdat je per ongeluk tijdens een gevecht in een ander leefgebied terechtkomt. Dat kun je echter ook naar je hand zetten, want sommige monsters kunnen elkaar niet uitstaan en vechten constant om territorium. Die Turf Wars zijn spectaculair en bovenal tactisch inzetbaar, zeker als je prooi het onderspit delft tegen het toproofdier van de regio. De AI van de monsters zorgt steeds weer voor bijzondere situaties. Daardoor voelt elke jacht uniek aan, ook al bevecht je voor de zoveelste keer hetzelfde monster.
Dat is immers wel de rode draad van Monster Hunter: vind een nieuw monster, leer zijn eigenaardigheden en versla het. Naast de verfrissende AI, beloont de game je constant met belangrijke grondstoffen, informatie over de jachtvelden of een nieuwe uitdaging. Bovendien staat de herhaling in dienst van het andere belangrijke element in de game. In Monster Hunter vind je geen uitrusting in willekeurige schatkisten of drops, maar maak je die zelf met de gestroopte huiden, klauwen en schubben van je prooien. Elk monster heeft zijn eigen unieke set, gespitst op zijn kenmerkende kwaliteiten. De beloning is een belangrijke drijfveer en elk stuk zelfgemaakte uitrusting geeft een gevoel van voldoening en prestatie. Het dorp waar je je voorbereidingen treft, is tevens een multiplayer-lobby. Alle quests kunnen met maximaal vier spelers ondernomen worden, wat op zijn beurt ook weer extra beloningen en grotere uitdagingen met zich meebrengt. Als je een quest in je eentje bent begonnen en hij blijkt lastiger te zijn dan je dacht, kun je altijd een SOS Flare afschieten waar andere spelers op kunnen reageren. De multiplayer is naadloos in de game verweven, en hoewel je het allemaal net zo makkelijk alleen kunt doen, voegen extra spelers echt wat aan de ervaring toe.
Het is Capcom gelukt om de eens zo ondoorgrondelijke serie voor het brede publiek toegankelijk te maken. De drempel is laag en de deuren staan wagenwijd open voor een nieuwe generatie jagers. De klauwen zijn echter nog altijd even scherp en de tanden nog altijd even intimiderend. Dat is dan ook Capcoms grootste prestatie: het bieden van toegankelijkheid zonder ook maar het gevoel te geven dat het niet langer een game voor de diehardfans is. Door de levendige wereld waan je je echt een jager die methodisch en bedachtzaam op zijn prooi aast. Monster Hunter World zet zijn tanden in je en laat je niet los.
Monster Hunter World komt op 26 januari uit voor de PlayStation 4 en de Xbox One. De pc-versie komt naar verwachting in de herfst van 2018 uit.