Skip to main content
Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

LEGO Universe

Lange leve de blokperiode.

Nog niet zo lang geleden - één generatie consoles terug, om precies te zijn - bestond er zoiets als 'platformers'. In deze games werd je meestal ondergedompeld in één of ander fantasierijk universum waar je controle kreeg over een held in spe. Er zijn twee zaken die je altijd kunt verwachten in dit soort games: er zullen objecten zijn die je kunt verzamelen en alles - tot de omgeving toe - zal je van kant willen maken. LEGO Star Wars was één van die games. Geen slechte game, maar ook niet meteen een lintje waard. Toch boert de reeks tot op vandaag verrassend goed en binnenkort hebben we waarschijnlijk meer LEGO cross-over franchise titels dan we Pokémon games hebben. Oké, misschien nog niet zo erg, maar toch...

Naast het feit dat de LEGO games lang niet slecht zijn en het telkens al de steun van twee franchises krijgt - bijvoorbeeld Lego en Indiana Jones, of Lego en Harry Potter - blijft de reeks vooral goed draaien omdat ze haast een monopoly hebben. Zowat alle concurrentie is in het niets verdwenen - met Nintendo exclusieve titels als uitzondering. Rayman speelt enkel nog met zijn konijnen, Spyro heeft na zijn breuk met Insomniac zwaarder gefaald dan Ben Afflecks carrière en Crash doet het al niet veel beter. Protagonisten zoals Cyprien, Vexx of Haven verdwenen allemaal na hun obscure debuut en ook Jak is bijna volledig van het podium verdwenen. Maximo zagen we al niet meer sinds Army of Zin en zowel Raz als Gerdy hielden het na één game al voor bekeken. Een trieste bedoening zeg ik. Helaas, de één zijn dood is de ander zijn brood.

LEGO Universe dus, een concept dat al ruim elf jaar geleden op tafel lag. Dat waren toen nog de tijden van Lego Racer en Lego Island; van Lego Star Wars was er nog geen sprake. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het project pas groen licht kreeg toen bleek wat voor goudhaantje de gelicentieerde cross-over Lego-games waren. NetDevil benaderde de producers met het idee en Traveler's Tales, de makers van de platformers, zagen het eigenlijk wel zitten om dat project zelf te doen. Ze hadden zoiets van: "Hé, ja, een MMO-ding, geen probleem, we kunnen er wel iets voor online doeleinden bijprogrammeren." Waarop de mannen van NetDevil toch wel eventjes met opgeheven wenkbrauwen stonden te kijken. Het blijkt namelijk dat MMO's - vooral op vlak van server-interactie - heel wat meer moeite vragen dan Traveler's Tales eerst dacht. Zodoende werd dus besloten dat NetDevil zelf de taak op zich zou nemen. Een taak die al vier en een half jaar bezig is en bijna ten einde loopt.

Dit zou nu een goed moment zijn om het verhaal uit de doeken te doen. Ahum, de Maelstrom is een kwaadaardige kracht die het universum van Lego is binnengevallen. Het vernietigd alle verbeeldingskracht, de levensbron van Lego - dus jij moet het nu ten strijde trekken door je eigen fantasie als wapen te gebruiken! Dat is het zowat. Nee, het is wel duidelijk dat ze David Fincher niet hebben ingehuurd voor de screenplay. Lego Universe is dan ook een game die vooral gericht is op de jongere generatie. De kindvriendelijkheid is dan ook meteen het eerste aandachtspunt van de game. Naast het eenvoudig gehouden verhaal wordt er veel gebruik gemaakt van icoontjes en ligt de nadruk een pak minder op competitief gedrag. Ook qua moderatie beweren de makers een zeer grondig en bovenal veilig systeem te hebben.

Het spel begint op een ruimteschip dat aangevallen wordt door de Maelstrom. Haal je nu even een 'Mass Effect 2'-scenario voor ogen: het volledige schip gaat er aan en jij moet zo snel mogelijk naar de ontsnappingsraketten zien te gaan. Helaas, die zijn er niet. Gelukkig kan Lego iets wat Shepherd niet kan: een eigen ruimteschip bouwen uit willekeurige brokstukken. Je raapt dus snel wat Lego-blokken bijeen, bouwt een ontsnappingsraket en lanceert jezelf in het wijde universum. In tegenstelling tot ons eigen zonnestelsel zit er bij Lego Universe heel wat meer leven in de brouwerij. Je krijgt een collectie van werelden met elk hun eigen thematiek gebaseerd op echte Lego-franchises. Enkel originele, geen cross-overs, mensen die dus denken Lego Luke Skywalker of Lego Harry Potter tegen het lijf te lopen, zijn er aan voor de moeite. Gelukkig krijgen we nog iets beters: de Nexus Force. Dit is een groep strijders die met de kracht der verbeelding de Maelstrom tracht te verslaan. Deze Nexus Force is onderverdeeld in vier facties, elk met hun eigen specialisatie (wat waarschijnlijk ook de vier vrije karakter slots verklaart). Uiteindelijk zul je dus de mogelijkheid hebben om je bij één van deze facties aan te sluiten. Waarom dit beter is dan Harry Potter meets Luke Skywalker? Wel, elke factie heeft zijn eigen thema: ridders, astronauten, ninja's en piraten. Ninja's en piraten! Een kinderdroom die werkelijkheid wordt, lijkt me zo.

Ik denk dat op dit punt enkele MMO fanaten al rusteloos dit artikel aan het schimmen zijn om te kijken wat voor rassen en klassen je hebt. Helaas, niets daarvan in deze game. Ik neem aan dat nu de helft van de MMORPG junkies een lichte trombose krijgt. Toch is het zo: geen trollen of elfen, geen druids of knights - zelfs geen levels of skill trees. Hoe leer je dan in Gods naam nieuwe technieken bij? Daarvoor moeten we ons richten op de magie van klederdracht en wapens. De makers haalden Nintendo's Legend of Zelda aan ter vergelijking: alle vorderingen die je personage maakt, zal gebeuren op basis van verworven voorwerpen. Verhoogde statistieken, skills en bonuseffecten - alles hangt vast aan wat je draagt. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties in de Lego kledinglijn en je zult dus menig queeste mogen doorploegen eer de beste sets in je kleerkast prijken. In mijn ogen zou een dergelijke level-loze aanpak wel eens zeer bevorderlijk kunnen zijn om het gevreesde grinden tegen te gaan. Al bij al worden ook klassieke MMO elementen behouden, zo heb je de mogelijkheid om een pet onder je hoede te nemen en zullen er ook boss raids voorkomen. De makers lieten wel weten dat deze raids een stuk meer bescheiden zullen zijn dan in andere MMO's. In plaats van veldslagen tot meer dan veertig man, dachten de makers eerder aan een tiental personen.

Het klassieke MMO gedeelte hebben we gehad, laten we nu eens kijken naar datgene wat Lego zo uniek maakt: het bouwen. Doorheen het spelen zul je continu bezig zijn met het verzamelen van verschillende soorten blokjes. Deze zijn zowat de bouwstenen van de natuur - letterlijk! In missies moet je vaak specifieke objecten bouwen om alles tot een goed einde te brengen, maar niet weerhoudt je ervan om zelf te bouwen wat je wilt. Constructies maken gebeurd in drie instanties. De eerste manier is het snel ineenstampen van een vooraf bepaald object, zoals we het kennen uit de platform games. De andere twee manieren maken gebruik van de think hat. Met dit hoofddeksel op je plastieken kopje geschroefd, sta je in een 'veilige zone'. Dit is een gebied afgebakend door blauw licht waar je ongestoord de bouwvakker kunt uithangen. Soms zul je moeten werken aan de hand van blauwdrukken, hierbij moet je een selectie maken uit een lijst gegroepeerde Lego-blokken. Bouwen met préfabriqué stukken, zeg maar. Op andere momenten kreeg je volledige vrijheid en kun je net zoals in het echte leven blokje per blokje iets opbouwen. God had zijn klei, jij hebt je Lego's.

Dit hele bouwproces gaat trouwens verder dan je eerst zou denken. Het aanbod aan materialen is groot en de beperkingen zijn klein, een concept dat mij alvast als muziek in de oren klinkt. Naast alle zaken die kunt - en moet - bouwen doorheen de queeste van de game, is er ook de optie het één en ander neer te poten op je eigen lapje grond. En dat zonder bouwvergunning! Hier kun je alles bouwen met je Lego-blokken wat in het echt ook mogelijk is, zij het met stukjes préfabriqué of volledig van nul af. Iets wat men in de volksmond een level editor zou noemen, maar dan met de typerende mechaniek van Lego die op de achtergrond draait.

Een dev diary van op de GamesCom te Keulen

Het meest opmerkelijk, echter, is dat er ook een systeem is om elk bouwwerk van causaliteit te voorzien. Programmeren voor dummy's, zeg maar. Via een eenvoudig systeem kan je vooraf aangemaakte macro's aaneenkoppelen - ook allemaal voorzien van handige icoontjes - en zo een object zeggen hoe het moet reageren in een bepaalde situatie. Moet het van je wegspringen als je in de buurt komt? Valt het uiteen in aanraking met een ander object? Zet het zichzelf dan terug samen? Zo ja, na hoeveel seconden? Een simpele reeks commando's met een hoge aanpassingsgraad: dit is exact hetgeen je nodig hebt om een community op te starten die allerhande geniale en geschifte dingen kan realiseren. In een vijftal minuten had één van de presentatoren zelfs al een kleine mini-game kunnen maken. Hoor ik daar iemand Little BIG Planet 2 zeggen? Hoe dan ook, een beter concept voor een Lego MMO was waarschijnlijk niet mogelijk geweest.

Lego Universe lijkt goed op weg om een zeer degelijke MMO te worden. De minder conventionele aanpak en het idee om creativiteit op de eerste plaats te zetten, lijkt alvast een slimme zet. Het klinkt misschien wat melig, maar je fantasie en creativiteit lijken echt wel de sterkste wapens te worden in deze game. Met zijn jonger doelpubliek en minder RPG-gefocuste gameplay blijft de game ook mooi uit het vaarwater van World of Warcraft en alle gelijkaardige MMORPG's die de online markt overspoelen. Indien Lego Universe goed ontvangen wordt, is het dan ook te hopen dat de Europese mentaliteit geen domper op de verkoopcijfers zet. In tegenstelling tot Azië of Amerika kopen Europese ouders hun kind nog altijd liever een game met éénmalige betaling. Lego Universe komt eind oktober uit en zal een abonnement hebben van 9,99 EUR per maand, met de eerste maand gratis.

Read this next