FIFA 12

Mmm, ruik je dat? Ik hou van de geur van gras in de morgen. Nu alle Europese voetbalcompetities van start zijn gegaan, regeert Koning Voetbal het globale sportnieuws. Belangrijker is echter dat het nu weer de traditionele periode is voor een nieuw deel in de FIFA-franchise, de tot nu toe onklopbare voetbalgame van Electronic Arts. Dit jaar kiest men voor de nadruk op EA's eigen heilige drievuldigheid: Tactical Defending, Precision Dribbling en de Player Impact Engine. Trek je voetbalschoenen dus maar aan en dribbel je door deze bespreking van FIFA 12.

Er zijn heel wat aanpassingen gemaakt aan de gameplay om een zo authentiek mogelijke spelervaring te brengen. Vooral het verdedigen heb je met Tactical Defending een hele brok om te verwerken. Je loopt gewoon niet meer domweg naar de aanvaller toe. Het is heel belangrijk om afstand te houden, hulp in te roepen van een tweede verdediger en de tegenspeler af te schermen. Zo blijf je druk zetten en wordt het onderscheppen van een bal makkelijker. Als je het onder de knie krijgt uiteraard.

Om het evenwicht te bewaren, zijn er natuurlijk heel wat offensieve opties door Precision Dribbling. Als een gehaaide aanvaller is het mogelijk om weg te draaien van de verdediger, waarbij je de bal zo afschermt en wat tijd wint om na te denken over je volgende zet. Het handige gebruik van looplijnen levert zo een aanvaller op die aanspeelbaar wordt in de zestien meter.

of

Caption

Attribution

Uiteindelijk is het echter de Player Impact Engine die voor de grootste verandering zorgt in het spel en wel heel bepalend kan zijn. Net zoals in het echte voetbal wordt hierdoor de fysieke présence van een speler van groter belang. Bots met een speler als Dries Mertens tegen Vincent Kompany aan en je kan al raden wie van de twee tegen de grond gaat. De ervaren vuile spelers onder jullie kunnen zo anderen aan de kant zetten zonder een overtreding te maken. Nog een pluspunt is dat de tackles er nu veel beter uitzien en minder houterig lijken.

Matchen tegen een computergestuurde tegenstander zijn ook een stuk realistischer geworden door een verbeterde AI, die op het moeilijkste niveau wel heel stug kan zijn in de defensie. Elke pass moet wel overwogen zijn om de computer te verschalken en je moet als het ware telkens één, maar liefst twee stappen vooruit denken om te winnen.

Op het veld voelt FIFA 12 dus zeer goed aan, maar ook langs de zijlijn heeft EA goed werk geleverd door de menu's robuust en simpel te maken. De soms lange laadtijden uit FIFA 11 zijn ook naar onder gehaald, waardoor je minder gefrustreerd aan een match begint.

Even mooi verpakt is de Career Mode waarbij we eens te meer een keuze krijgen tussen speler, manager of speler/manager. Vooral het transfersysteem voelt hierbij nu veel realistischer aan doordat de rating van je ploeg meespeelt in het geheel en niet enkel jou persoonlijke rating. Goede spelers naar een club als Chelsea halen is dus makkelijker dan voordien. Hier en daar heb je wat meer budgettaire vrijheid door wat te switchen in de verhouding transfer- en loonuitgaven.

Je moet vanaf nu ook niet direct een bod aanvaarden. Zo heb je bedenktijd om te bepalen wat de noden van je team zijn en hoe de transfermarkt evolueert. Spelers zijn nu ook mondig en geven al eens zelf aan of ze bij een ploeg weg willen. Aan het einde van de transferperiode voorloopt alles dus chaotischer dan ooit, met constante updates van wie naar waar gaat en welke spelers opeens op de markt worden gesmeten.

Het is echter pas wanneer je online gaat spelen, dat gamers echt hun hart kunnen ophalen in de nieuwe Head to Head-toernooien en EA Sports Football Club. Wat je ook doet, overal verdien je ervaringspunten die trouwens niet alleen jou kunnen aangeven. In het begin kies je namelijk een favoriete ploeg en jou XP wordt bij die van vele anderen bijgeteld om per ploeg klassementen bij te houden. Je moet echter niet met die specifieke ploeg spelen. Zo win ik XP voor mijn favoriete ploeg, Club Brugge, door met het grote FC Barcelona te spelen.

De Head to Head-toernooien zijn dan weer ingedeeld in tien divisies waarbij je tien matchen krijgt om de promotie af te dwingen door een bepaald puntenaantal te halen. Deze manier van spelen is veel uitdagender dan de eerdere implementaties van de zogenaamde ranked matchen.

Grafisch werd er nog wat meer opgepoetst, maar echte dramatische veranderingen op dat gebied zitten er niet in het spel. De audio klinkt wel beter dan ooit met de traditionel goede soundtracks en regiogebonden gezangen in de tribunes. Spijtig genoeg werd er voor de Nederlandstalige commentaar weer gekozen voor Youri Mulder en Evert ten Napel. Ik geloof niet dat er nog iemand uitkijkt naar de kans om dit duo te aanhoren. Daarbij komt nog het feit dat beide commentatoren zich nogal eens verspreken.