Call of Duty: Modern Warfare 2 review - Veel goed, weinig nieuws
Je betere CoD ‘fix’.
Voor de Call of Duty: Modern Warfare 2 review laat Joël zijn op Captain Price geïnspireerde Hulk Hogan-snor staan.
Ontwikkelaar Infinity Ward wist met de Call of Duty: Modern Warfare reboot in 2019 de serie na een aantal tegenvallende delen uit het slijk te trekken. De daaropvolgende titels, ontwikkeld door Treyarch en Sledgehammer Games, ontvingen minder lof. Nu is het terug aan Infinity Ward om de in 2019 vergaarde glorie na te jagen. Ditmaal wil de ontwikkelaar naar eigen zeggen een campagne brengen die ‘gegrond, doch entertainend’ is met personages die meer door emotie dan door plot worden gestuurd. Het doel van de multiplayer blijft om een entertainend schietfestijn te zijn waarin jij je een supersoldaat waant. Slaagt Infinity Ward in die doelen en weet hij uitschieter Modern Warfare 2019 te overtreffen?
Ondanks een resem clichétegenstanders – Iraanse AQ-soldaten, Mexicaanse cartelleden en de Russen – voelt het verhaal van Modern Warfare 2 realistisch aan. Dat is mede te danken aan een geloofwaardige terugkeer van bekende en geliefde personages. Figuren zoals Price, Ghost en Laswell kwamen zelden zo goed uit de verf. Zo heeft de brutale Price er geen moeite mee om bevelen voor het grotere doel te negeren en toont ‘lone wolf’ Ghost af en toe een milligram medeleven met zijn trouwe squadmates. Het vooropgestelde doel wordt zo met vlag en wimpel behaald: de Modern Warfare 2-campagne voelt realistisch aan en de personages hebben een duidelijke eigen identiteit.
Verder probeert de singleplayercampagne van Modern Warfare 2 qua gameplay geenszins het wiel opnieuw uit te vinden, maar zet hij er wel een hele mooie velg op. De diversiteit in maplocaties en gameplayelementen is uitmuntend. De ene keer voltooi je al zwemmend in het Oosterdok een stealthmissie in Amsterdam, de andere keer moet je tijdens een hevig vuurgevecht glijdende containers op een schip ontwijken. Daarnaast zijn er ook nieuwe elementen aan de gameplay toegevoegd. Zo maakt ‘stealth survival crafting’ zijn entree en kan je ditmaal tijdens een snelwegachtervolging wagens besturen en kapen. Het geheel wijkt nooit heel erg van de vertrouwde, ingekaderde Call Of Duty-ervaring af, maar door de toevoegingen en de afwisseling in locaties en gameplayelementen voelt de campagne constant fris aan.
Ook het beeld en het geluid zijn van een ongekende kwaliteit. De game geniet van een perfect passende soundtrack en de geluidseffecten zijn steeds bevredigend. Alleen al het geluid van Laswell die haar scherpschuttersgeweer doorlaadt, is genoeg om kippenvel van te krijgen. Visueel idem dito, want de opgepoetste IW-engine benadert fotorealisme. Wanneer je in de game de Oude Kerk in Amsterdam tegemoetkomt, is die nauwelijks van de echte te onderscheiden. Dat alles maakt de ruige toon van de campagne des te geloofwaardiger. De gehele presentatie is zo overtuigend dat alleen al de cutscenes los van het geheel het kijken waard zijn. Hulde.
De Modern Warfare-reeks staat ook bekend om zijn Spec Ops co-op-modus, maar de modus voor 2 spelers is hier een grote misser. Het aanbod van drie missies is veel te karig. Ook schiet hij in variatie tekort. De drie missies vinden immers allemaal in of tussen woestijndorpen plaats. Qua gameplay kan je er wel wat variatie in vinden. Uitgerust met een nachtkijker sluip je rond, kaap en bestuur je voertuigen of trotseer je een veelvoud aan vijandelijke golven. De missiedoelen lopen daarbij uiteen: verzamel belangrijke informatie, bereik een ‘LZ’ of verdedig een punt. De hierboven genoemde elementen bereiken echter nooit het niveau van spektakel uit de campagne. Daardoor blijkt Spec Ops veelal een generieke, onderontwikkelde nagedachte te zijn.
De multiplayer is dat allerminst, al is dat niet aan de nieuwe toevoegingen te danken. Sterker nog, het is je volledig vergeven als het je niet op zou vallen dat Knockout en Prisoner Rescue nieuwe addities zijn. In de eerstgenoemde moet je samen met je team een pakket bemachtigen en verdedigen, terwijl je bij de laatstgenoemde een gijzelaar moet redden. Zowel Knockout als Prisoner Rescue spelen lekker weg en passen perfect naast de vertrouwde 6v6 Call of Duty-modi, maar weten zich niet genoeg te onderscheiden om een stevige indruk achter te laten zoals bijvoorbeeld Gunfight en Ground War uit de Modern Warfare reboot dat wel deden.
Over Ground War gesproken: die modus is wel ‘gewoon’ present in deze iteratie en is een uitstekende evolutie van de mulitplayerformule van de populaire reeks. Ditmaal kun je aan de slag met vijf indrukwekkende, grote maps. Ondanks het uitstekende mapdesign valt het daarbij wel op dat er een matig onderscheid is tussen de levels. Maar liefst vier van de maps spelen zich immers in woestijnsteden af. De locaties zijn daardoor niet divers. De nieuwe Ground War-modus genaamd Invasion wordt wel gewaardeerd. Je beschiet elkaar daarin nog steeds in teams van 32, maar daarbovenop spawnen er ook groepen van AI-tegenstanders. Voorts blijft Ground War de perfecte gelegenheid om de gebruikelijke Call of Duty-adrenaline op standje tien te zetten.
Ook op de traditionele 6v6 maps komt de vertrouwde, soepele Call of Duty gunplay perfect tot zijn recht. Deze maps lijden allerminst onder een gebrek aan afwisseling. In luttele uren schiet je dozen aan kogels op binnen de docks van een Grand Prix race, in en rond een hotel in Amsterdam of aan de grensovergang tussen de Verenigde Staten en Mexico. De maps zijn daarnaast gebalanceerder en gestroomlijnder dan sommige oude maps. Het zijn grotendeels positieve veranderingen die de potjes wel iets minder memorabel maken. Want - love it or hate it - claustrofobische, hectische schietervaringen zoals in het minilevel Shipment blijven je wel lang bij. Toch schenken de diverse, gebalanceerde locaties in de 6v6-modi je nog maanden aan schietplezier.
Call of Duty: Modern Warfare 2 weet absoluut te imponeren. Dat Spec Ops een misser is, mag de pret echt niet drukken. De campagne is namelijk één van de beste ooit en behaalt de vooropgestelde doelen van Infinity Ward met vlag en wimpel. Bijgestaan door een uitstekende audiovisuele presentatie voelt het verhaal realistisch gegrond aan en kwamen de bekende personages zelden beter uit de verf. De multiplayer heeft weinig memorabele toevoegingen ten opzichte van Modern Warfare 2019, maar staat desondanks weer als een (Shoot-) huis.
Dit artikel is geschreven door Joël Nicola. Voor de Call of Duty: Modern Warfare 2 review speelde Joël op de pc. De game is voor pc, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One en Xbox Series X/S beschikbaar.