Skip to main content
Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

EyePet (hands-on)

Een nieuwe technologie in een bekend jasje.

Sony ziet het helemaal zitten met zogenaamde augmented reality-games. Dit zijn spellen waarbij de werkelijkheid in samenwerking gebruikt wordt met het digitale, maar er worden enkele dingen aan toegevoegd. Een voorbeeld is bijvoorbeeld Eye of Judgement, waarbij kaarten door een camera gelezen worden en op je tv allerlei monsters het vervolgens met elkaar uitvechten.

Gisteren hadden we het nog over het spel InVizimals, een game die ongeveer hetzelfde doet met de camera, maar in plaats van kaarten te laten lezen zul je nu gebruik moeten maken van je omgeving om de Pokémon-achtige wezens te vinden. En dan is er nog EyePet, het virtuele huisdiertje dat Sony voor het einde van het jaar in zoveel mogelijk huishoudens wil hebben.

In principe is EyePet niets meer dan een zeer uitgebreide Tamagotchi. De kleine, elektronische eitjes waren een jaar of 12 geleden enorm populair onder jongeren wereldwijd. Het van oorsprong Japanse beestje wist menig ouder gek te krijgen, want wie mocht ervoor zorgen dat het beest eten kreeg, gewassen werd en genoeg speeltijd kreeg wanneer zoon- of dochterlief op school zat? Precies, papa en mama.

We namen plaats achter de camera en wisten niet echt wat we moesten verwachten. Natuurlijk wisten we van het bestaan van het spel en begrepen we het concept, maar dat waren alleen de grote lijnen. Hoe reageert het beestje, wat doet hij wanneer je hem probeert te slaan? Het was allemaal nieuw voor ons.

Het idee van EyePet is dus simpel: je richt je camera op bijvoorbeeld een tafel en dit zal dan ook op het scherm te zien zijn. Alleen zie je op het scherm dus nog het beestje rondspringen. Het is vreemd om met behulp van je beeldscherm te communiceren met een beestje dat er in het echt helemaal niet is. Je maait wat in het wilde weg met je handen.

Laten we meteen duidelijk zijn: EyePet lijkt geen game te worden die je uren aan een stuk bezig zal houden. Het is eigenlijk niet meer dan een verzameling minigames die je samen met je huisdiertje speelt. Het spel richt zich dan ook op een iets jonger publiek en niet zozeer op de hardcore gamer die elk spel op de hoogste moeilijkheidsgraad doorspeelt.

Met behulp van een soort blanco kaart kun je allerlei functies op het scherm toveren. Moet je EyePet gewassen worden, dan verandert de kaart op de tv in een douchekop. Moet je hem kammen, dan verandert hij in een borstel. Het is in principe simpel, maar het werkt heel goed.

Je EyePet zal een aantal behoeften hebben waaraan voldaan moet worden. Je moet hem voeren, wassen, kammen, met hem spelen en gewoon zorgen dat hij gezond blijft. Tijdens onze speelsessie hebben we hem mogen wassen (maak hem nat, doe shampoo in zijn haar, spoel het uit en föhn en kam zijn haartjes) en met hem mogen spelen.

We mochten ook gebruik maken van de ondertussen befaamde truc waarbij een getekend autootje voor het scherm gehouden moet worden, waarna het verandert in een te besturen stuk speelgoed waarmee je EyePet zijn lol niet op kan.

Het concept van de EyePet uitgelegd.

Verbaasd, dat waren we. Dit systeem werkte namelijk zo uitmuntend en precies dat we met open mond keken naar werkelijk elk lijntje dat letterlijk overgenomen werd. Vervolgens konden we ons autootje besturen met de controller van de PlayStation 3. Overigens is het ook fijn om te weten dat je niet beperkt bent tot auto's en je bijna alles kan gebruiken om in het spel te plaatsen.

De minigames die je met je EyePet zijn leuk, maar wel maar voor een korte periode. Zo mochten wij een potje bowlen met – letterlijk, hij was de bal - onze EyePet. En alhoewel ook dit weer allemaal goed werkte en de camera elke beweging registreerde, vroegen we ons af hoe lang dit allemaal leuk zou blijven.

EyePet zal met zijn prijs van EUR 50,- (inclusief camera!) een perfect cadeautje voor onder heel wat kerstbomen zijn dit jaar. Het spel zal ook waarschijnlijk heel wat kinderen flink wat uurtjes bezig weten te houden. Echter, voor veel doorgewinterde gamers zal het spel niet heel erg interessant zijn.

Het is de technologie die EyePet gebruikt die het spel zo interessant maakt. De augmented reality-games lijken, vooral bij Sony, een zeer mooie toekomst tegemoet te gaan, en EyePet lijkt vooralsnog de grootste kanshebber om een succes te worden. Dit soort technologische vernieuwingen zouden we graag in meer spellen zien, want jezelf zo letterlijk in een spel bezig zien is toch wel heel erg leuk.

Read this next