Blacklight: Tango Down

De besturing zit dan weer wel goed in elkaar, mede doordat onder alle knoppen ongeveer dezelfde functies schuilgaan als in Modern Warfare. Je kunt kortstondig sprinten, hurken om dekking te zoeken en granaten werpen met de schouderknoppen. Dat laatste gaat dan weer minder vlot omdat je nooit precies weet waar je granaat terecht zal komen, wat zonde is gezien er enkele zeer leuke effecten teweeg gebracht kunnen worden met deze gooibare bommen. Zo zijn er varianten die het gezichtsveld van je tegenstander tijdelijk transformeren naar een blauw error-scherm, terwijl er ook een granaat is die bij ontploffing de nabije omgeving omvormt tot een blokkerige massa bestaande uit low resolution models.

Knallen zelf verloopt zoals je zou verwachten: mikken, en de trekker overhalen van een van de vier verschillende wapentypes, zijnde de SMG, Shotgun, Assault Rifle of Sniper Gun. De balans tussen deze knalmachines is nog niet helemaal op punt gebracht (snipers hebben te weinig effect, assault rifles zijn wat te krachtig), maar gelukkig kun je aan de hand van ervaringspunten de effectiviteit van je wapens wat aanpassen. Ga je als speler omhoog in de rangorde door vijanden neer te halen, dan speel je nieuwe accessoires voor je geweren vrij die hun effectiviteit verhogen. Ook een ander uiterlijk en verse secundaire wapens verdien je aan de hand van ervaringspunten en bijhorende rang die je hebt.

Daar bovenop zijn er ook nog meer dan 150 verschillende Weapon Tags, wat sleutelhangers zijn die je aan je wapen hangt, die andere statistieken van je personage beïnvloeden. Sommige tags geven je meer levenskracht, terwijl anderen er dan weer voor zorgen dat je langer kunt spurten. Het is leuk dat de ontwikkelaar deze perks in vermomming weergeeft als uniek ontworpen sleutelhangers waardoor elke speler zijn wapen min of meer kan personaliseren, maar het is gewoon niet duidelijk hoe je nu precies een gewenste tag kunt vrijspelen. Tijdens een match zie je opeens op je scherm verschijnen dat je er eentje hebt weten te ontgrendelen, maar hoe dat komt blijft een raadsel. Duidelijker zijn de criteria waaraan je moet beantwoorden om rewards – lees: Challenges – af te werken. Maak honderd headshots, loop tien kilometer, je kent het wel. Niets wat we nog niet terug konden vinden in andere hedendaagse shooters, maar toch goed dat we dit soort dingen, hetzij in een wat minder goed uitgewerkte vorm, terug kunnen vinden in een downloadable game als Blacklight: Tango Down.

De gametypes waarmee je aan de slag kunt gaan zijn stuk voor stuk variaten op bekende modes die al jaren meedraaien binnen het genre. Deathmatch en Team Deatchmatch zijn uiteraard van de partij, terwijl Retrieval eigenlijk gewoon Capture the Flag is en Detonate een nieuwe naam is voor Bombrun. In Domination moet je enkele punten in de omgeving veroveren en verdedigen – ook iets dat we al jaren kennen -, maar redelijk uniek is dat je om een punt te bemachtigen een korte minigame moet uitvoeren waarbij je vier knoppen in de juiste volgorde moet indrukken. Een klein detail dat op zich geen schokgolf binnen het genre teweeg zal brengen, maar het voegt net dat tikkeltje meer spanning toe aan het online gebeuren.

Er is ook nog een coöperatieve modus terug te vinden in Blacklight: Tango Down onder de noemer Black Ops (waar kennen we dat nog van?), maar spijtig genoeg gaat het hier vooral om in vier omgevingen enkele simpele objectieven tot een goed einde te brengen terwijl groepen computergestuurde vijanden je trachten neer te knallen. Veel samenwerking is er niet nodig en deze co-op mode is dan ook vooral leuk als je even met maximaal drie van je vrienden wat frustratie wilt ventileren. Het is ook mogelijk om Black Ops in je eentje te spelen, maar gezien je het level helemaal van vooraf aan moet spelen eens je levensbalk de nul bereikt heeft is dit eerder een futloze ervaring.