Persona 5 Strikers review - Bliksemsnelle actie, moordend traag tempo
Geen persona-lijk record
In de Persona 5 Strikers review kijkt Sander of de game na Shibuya nog steeds zo'n sterke indruk maakt.
In de Persona 5 Strikers preview was het overduidelijk dat het kindje van Atlus en Omega Force een flinke indruk maakte. Persona 5 Strikers bevat haast alles wat een Persona-game hoort te hebben en spat van het scherm met pijlsnelle realtimegevechten die je onder andere van Dynasty Warriors kent. Na de avonturen van Joker en co. in Shibuya gaat de reis verder, maar de idyllische vakantie blijkt lang niet zo spectaculair als verwacht.
Nog even recapituleren: Persona 5 Strikers is het officiële vervolg op Persona 5, waarin de Phantom Thieves een nieuw mysterieus fenomeen onderzoeken. Mensen worden van hun verlangens beroofd door Monarchs, verwrongen mensen die de wereld naar hun eigen hand willen zetten. En omdat het veranderen van harten en verlangens precies op de modus operandi van de Phantom Thieves lijkt, worden ze door de politie gezocht. Ondersteund door een uitgebreid verhaal, een beukende soundtrack en flitsende actie zet je opnieuw de Metaverse op zijn kop, nu op een grotere schaal dan ooit. Het lijkt erop dat de game alle ingrediënten in huis heeft om een waardige opvolger van Persona 5 te zijn.
Nadat het openingssalvo is afgevuurd duurt het echter tergend lang voordat de game daadwerkelijk op gang komt. Dat ligt niet eens aan de frivole momenten in het verhaal, waarin de Phantom Thieves van hun vakantie genieten. Het zijn namelijk juist die slice of life-momenten waar de reeks om bekend staat. Het probleem zit in het verloop van de eerste drie levels, oftewel Jails. Ze volgen allemaal dezelfde blauwdruk: een Jail heeft drie kernen, die moet je verzamelen om bij de eindbaas te komen. Voordat je die bevecht, moet je eerst diens trauma verslaan alvorens je de baas zelf treft. Vervolgens hoor je dezelfde tranentrekkende dialoog, over hoe de schurk slechts een ontaarde, gekwelde geest is wiens trauma hem niet mag definiëren. Het wordt al gauw voorspelbaar en qua gameplay verandert er ook niets. Pas na ongeveer vijftien uur pikt het verhaal de rode draad weer op en krijgt het geheel vorm. Hoewel de game op dat punt eindelijk onderhoudend wordt, is het niet vreemd als je voordien de controller uit verveling hebt weggelegd.
Sidequests doorbreken enigszins die monotonie. Die variëren van een aantal vijanden verslaan over het specifieke voorwerpen vinden, tot een Persona met een specifieke vaardigheid fuseren of in de echte wereld met je vrienden rondhangen. Daarin schittert de gepatenteerde Omega Force-combat het meest. Omdat je zo snel door de levels schiet en alles kort en klein hakt, krijg je niet eens de kans om je te vervelen. Dat is maar goed ook, want er hangen significante bonussen aan het voltooien van de zijmissies. Latere sidequests vormen een flinke uitdaging, wat op dat moment ook meer dan welkom is. Waar de gameplay tijdens het hoofdverhaal kan verzanden in hersenloos knoppen beuken, schitteren de sidequests met korte verzoekjes en uitdagende optionele baasgevechten.
Bovendien blijft het Persona-DNA aanlokkelijk. Met je vrienden optrekken is nog even hartverwarmend als voorheen, ook al kun je deze keer geen specifieke Confidant-paden voltooien. Persona vangen en fuseren tot sterkere wezens is nog altijd even verslavend, en ze op het juiste moment inzetten tijdens een lastig gevecht blijft belonend. De uitmuntende vormgeving en de heerlijke soundtrack maken van de game opnieuw een stilistisch pronkstuk. Het knap uitgewerkte verhaal - wanneer het eindelijk van start gaat - kent slimme twists en ontroerende momenten, zonder al te vaak in de clichés van de reeks te vervallen. Bovendien doet het zijn best om op eigen benen te staan en niet terug te grijpen naar de greatest hits van Persona 5. Ben je op zoek naar nieuwe Phantom Thieves-avonturen, dan ben je bij Persona 5 Strikers zeker aan het juiste adres.
Persona 5 Strikers is uiteindelijk een redelijk geslaagde opvolger van Persona 5. De game doet het bronmateriaal meer dan eer aan en weet de unieke Persona-elementen haarfijn in de actievolle realtimegevechten te verweven. Wanneer het verhaal eindelijk op stoom komt, verkrijg je een prima losstaand Persona-verhaal dat echter nooit helemaal de zure smaak van de tergend trage start uitwist. Persona 5 Strikers is uiteindelijk dan ook alleen voor de diehard die werkelijk alles van de reeks gespeeld moet hebben. Ben je dat niet, krijg je die Change of Heart ook niet.
Voor de Persona 5 review speelde Sander op de PlayStation 4. De game is vanaf 23 februari beschikbaar op pc, PlayStation 4 en Nintendo Switch. Bestel je de game vooraf, dan kun je vanaf 19 februari aan de slag.