PES 2019 review - Schiet naast het veld tekort
Gekraakt schot.
Voor de PES 2019 review hijst Maarten zich uit de zetel om op het hoogste niveau te voetballen. Een legendarische topper, of een slaapverwekkend potje?
Voetbalfanaten weten het al langer, maar niet enkel FIFA zwaaide ooit de scepter als essentiële voetbalgame. Hoewel de verkoopaantallen van EA's gigant die van Konami de laatste jaren hebben overrompeld, heeft PES nog steeds een toegewijd publiek. Waar de ene neigt naar een trick show vol snedige passes, profileert de andere zich als beredeneerd en doordacht. Fans kunnen ook dit jaar helemaal opgaan in een vloeiend samenspel van allerlei tactische details. PES 2019 is namelijk heer en meester op het veld, maar kan toch nog enkele truken van FIFA leren.
Passes in PES 2019 vergen concentratie en inzicht, en een schot buiten de zestien resulteert slechts zelden in een doelpunt. Een succesvolle balaanname hangt van meerdere factoren af: afstand, richting en natuurlijk de technische kunde van de speler zelf. Door het belang van de eerste baltoets is heen en weer tikken zonder nadenken haast onmogelijk. Zo combineren balvirtuozen als Messi en Coutinho vlot heen en weer, terwijl minder begaafde verdedigers met een harde bal worstelen. Spelers zijn ook voortreffelijk geanimeerd en de bewegingen die ze maken zijn afhankelijk van hun plaats op de grasmat. Van een gekraakt schot of sierlijke dribbel tot het lichte botsen bij een lage doorsteekpass, elke pass of trap heeft impact. De 'feel' van PES 2019 is dan ook heerlijk, en wedstrijden zijn beduidend trager en tactischer dan in FIFA.
De grootste verdienste van PES 2019 zijn de zogenaamde Magic Moments, die de persoonlijke speelstijl van topspelers accentueren en het spel volledig tot leven wekken. Zo eindigt Kevin De Bruynes Rising Shot regelmatig in de winkelhaak of weet Neymar met Malicia meer vrije trappen los te weken. Net als in het echte voetbal geven die vaardigheden soms de doorslag in een spannende match. Magic Moments is een slimme manier om een vleugje individualiteit in een teamsport als het voetbal te verwerken.
Met de andere features is het minder goed gesteld. Dankzij Visible Fatigue sjokken uitgeputte spelers kwetsbaarder rond, terwijl Quick Subs je toelaten om in real-time wissels door te voeren. Quick Subs is een welkome toevoeging die de flow van de game alleen maar ten goede komt, maar Visible Fatigue eindigt vrijwel nooit in een blessure en oefent dus geen noemenswaardige invloed op de gameplay uit. Behalve Magic Moments missen de innovaties van PES 2019 dus hun doel.
MyClub en Master League zijn in PES de omvangrijkste modi, maar hebben dit jaar bitter weinig verandering ondergaan. In myClub - vergelijkbaar met FIFA Ultimate Team - bouw je een team uit en probeer je steeds betere spelers en trainers aan te trekken. Nieuw zijn Featured Players, die in het echt goed presteren en een tijdelijke boost in statistieken krijgen. Zoeken naar een online tegenstander duurt echter vaak te lang, en na luttele minuten kom je tegenover een ploeg met PES Legends Beckham en Romario te staan. De matchmaking heeft dus nog flink wat verbetering nodig.
Master League plaatst je dan weer aan het hoofd van een club naar keuze, waarin goed management, deelname aan tornooien en vernuftige transferdeals centraal staan. Met uitzondering van een iets uitgebreider transfersysteem en de introductie van de International Champions Cup is er ook hier weinig vernieuwing te bespeuren. Nieuwe aanwinsten zoals onder meer de Belgische, Turkse en Russische liga's kunnen het verlies van de UEFA-licentie bovendien niet opvangen. Master League is een diepgaande modus, maar bevat te weinig verfijning en zin voor presentatie om je lang geboeid te houden.
Op audiovisueel gebied scheert PES 2019 hoge toppen, maar verkent het eveneens diepe dalen. De game maakt gebruik van 4K en HDR-belichting om bij momenten ultrarealistische beelden neer te zetten. Camp Nou en Anfield zagen er bij sneeuwval nooit beter uit, maar menig tweederangsstadion toont duidelijk minder afwerking. Vedetten als Neymar, Pogba en Suárez lijken bijna levensecht, al blijven dode ogen een werkpunt. Nog een minpunt dat ook dit jaar opduikt, is de onjuiste commentaar, die vaak met vertraging speelt en bijna altijd inhoudsloos is. De UI is eveneens aan een fikse opfrisbeurt toe, met menu's die onnodig langdradig en ouderwets zijn. Op vlak van inkleding heeft grote concurrent FIFA nog altijd een mijlenverre voorsprong.
Een gebrek aan licenties, gekunstelde en ouderwets aandoende modi en een lelijke UI zorgen ervoor dat PES 2019 geen wereldgoal is. Het gemis aan licenties is en blijft daarnaast voelbaar. De povere inkleding staat echter in schril contrast met de voortreffelijke voetbalgame die PES in de kern is. De animaties en graphics behoren tot de beste in zijn genre en wedstrijden worden beslist door inzicht en vaardigheid, eerder dan dom geluk. Met piekfijne animaties, Magic Moments en Quick Subs zet Konami een ijzersterke gameplayervaring neer. Het is alleen de presentatie, de show rondom het veld die ontbreekt - en laten we wel zeggen: voetbal is een sport vol show. Volgend jaar gewoon beide, Konami?
Voor deze PES 2019 review speelde Maarten op een PlayStation 4 Pro.