Week-eindbazen #34

Gamescom 2018 is afgelopen, dus is het weer tijd om met onze eigen collectie aan de slag te gaan. Hieronder lees je welke games er op onze agenda staan. Laat in de comments gerust weten welke games jij dit weekend gaat spelen!

Johnny - Van kwaad tot erger

Ja, die titel heb ik schaamteloos van Randolfs The Evil Within 2 review gepikt omdat het de lading perfect dekt. Ik ben dan ook weer met detective Sebastian Castellano op pad en ondanks alle gebreken blijft de game een heerlijke ervaring. Voor mij staat Japanse horror namelijk op eenzame hoogte. De creativiteit in het ontwerp van de vaak bizarre monsters is ongekend en geeft je met enige regelmaat terecht kippenvel. The Evil Within 2 is daar geen uitzondering op. Volgens mij ben ik op de helft, dus uitspelen gaat waarschijnlijk niet lukken, maar ik ben zeker van plan om te kijken hoeveel gekker het nog in Union gaat worden.

Marcel - Dodemansrit

Na lang wachten heb ik eindelijk mijn fysieke exemplaar van Dead Cells binnen, dus ik kan nu eindelijk zelf ervaren waarom die game zo goed is. Berts enthousiasme in zijn Dead Cells review werkte namelijk zeer aanstekelijk. Dus o wee als het mij niet bevalt, Bert! De eerste speelsessies smaakten in ieder geval naar meer. Daarnaast is de kans groot dat ik nog even in No Man's Sky duik. De Next-update heeft een aantal interessante zaken aan de game toegevoegd, die ik nu na twee jaar wachten alsnog in co-op mag ervaren. Beter laat dan nooit.

Sander - Terug aan de crack

Het jeukte eerlijk gezegd al langer. Klamme handjes, zweet op m'n voorhoofd, droge mond. Het is al jaren geleden sinds ik m'n laatste fix heb gehad. Eigenlijk wist ik dat ik er niet aan toe moest geven, maar ik ben toch gezwicht. Ik heb Final Fantasy 11 Online weer geïnstalleerd. Het was m'n eerste MMO, m'n eerste echte hardcore verslaving, waar ik vriendschappen heb gesloten die nu nog als een huis staan. Maar de game was vroeger zo ondoorgrondelijk moeilijk, dat ik me veel heb laten leiden door andere spelers en eigenlijk nauwelijks plezier aan de gameplay heb beleefd. De game heeft nu echter een hoop verbeteringen, die niet meer dan normaal zijn in hedendaagse MMO's, dus ik heb m'n oude character verwijderd en ben opnieuw begonnen. Resultaat? Weer helemaal verslaafd!!

Randolf - Diep in de zee

Hoewel mijn Oculus Rift grotendeels stof verzamelt, heb ik nooit spijt van mijn aankoop gehad. Want de ervaringen die ik er eens in de zoveel tijd mee opdoe, blijven magisch. Ik kijk uit de patrijspoort van mijn onderzeeër en zie niets anders dan de eindeloze zwartheid van de oceaanbodem. Ik zet de spotlights aan, en uit de duisternis doemt ze ineens voor me op: de Titanic, in al haar vergane glorie. Mijn missie: het scheepswrak verkennen en relieken uit vervlogen tijden letterlijk boven water halen. In Titanic VR leer ik zo meer over de waargebeurde verhalen achter de tragedie. Even indrukwekkend als leerzaam.

Bert - Dageraad aan de horizon

Ik ben eindelijk over mijn 'ik weet niet wat te spelen dus ik speel maar niks'-fase heen. Ik heb namelijk laatst mijn tanden in Horizon Zero Dawn gezet en moet zeggen: Aloy en haar avonturen smaken naar meer. Het is een enorm mysterieuze en indrukwekkende wereld, en ik kan niet wachten om te ontdekken hoe-ie nu precies om zeep is geholpen. Ik ben wel blij met Randolfs tip om meteen naar Meridian te gaan, of ik zat zeker nog steeds in het startgebied op ratten en kalkoenen te jagen. Maar hey, die inventarisupgrades craften zichzelf niet, hoor.

Nathan - Einde vakantie, tijd voor games

Na een 20-daagse trip door Oost-Europa is het tijd om mijn afkickverschijnselen van het gamen aan te pakken. Net voor vertrek maakte ik nog kennis met de puzzelgame Mini Metro, waarin je een steeds groeiend metronetwerk op een efficiënte manier draaiende moet houden. De game is zeer minimalistisch gehouden, maar daarom niet qua uitdaging - getuige daarvan de vele playthroughs en tips op YouTube. Mini Metro speel ik enkel casual, dus intussen zet ik mijn zinnen op het laatste seizoen van Telltale's The Walking Dead. Dat betekent het einde van een tijdperk voor een oude rot als ik.