Everspace review - Ruimtetuig
Ruimtetuig.
Wat krijg je als je een half pond FTL: Faster Than Light mengt met een liter Rogue Legacy en een flinke snuif Ace Combat? Het antwoord is Everspace. De uiteindelijke versie van de roguelike-ruimteshooter annex sterfsimulator van ontwikkelaar Rockfish Games is beschikbaar op Steam. In mijn Everspace preview van de Early Access-versie was ik voorzichtig optimistisch, maar de vraag is nu of Rockfish Games de plooien heeft gladgestreken en een verslavende roguelike heeft afgeleverd.
Op het eerste gezicht is de ontwikkelaar in zijn opzet geslaagd. De brakke controls die de Early Access-versie plaagden, hebben plaatsgemaakt voor een vloeiende besturing. Waar je je eerder een dronken ruimtepiloot voelde, glijd je nu als een warm mes door intergalactische boter. Als je met muis en toetsenbord vanuit het cockpitaanzicht speelt, waan je je af en toe zelfs even echt Wash, Starbuck of Han Solo als je met loopings en andere gewaagde manoeuvres je tegenstanders overmeestert. Een dikke pluim dus voor Rockfish Games.
De ontwikkelaar heeft Everspace ook van een campaign voorzien. De game vertelt aan de hand van tekeningen het verhaal van je - aanvankelijk - naamloze piloot en de reden waarom hij na elke dood toch weer achter het ruimtestuur kruipt. Het verhaal breekt zeker geen potten, maar biedt je mondjesmaat elementen die je interesse blijven prikkelen. De echte ster van de show zijn echter de gesprekken tussen je piloot en de A.I. van zijn ruimteschip. Het duo vervalt namelijk vaak in verbale duels waarin wijsneuzerigheid gepareerd wordt met steken onder de gordel. Als je ooit een Iron Man-film hebt gezien, kun je het ongeveer vergelijken met de dialogen tussen Tony Stark en Jarvis. Heerlijk gekibbel dat een plezier is om naar te luisteren.
Op vlak van gameplay verschilt de uiteindelijke versie van Everspace weinig van die in de Early Access. Nog steeds reis je met je ruimteschip door verschillende sectoren en probeer je zo lang mogelijk je vel te redden door kleine quests te voltooien, je schip te upgraden en je tegenstanders op vakkundige wijze tot sterrenstof te reduceren. Aan manieren om dat te doen is er trouwens geen gebrek. Everspace heeft een ruim assortiment aan wapentuig en andere handige tools om je schip mee te verbeteren. Zo kun je drones inzetten, een extra schild inschakelen of het luchtruim met mijnen bezaaien. Je vindt altijd wel iets nieuws om je tegenstanders een hak mee te zetten.
Het ruime wapenarsenaal verhindert echter niet dat de gevechten na verloop van tijd in herhaling vallen. Dat komt doordat schermutselingen grotendeels op dezelfde manier verlopen: vernietig eerst de vijandelijke drones, leg dan het schild van je tegenstanders met lasers lam en schiet hem uiteindelijk met kogels aan gort. Eens je doorhebt dat dat het enige is wat je in elke confrontatie moet doen, wordt de game heel repetitief. Er is geen gigantische wapenvoorraad in het universum die dat kan verhinderen. Het helpt ook niet dat er nauwelijks variatie in het design van je vijanden zit. Je knalt telkens dezelfde schepen aan gort, die enkel in lengte van HP-balk van elkaar verschillen.
Bovendien zijn gevechten vaak unfair. In het begin van een run kunnen een goed oog en snelle reflexen het verschil tussen leven en dood betekenen, maar al snel wordt tactiek door het raam gegooid en komt het neer op geluk en de sterkste wapens hebben. Vluchten is geen optie, want je tegenstanders schieten met de nauwkeurigheid van een havik met een vergrootglas. Doordat je ondergang vaak uit je eigen handen ligt, heeft doodgaan in Everspace vaak een bittere nasmaak. En dat is dé doodsteek van elke roguelike.
Daarnaast is Everspace ook een stuk trager dan een doorsnee roguelike. Een run kan algauw meer dan een uur in beslag nemen omdat je elk hoekje en gaatje van een sector wilt verkennen om upgrades te vinden. Daardoor ontbreekt het de game aan een gevoel van vooruitgang. In The Binding of Isaac of Rogue Legacy is elke dood een les, maar in Everspace voelt het meer als een straf aan. Als een run van meer dan twee uur prompt ten einde komt omdat je hopeloos overmand bent door vijanden die plots in je sector gewarpt zijn, wil je niet liever dan je volgende schip in de dichtstbijzijnde zon vliegen.
Everspace slaagt half in zijn opzet: de game is op korte termijn een puike roguelike, maar verliest zijn glans hoe langer je de game speelt. Zowel de kletspraat van de piloot en de A.I. als de vele vrijspeelbare perks en wapens houden je even aan het scherm gekluisterd, maar na verloop van tijd steekt repetitiviteit de kop op. Everspace biedt dus wel aangenaam vertier, maar is zeker niet de beste roguelike onder de zon.
Everspace is nu verkrijgbaar op de pc.