The Last Guardian - Release date, trailers, collector's edition

At last guardian.

Preview door Dirk Schuit Zieltjesverliezer

Laatste update op 1 augustus 2016

The Last Guardian lanceert dit jaar. Negen jaar lang is de game in ontwikkeling. In die tijd heeft de game de overstap gemaakt van de PlayStation 3 naar Sony's huidige console en is regisseur Fumito Ueda bij Sony opgestapt om zijn eigen studio te beginnen. Toch voldoet de game nog steeds aan Ueda's initiële visie. Hier lees je alles over het verhaal, de gameplay, ontwikkeling en speciale edities van The Last Guardian.

Verhaal

De game is één grote flashback. Een oudere man vertelt hoe hij als kind in een groot kasteel gevangen zat. De reden hiervoor weet hij niet of houdt hij geheim, maar zodra hij ontwaakt, merkt hij tatoeages op die hij daarvoor niet had. Nadat de jongen zichzelf uit zijn cel weet te bevrijden, ontmoet hij Trico, een een griffioen die een hybride van een hond, kat en vogel lijkt. De twee proberen samen uit het kasteel te ontsnappen.

Door een lange tijd in gevangenschap gedraagt Trico zich in eerste instantie vijandig tegenover de jongen. Een kernaspect van The Last Guardian is dan ook het groeiende vertrouwen en zelfs de vriendschap tussen de jongen en het beest. Hoe meer Trico de jongen vertrouwt, des te gemakkelijker de jongen Trico opdrachten laat uitvoeren.

Verder is nog niet bijzonder veel van het plot bekend. Sony wil niet te veel van de game tonen omdat de uitgever bang is voor spoilers voor The Last Guardian. Wel heeft Ueda gezegd dat de game een open einde kent en dat spelers het slot zelf moeten ontdekken.

Gameplay

The Last Guardian vermengt action-adventure-gameplay met platformsecties en puzzels. In het kasteel zitten bewakers de jongen en Trico achterna. Je gebruikt je snelheid om niet door de bewakers gegrepen te worden. Als je niet ontsnapt, dan eindigt de game. Omdat je je aanvankelijk niet tegen je tegenstanders kunt beschermen, is het belangrijk dat je sluipt en ongezien blijft. Later in de game gebruik je de omgeving om vijanden uit te schakelen.

Hoger gelegen gebieden kun je enkel met behulp van Trico bereiken. Tevens brengt hij je naar andere plaatsen als je hem hiertoe aanzet. Dat lukt enkel zodra hij je genoeg vertrouwt. Aan het begin van de game laat hij zich dus niet zo gemakkelijk beïnvloeden of besturen. Afhankelijk van zijn humeur moet je het beest meerdere malen aansporen voordat hij je opdrachten uitvoert. Aan Trico's oogkleur herken je zijn gemoedstoestand: geel betekent waakzaam, paars betekent boos.

Als Trico niet meewerkt, kun je hem toch vaak sturen. Zo lok je het beest naar andere locaties door er tonnen heen te gooien. Ook geeft Ueda het voorbeeld dat Trico pas durft te springen als jij eerst het gat overbrugt. De regisseur raadt dan ook aan om Trico's natuurlijke instincten goed te lezen en te gebruiken. Zo ontdekt het beest op bepaalde plekken nieuwe gebieden als de speler Trico vrij laat rondsnuffelen.

Interactie tussen de jongen en Trico

Zoals eerder vermeld is de relatie tussen de jongen en Trico van groot belang. Zodra de jongen Trico vindt, haalt hij speren en pijlen uit het lichaam van het beest en ontsnappen ze samen. Naarmate de game vordert, stelt Trico zich meer voor je open.

Ondanks die prille band hebben beiden hetzelfde doel: ontsnappen. Dat en de gezamenlijke vijanden verbindt hen. Ze hebben elkaar nodig en rekenen op elkaar. Tijdens rustmomenten verzorgt de jongen Trico door hem eten te brengen of vastzittende pijlen en speren uit zijn lichaam te verwijderen.

Regisseur Ueda vergelijkt de ontwikkeling tussen de twee met het trainen van een huisdier. Zo luistert Trico aan het begin van de game nauwelijks, raakt hij afgeleid door de omgeving en gaat hij slapen wanneer hij wil, maar later luistert hij een stuk beter. Ueda stelt dat iedere speler hem op een andere manier traint omdat iedereen anders met hem omgaat.

De inspiratie voor een samenwerking tussen een mens en beest vond de ontwikkelaar in Shadow of the Colossus. In Ueda's vorige game reisde je op je paard Agro, zoekend naar kolossale wezens. Door die reuzen te verslaan probeer je het meisje Mono weer tot leven te wekken.

Hoewel Ueda vooral probeerde om een emotionele band tussen de speler, Mono en de giganten te creëren, vertelden veel spelers hem dat ze de sterkste band met Agro voelden. Dat nieuws verbaasde Ueda. Door die ervaringen besloot hij de relatie tussen een jongen en beest in zijn volgende game centraal te stellen.

Ontwikkeling en platformwissel

The Last Guardian lanceert na negen jaar ontwikkeling. Sinds 2007 heeft de titel lange tijd in 'development hell' gezeten: de ontwikkelaars kregen de game maar niet af. Ueda werkte toen nog als hoofd van Team Ico, maar die kleine studio kon zijn visie naar de PlayStation 3 vertalen. Hoewel de game tijdens de E3 van 2009 werd onthuld, verliep de vooruitgang traag. Sony vroeg enkele van zijn studio's om naar de code te kijken.

Omdat de ontwikkeling in 2012 nog steeds zo moeizaam verliep, besloot Sony het project naar de net aangekondigde PlayStation 4 te verhuizen. Team Ico liet de overzet van de code aan andere studio's en PlayStation 4-architect Mark Cerny over. Tijdens die periode verlieten Ueda en andere Team Ico-medewerkers Sony.

Ueda en enkele andere oud-Team Ico-medewerkers richtten GenDesign op maar besloten met hun eigen studio bij de ontwikkeling van The Last Guardian te helpen. Ueda behoudt de regie over de game, GenDesign houdt zich met creatieve ontwikkelingen zoals ontwerpen en animaties bezig, en Sony's Japan Studio implementeert die code voor de PlayStation 4-game. Ueda verzekert dat de game nog altijd aan zijn initiële visie voldoet.