Tales from the Borderlands review
Hilariteit en Hyperion.
De aankondiging van Tales from the Borderlands deed bij veel mensen de wenkbrauwen fronsen. Een samenwerking tussen Gearbox en Telltale Games, in een universum dat eerder om de overvloed aan dodelijk wapentuig bekend staat dan om de diepgang van de conversaties. En toch is de ontwikkelaar erin geslaagd om iets speciaals af te leveren.
Telltale Games laat het drama en de hartverscheurende keuzes uit The Walking Dead en The Wolf Among Us achterwege en focust op hetgene wat Borderlands zo uniek maakt: plezier. De game is met humor doorspekt en de keuzes die je maakt draaien meestal op hilarische situaties uit. Dankzij een scherp script en een sterke stemcast ga je ook echt om de personages geven.
Tales from the Borderlands is een verhaal met twee vertellers. Aan de ene kant heb je Rhys, een ambitieuze medewerker van Hyperion. Borderlands-spelers herkennen die naam als het bedrijf van grote slechterik Handsome Jack. Wanneer Rhys' promotie door een concurrent ingepikt wordt, besluit hij om zijn nieuwe baas de loef af te steken en voor zijn neus een kostbare Vault Key te stelen. Daarvoor moet hij echter naar de oppervlakte van Pandora afdalen, waar een menselijk leven niet veel waard is.
Aan de andere kant heb je Fiona, oplichter in spe. Als de geadopteerde dochter van een befaamde zwendelaar is ze maar al te blij wanneer de naïeve Rhys op Pandora verschijnt en een Vault Key wil kopen. Haar poging om hem om de tuin te leiden loopt echter Borderlands-gewijs volledig in het honderd en de twee zitten opeens tegen wil en dank aan elkaar vast.
De twee hoofdpersonages zijn allebei speelbaar en hebben vaak hun eigen interpretatie van de gebeurtenissen die ze samen meemaken. Wanneer een van hen begint te overdrijven staat de andere klaar om die erop te wijzen, met hilarische gevolgen. Naarmate het verhaal vordert, minderen die momenten en merk je dat de twee meer en meer om elkaar geven. Het einde wordt uiteindelijk zelfs wat bitterzoet.
Tales from the Borderlands is ook een erg stijlvolle game. Zowel Rhys en Fiona krijgen hun eigen lettertype en kleuren, zodat je hen makkelijk uit elkaar kunt houden. Iedere aflevering begint met een fantastisch vormgegeven muzikale intro. De gekozen muziek botst soms met de gebeurtenissen op het scherm, wat alleen maar voor nog meer hilariteit zorgt.
Telltale Games ontwikkelt zijn games al jaren op dezelfde engine. Dat is met Tales from the Borderlands niet anders. De engine begint echter zijn leeftijd te tonen en ook Telltale's stijl is niet altijd even geschikt voor de Borderlands-situaties die in de game verwerkt zijn. Een groots, episch gevecht voelt net dat tikkeltje minder speciaal wanneer je constant naar je scherm moet staren om de volgende knoppencombinatie op tijd in te drukken.
Desondanks is Tales from the Borderlands een van Telltale Games' beste producties tot nu toe. De game ademt stijl uit, brengt je aan het lachen en slaagt er zelfs in om enkele tedere momenten te creëren. Totdat iemand een horde boze buitenaardse monsters kwaad maakt en alles opnieuw in het honderd loopt.
Hier lees je de reviews van alle episodes:
- Tales from the Borderlands - Zer0 Sum review
- Tales from the Borderlands - Atlas Mugged review
- Tales from the Borderlands - Catch a Ride review
- Tales from the Borderlands - Escape Plan Bravo review
- Tales from the Borderlands - The Vault of the Traveler review