The Legend of Zelda: Majora's Mask 3D review
Ontmaskerde klassieker.
Beeld je eens in dat de wereld binnen drie dagen vergaat. Wat doe je? Wacht je eenvoudigweg je lot af of zet je alles op alles zodat anderen hun laatste dagen hun mooiste zijn? En stel dat je de tijd telkens tot 72 uur voor het noodlottige moment kan terugdraaien. Ben je mentaal en emotioneel sterk genoeg om telkens met hetzelfde leed geconfronteerd te worden? Het zijn moeilijke vragen waar je liever niet over nadenkt, maar ze vormen de kern van The Legend of Zelda: Majora's Mask 3D.
In de bijna 30 jaar oude Zelda reeks is Majora's Mask altijd een buitenbeentje geweest. Niet alleen omdat het actief thema's zoals dood, liefde en verlies beroert, maar ook omdat de game zo anders is. Gezien de beperkte ontwikkelingstijd willen Miyamoto en Aonuma na Ocarina of Time een korte Zelda maken waarin je bij elke speelbeurt nieuwe dingen ontdekt. Bijgevolg maakt het lineaire epos plaats voor een vertelling die je telkens zelf opnieuw laat beginnen. Ook is het verhaal veel persoonlijker; niet het gevecht tussen goed en kwaad maar de levensverhalen van de personages staan centraal.
Vijftien jaar na de originele lancering komt de game nu in een opgepoetste versie uit voor de Nintendo 3DS. Er is alles op alles gezet om deze versie toegankelijker voor nieuwkomers te maken zonder aan de uitdaging die de oude garde verwacht in te boeten.
De opzet van Majora's Mask is nog steeds dezelfde; je start voor de poort van de Clock Tower in de wetenschap dat het land Termina binnen drie dagen door de neerstortende maan van de kaart geveegd wordt. Hoe je de volgende 72 uur (54 minuten in echte tijd) invult, bepaal je grotendeels zelf. Je kan Rupees verzamelen, op Epona rondrijden of in een van de twee nieuwe Fishing Holes op de beruchte Hylian Loach vissen. Één zekerheid heb je; na de derde dag is het onverbiddelijk voorbij.
Je hoeft echter niet telkens met de vernietiging van Termina geconfronteerd te worden. Speel de Song of Time en je staat mooi terug voor de poort van de Clock Tower, verrijkt met kennis en klaar voor een nieuwe start. Je mag je dagen wel met leuk tijdverdrijf gevuld hebben, maar het is natuurlijk de bedoeling dat je het land van een zekere ondergang redt. Het is dan ook een goed idee om eens een kijkje in de klokkentoren te nemen. Tegenover de enge Happy Mask Salesman staat nu namelijk een behulpzame Sheikah Stone die je raadpleegt als je even niet meer weet waarheen.
Het zwaartepunt van de game ligt niet zozeer op het tegenhouden van de maan en het verslaan van het titulaire masker, maar op het leren kennen en het helpen van de vele personages die Termina rijk is. Elk personage heeft doorheen de drie dagen een eigen tijdschema. Naargelang de dag en het uur kan het al veel te laat zijn om in het leven van een personage in te grijpen, met alle gevolgen van dien.
Zo verhinder je in de eerste nacht dat een dief een oud vrouwtje berooft. Ze beloont je met een masker en de volgende dag koop je het voorwerp dat de dief wou stelen in haar winkel. Laat je de dief echter lopen, dan ben je wel in staat een complexe sidequest omtrent twee geliefden af te ronden. De ene gebeurtenis sluit de andere uit, maar dat betekent niet dat je beide niet kan meemaken. Je draait de tijd namelijk zo vaak terug als je wilt; je behoudt je beloning maar de personages kennen je niet meer. En door de ruime waaier aan personages en gebeurtenissen draai je de tijd heel wat terug.
Het Bombers' Notebook is hierbij een handig hulpmiddel. Het toont nu niet enkel de tijdschema's van de verschillende personages en welke sidequests je reeds hebt afgerond, maar houdt ook bij welke geruchten je hebt gehoord en wanneer elke stap in een open sidequest precies plaatsvindt. Je kan nu ook voor elke gebeurtenis een alarm instellen en met de geüpdatete Song of Double Time spring je naar eender welk punt in de toekomst. Ook moet je niet langer de tijd terugdraaien om je vooruitgang permanent op te slaan. Dit doe je eenvoudigweg aan een van de vele uilenbeelden die je vindt. Door die aanpassingen ga je veel efficiënter te werk dan in het origineel.
Wil je de apocalyptische cyclus doorbreken, dan moet je vier tempels doorlopen. Hierbij maak je gebruik van vertrouwde voorwerpen zoals de Hookshot en de Hero's Bow, die je dankzij de gyroscoop van de Nintendo 3DS nauwkeuriger dan ooit richt. Dit arsenaal wordt met verschillende maskers aangevuld. Zet een bepaald masker op en na een creepy transformatiescène spuw je als Deku Scrub zeepbellen, kegel je als Goron je vijanden omver en scheur je als Zora door de zee. Dit laatste is op de schop genomen en dat was ook wel nodig. De standaard zwemsnelheid ligt een stuk lager, wat het navigeren door de derde tempel minder frustrerend maakt.
Hoewel de remake het originele Majora's Mask op veel punten verbeterd heeft, heeft het terugdraaien van de tijd nog steeds wel vervelende gevolgen. Zo moet je telkens de eindbaas van een tempel opnieuw verslaan, wil je het gebied rond de tempel zuiveren om er sidequests te doen. Heb je bovendien niet alle Stray Fairies verzameld en draai je de tijd terug, dan worden alle puzzels gereset en moet je de tempel van voren af aan doorspelen. Dit zijn kleine ergernissen die ergens wel een logische basis hebben, maar je bent ze toch liever kwijt dan rijk.
Nintendo heeft met The Legend of Zelda: Majora's Mask 3D schitterend werk geleverd. Een enkeling schreeuwt moord en brand omdat de game te eenvoudig is geworden, maar toch is vooral duidelijk dat deze is opgepoetst en toegankelijker gemaakt zonder dat het origineel aan integriteit heeft ingeboet. Na vijftien jaar stapt Majora's Mask eindelijk uit de schaduw van Ocarina of Time en verheft de game zich van een cultklassieker tot een echte klassieker.