Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Wii U eShop mini-review: The Legend of Zelda: A Link to the Past

Wii U eShop: The Legend of Zelda: A Link to the Past is een klassieker uit het SNES-tijdperk. Hoe weerstaat deze game de tand des tijds in het HD-tijdperk?

Wii U eShop mini-review: The Legend of Zelda: A Link to the Past
Prijs: €7,99

Bestaat er zoiets als een game die je leven heeft bepaald? Ik schrijf de jaren '90, op een broeierige zomerdag in een klein Fries dorpje. Ondanks dat de buurtkinderen lekker buitenspelen, zit ik met twee vrienden binnen. Ze hebben de Super Nintendo aangesloten met The Legend of Zelda: A Link to the Past er in. Voetballen, pft. Het magische land van Hyrule, dat is pas aantrekkelijk.

"Waar moet ik nu heen dan?" Ik word er een beetje chagrijnig van. "Het is leuker als je het zelf ontdekt." Mijn vrienden zijn onvermurwbaar. "Vertel het me nou gewoon!" Ik heb zelf geen Super Nintendo en ben op dat moment enkel games gewend die simpelweg van links naar rechts bewegen. Zodoende verdwaal ik dan ook hopeloos in Hyrule, waar je alle kanten op kan die je wil. Als ik al internet heb, dan wordt de inbelverbinding niet gebruikt voor het vinden van guides en walkthroughs. Weet ik veel. Alleen mijn vrienden weten hoe ik verder moet. En ze zeggen niets.

Tegen de tijd dat de PlayStation gelanceerd wordt, heb ik dan toch eindelijk mijn eigen Super Nintendo van Sinterklaas gekregen en leen ik A Link to the Past. Ondertussen heb ik jaren gespendeerd in Hyrule in een tijd waarin zomervakanties nog oneindig leken te duren. Iedere steen wordt met de Power Glove omgekeerd en ieder struikje moet eraan geloven. Elke vierkante millimeter van deze wereld verbergt potentiële geheimen en ik rust niet voor ik ze allemaal heb gevonden.

Zo vind ik op eigen kracht een fee achter een waterval en gooi ik een schedel in het water, precies op die plek waar staat dat het niet mag. Ik geef een heks een paddenstoel en vervul de laatste wens van een jonge ocarina-speler. Ik versla na talloze mislukte pogingen een vreselijk irritante worm bovenop de Tower of Hera en trek de Master Sword voor het eerst uit zijn voetstuk. Ik dool door de bergen als een roze konijn in een groene jurk en ontdek later dat het de Dark World is, met z'n stoere muziek die eindeloos te beluisteren is. Nog zeven kerkers te gaan, dit is nog maar het topje van de ijsberg.

Nu is het 2014 en is The Legend of Zelda: A Link to the Past gewoon te downloaden in de eShop van de Wii U. Meer recente Zelda-games gaan gebukt onder langdradige tutorial -en expositiesecties, maar daar heeft A Link to the Past helemaal geen last van. Je hebt slechts een sprankje motivatie nodig om op avontuur uit te trekken, iets wat opvolger The Legend of Zelda: A Link Between Worlds overigens goed afkeek van zijn voorganger.

Het dondert en het bliksemt en de regen slaat tegen de ruiten. Op deze spookachtige nacht verschuil je jezelf het liefste nog wat dieper onder de lakens. Tot je haar stem hoort. "Help me... Alsjeblieft, help me... Ik zit gevangen in de kerker van het kasteel. Mijn naam is Zelda. De tovenaar, Agahnim, heeft... iets gedaan met de andere verdwenen meisjes. Alleen ik ben nog over. Agahnim heeft het kasteel overgenomen en probeert nu het zegel van de zeven wijze mannen te verbreken... Ik ben in de kerker van het kasteel. Alsjeblieft, help me..."

En daar ga je.

Terug naar het Wii U eShop mini-reviews overzicht.