Far Cry 3: Blood Dragon Review

Iedereen herinnert zich nog wel de actie films van de jaren '80. Wie kent niet RoboCop of The Terminator? Over de top verhalen en slechteriken waar nog geen psychologen op los werden gelaten. De hoofdrolspeler was altijd een typische Amerikaanse held voor wie elke oplossing inhield iedere slechterik door het hoofd te schieten. Van alle acteurs uit die tijd is Arnold Schwarzenegger misschien wel één van de succesvolste relieken van de jaren '80 film industrie. Het lijkt dan ook alsof de makers van Far Cry 3: Blood Dragon het hoofdpersoon van deze stand-alone uitbreiding op maakt niet uit welke bad-ass rol van Schwarzenegger hebben gebaseerd.

In Far Cry 3: Blood Dragon speel je een 'Mark IV Cyber Commando' genaamd Sergeant Rex 'Power' Colt in een post apocalyptische wereld waar nucleaire oorlog de wereld nogal heeft veranderd. Het spel gooit je meteen in de actie van het hoofdverhaal: je wordt gedropt op een eiland waar je een cyborg leger moet vernietigen wat onder leiding staat door je voormalige mentor. Ubisoft heeft de titel eerder samengevat als een jaren '80 VHS visie van de toekomst waar je het meisje moet veroveren, de slechteriken moet doden en de wereld moet redden. Dit vat inderdaad het verhaal samen.

Ubisoft heeft de titel eerder samengevat als een jaren '80 VHS visie van de toekomst waar je het meisje moet veroveren, de slechteriken moet doden en de wereld moet redden. Dit vat inderdaad het verhaal samen.

De gameplay is uitstekend. In de traditie van Far Cry heeft Ubisoft opnieuw een goede balans gevonden tussen verhaalmissies en zijmissies. Je hebt zelfs de keuze op welke volgorde je de verhaalmissies wilt doen, tot op bepaalde hoogte natuurlijk. Je krijgt de mogelijkheid zelf de keuze te maken hoe je te werk gaat om je doel te halen. Ga je op de sluiptoer of ga je een afleidingsmanoeuvre beginnen door iets op te blazen? Je kan natuurlijk ook binnenwandelen en beginnen met schieten. Er ligt wel veel nadruk op de stealth aanpak: als je gezien wordt zullen de vijanden het alarm inschakelen en komen er versterkingen. Ook zijn er zijmissies waar je min of meer gedwongen wordt te sluipen. In die missies moet je namelijk een wetenschapper redden maar zodra je gezien wordt zal de vijand de wetenschapper vermoorden. Het stealth systeem is hetzelfde als dat in Far Cry 3, en dat maakt de stealth aanpak wel een stuk leuker dan in de eerdere Far Cry titels.

Een nieuw gameplay element zijn de Blood Dragons. Deze dinosauriërachtige wezens lopen rond op het eiland en zijn sleutel tot de plannen van de slechterik in het verhaal. In een gevecht zijn ze erg lastig om te verslaan gezien ze gewoon op hun vijanden in rammen. Het voordeel is dat iedereen hun vijand is: kortom, je kan ze tegen jouw eigen doelen opjutten. De draken bieden ook een nieuw aspect in vergelijking met het originele Far Cry 3 als het aankomt op het veroveren van outposts. De outposts worden beschermd door een elektronisch veld wat voorkomt dat de draken naar binnen kunnen wandelen. Dit geeft de speler de optie om, naast het traditioneel vermoorden van iedereen binnen de outpost, om dit scheld neer te halen door de basis binnen te kruipen. Wanneer het schild neergehaald is zullen de nabije draken de basis aanvallen en het vuile werk voor je opknappen. De draken zullen jou altijd aanvallen behalve als je langs ze heen sluipt. Dat is dan ook meteen iets wat de immersie breekt, want het is mij een raadsel waarom de vijanden dit niet door zouden hebben. Wanneer je als speler de draken naar een vijandelijke basis leidt zou het toch logischer zijn als de vijanden zich verstoppen zodat de draken ze niet vinden?

Wanneer je als speler de draken naar een vijandelijke basis leidt zou het toch logischer zijn als de vijanden zich verstoppen zodat de draken ze niet vinden?

Far Cry 3: Blood Dragon heeft kortom de gameplay van een geweldige shooter. Helaas is er één aspect waarin het spel faalt en dat is de setting. Het spel probeert hard een bad-ass jaren '80 sfeer neer te zetten maar de makers hebben net te hard geprobeerd. De wereld is een tikkeltje te cliché. Begrijp me goed, ik ben dol op jaren '80 films maar dit spel doet het hem gewoon niet. Als eerste is de wereld gehuld in een paarse gloed wat in theorie wel past bij de bedoelde vibe, maar helaas maakt dit de wereld vooral een tikkeltje lelijk en, vooral, te donker. Hier wen je aan uiteraard, maar wat veel irritanter is zijn de dialogen. De protagonist maakt steeds opmerkingen die doen denken aan mislukte pogingen om Schwarzenegger one-liners te maken. Wie herinnert zich niet 'I'll be back'; ik denk echter niet dat we ons lang zullen herinneren hoe Rex, nadat je iemand door zijn hoofd schiet met een shotgun, zegt: 'I call Shotgun'. Een ander voorbeeld is wanneer je net C4 (in het spel C4000) hebt geplaatst en Rex zegt: 'This one will crack you up'. Het is leuk bedoeld maar het net te flauw. Hetzelfde geldt voor de tips die verschijnen tijdens het laden leuk bedoeld maar blijken ze voornamelijk flauwe grappen. Overigens is de muziek dan wel weer erg fijn en sfeerverhogend.

Het spel probeert hard een bad-ass jaren '80 sfeer neer te zetten maar de makers hebben net te hard geprobeerd.