Naruto Shippuden: Kizuna Drive

Het is ondertussen alweer een paar maand geleden dat Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2 voor de PS3 en X360 verscheen maar we denken nog vaak terug aan de game als een toonbeeld van hoe een licentiegame wel nog goed kan uitdraaien. Het spel was van begin tot einde de perfecte vorm van fanservice. Trouw aan de serie maar toch voldoende aanpassingen (en vooral: inkortingen) om het niet saai te maken, met veel collectables die verwijzen naar de manga en anime en een gameplay die misschien niet erg diep was maar toch net voldoende variatie bood. Dit allemaal in tegenstelling tot de laatste Naruto-game voor de PlayStation Portable: Naruto Shippuden: Kizuna Drive.

Kizuna Drive vertelt niet het verhaal van de manga of anime opnieuw maar verzint een geheel nieuw hoofdstuk dat plaats vindt tijdens de Sasuke & Sai Arc. Yumegakure, een ninja-dorp dat geallieerd is aan Konoha wordt vernietigd door iemand die de gedaante van Naruto en de Nine-Tails Fox aanneemt. De leider van het dorp offert zichzelf op om de aanvaller te vernietigen en slaagt hier ook in. Tot natuurlijk een paar overlevenden per toeval Naruto opmerken tijdens een willekeurige missie en verwarring toeslaat. Erg interessant is het verhaal niet en behaalt ongeveer hetzelfde niveau als de gemiddelde filler-arcs die de anime kent.

"Een singleplayer die ononderbroken bestaat uit gevechten zou nog te vergeven zijn, moest het gevechtsysteem ook interessant zijn ..."

Grote bulletpoint dat gebruikt wordt om deze game van andere Naruto-games te onderscheiden is het feit dat je deze keer alle missies onderneemt in squads en dus altijd wordt bijgestaan door drie teamleden. In de praktijk merk je hier echter vrij weinig van aangezien de A.I. afschuwelijk slecht is. Je kunt teamleden bevelen geven maar meestal missen hun aanvallen doel of zitten ze vast in de omgeving. Het grootste nut van de teamleden is dat er altijd één healer bij zit waar je in tijden van nood even naast kan gaan staan om je health bij te vullen.

Daar komt ook nog eens bij dat de verhaalmissies onmenselijk saai zijn. Steeds volgen ze hetzelfde patroon: je betreedt een ongeïnspireerd gebied waarvan de uitweg afgesloten is door één of andere barrière en de enige manier om die te vernietigen is door golf na golf vijanden te verslaan. Vervolgens kom je in een nieuw ongeïnspireerd gebied en doe je het allemaal nog eens opnieuw. Zelfs tussen de vijanden wordt niet echt gevarieerd, vaak kom je in een level de hele tijd dezelfde tegenstanders tegen. Bossfights zijn er ook maar ze zijn allemaal vrij voor de hand liggend en eerder frustrerend dan uitdagend.

Een singleplayer die ononderbroken bestaat uit gevechten zou nog te vergeven zijn, moest het gevechtsysteem ook interessant zijn maar ook hier worden we teleurgesteld. Er is maar één aanvalsknop die je kunt combineren met het driehoekje om chakra te gebruiken en een special move te doen. Met vierkantje kun je een teamgenoot doen aanvallen maar druk iets te lang op vierkantje en je personage begint chakra op te laden en is niet in staat hiermee te stoppen tot ofwel de chakrameter terug vol is of hij geraakt wordt. Natuurlijk gebeurt meestal dat tweede. Een guardknop is er niet. Diepgang ook niet.

of

Caption

Attribution

Grafisch is de game oké maar het haalt zeker niet het meeste uit de PSP. Je kunt echter nog zoveel polygonen en effecten als je wil op het scherm smijten, als het leveldesign saai is, helpt het niet veel. Voor de audio geldt hetzelfde. Goed genoeg om niet te storen maar daar blijft het ook bij. Pluspunt is dat de originele Japanse stemmen van de personages aanwezig zijn op de UMD, een zeer welkome feature.

Naruto Shippuden: Kizuna Drive heeft ook een multiplayermode en dat is in feite het enige degelijke aspect van de game. Met vrienden als teamgenoten ben je meteen verlost van die afschuwelijke A.I. en enige samenwerking kan de monotonie van de levels doorbreken. Toch is het niet genoeg om de game te redden van ondermaatsheid.