Total War: Warhammer - Realm of The Wood Elves review - Boze natuurliefhebbers
Boze natuurliefhebbers.
Al jaren waarschuwen wetenschappers ons over het opwarmen van de aarde en proberen organisaties zoals Greenpeace de natuur te beschermen. Een nobel doel, waar maar langzaam vooruitgang in wordt geboekt. In de Realm of The Wood Elves-uitbreiding voor Total War: Warhammer gaat het er heel anders aan toe. Wanneer het heilige bos van de Wood Elves wordt bedreigd, nemen de boze natuurliefhebbers het heft in eigen handen. Niet met vredelievende demonstraties, maar met grootste veldslagen in pure Warhammer-stijl. De vraag is echter of ontwikkelaar The Creative Assembly met de Total War: Warhammer-formule durft te experimenteren, of toch meer van hetzelfde voorschotelt.
Bij de vorige uitbreiding, Call of the Beastmen, was dat het geval. Ondanks de toevoeging van een nieuw ras waren er weinig verschillen in speelstijl tussen de Beastmen en de Chaos Warriors. Daar is in Realm of The Wood Elves geen sprake meer van. De nieuwe story campaign, Season of Revelations, draait niet om veroveren en vernietigen, maar om het beschermen en het laten groeien van de Oak of Ages. Die boom is het hart van jouw rijk en het is gelijk einde oefening als de vijand erin slaagt om de boom om te hakken. Om de Oak of Ages te laten groeien heb je Amber nodig. Dat verzamel je door nederzettingen over te nemen, Quests te voltooien en bondgenoten te zoeken. Vooral die laatste optie zorgt voor een broodnodige stimulans om meer gebruik te maken van diplomatie, in plaats van brute kracht.
Dat is ook nodig, want The Wood Elves zijn erg kwetsbaar. In een game met zware artillerie, reuzen en andere enorme monsters is dat een flinke uitdaging. Simpelweg meer eenheden maken dan de tegenstander werkt niet omdat jouw eenheden vaak sneller sneuvelen of vluchten. Die kwetsbaarheid compenseren The Wood Elves echter met snelheid en kracht. Door je troepen verschanst op te stellen en je aanval op het juiste moment in te zetten, sla je genadeloos toe. Daarnaast kunnen je boogschutters tegelijkertijd schieten en bewegen waardoor je de vijand opjaagt terwijl je giftige pijlen hun werk doen. Het vergt meer micromanagement dan bij de andere rassen en de leercurve ligt daardoor wat hoger. Voor de meer ervaren speler is die extra uitdaging echter een aangename verrassing.
Hetzelfde geldt voor het gevarieerde aanbod aan eenheden. Naast Elven kun je ook op de hulp rekenen van de Treemen, Treekin en Dryads. Het is zelfs mogelijk om een gifspuwende draak vrij te spelen. Bij de Elven heb je naast boogschutters de Wildwood Rangers die met hun wapens bepantsering doorboren. De nadruk op snelheid zie je vooral terug bij cavalerie. Zo zijn de Sisters of Thorn extreem snel en ideaal voor 'hit-and-run'-aanvallen. Je eenheden met zoveel diversiteit optimaal gebruiken vergt echter wel de nodige inspanning. Het kan zelfs stressvol zijn om een gevecht te winnen, maar een overwinning is daardoor des te intenser.
Die stress komt niet terug als je je rijk aan het uitbouwen bent. Of je nu de story campaign speelt of met The Wood Elves in de grand campaign aan de slag gaat, alles draait om de Oak of Ages en Amber. Aangezien je Amber voor meer nodig hebt dan alleen de boom, is het al vanaf het begin belangrijk om vooruit te denken. Investeer je in technologie, speciale eenheden of upgrades? Bouw je je rijk uit of kies je voor diplomatie om Amber te verdienen? Die nieuwe opzet geeft de campaign meer diepgang, wat aanvankelijk welkom is. Je beseft echter al snel dat het alleen maar neerkomt op aanvallen afslaan. Terwijl je op de volgende golf aan vijanden wacht, kun je ondertussen kijken naar hoe je boom groeit. Die insteek is origineel, maar het maakt van de campaign geen meeslepende ervaring.
Dat neemt niet weg dat The Wood Elves een waardige toevoeging zijn aan de lijst van speelbare rassen in Total War: Warhammer. Ze spelen daadwerkelijk anders en blazen een frisse wind door de Warhammer-formule. Daarnaast dwingt de uitbreiding je om beter te worden en geeft het ervaren spelers meer uitdaging. Je rijk uitbouwen mag dan niet erg fascinerend zijn, met tactisch inzicht en guerrilla-tactieken een veel sterkere vijand uitschakelen doet dat snel vergeten.