Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Killing Floor 2 review - Naar de slachtbank?

Naar de slachtbank?

Hoewel eentonigheid en enkele designfouten je bloed laten koken, is Killing Floor 2 een genereuze en verslavende multiplayer-shooter.

In Killing Floor 2 schiet je samen met vijf andere spelers golven misselijkmakende, vervormde Zeds overhoop. Die ondoden strompelen, rennen en springen op je af, met enkel als enige doel jouw stomende ingewanden te verorberen. Je kogels doen hoofden ontploffen en armen en benen uitrukken. De liters bloed zijn het laatste element dat dit gorefest compleet maken.

Het toont aan dat deze sequel bloederiger en vooral grootser dan zijn voorganger wil zijn. De eerste Killing Floor was een onwaarschijnlijk succesverhaal: een mod van Unreal Tournament 2004 die door duizenden spelers werd gespeeld en zeven jaar lang trouw ondersteuning kreeg. Deel twee in de reeks wil echter meer zijn dan 'gewoon een leuke mod'. Ontwikkelaar Tripwire Interactive mikt op een volwaardige game die eveneens een lang leven beschoren is.

De strakke formule van het origineel blijft daarbij behouden: een razendsnelle first-person shooter waarbij je tussen de horden vijanden snel nieuwe wapens, munitie en bescherming gaat kopen om de volgende wave te lijf te gaan. Het eindeloze leger Zeds steelt hierbij met hun creatief design de show. De weerzinwekkende dikke Bloats die gif kotsen of de angstaanjagende Fleshpounds die als een gek op je aflopen... Ze zien er allemaal onwerkelijk goor uit en roepen meer dan eens prettige herinneringen aan cultgame Jericho op. Koppel dat aan de heerlijk brutale metalsoundtrack en je hartslag stijgt zienderogen.

Cover image for YouTube videoKilling Floor 2 - Gameplay Trailer | PS4
Ook de levels stelen de show. Killing Floor 2 bevat een enorme variatie aan omgevingen, gaande van de straten en cafés van Parijs, tot een creepy boerderij in een moerasgebied, en zelfs hightechlaboratoria. Elk level heeft zijn eigen sfeer en heel veel verschillende gebouwen en gangen om te ontdekken. Het gevoel dat je na enkele matches spelen éindelijk weet dat je je in Burning Paris best in de grote balzalen verschuilt, is enorm bevredigend.

De weapon pods moedigen je eveneens aan om de levels helemaal te verkennen, want tussen de rondes door moet je steeds naar andere locaties gaan om nieuw wapentuig aan te schaffen. Het enorme aanbod aan unieke items valt eveneens in positieve zin op. Er zijn meerdere assault rifles, shotguns, SMG's en melee-wapens, en allen vergen ze een andere aanpak. Ga je voor up-close-and-personal met een katana, of belaag je de Zeds liever vanop een afstand met je Bullpup Rifle? De wapens moedigen elke speelstijl aan.

Wat niet gezegd kan worden van het Perk-systeem. Killing Floor 2 biedt verschillende Perks (lees: classes) aan. Door bepaalde wapens te gebruiken, stijgt je Perk en speel je nieuwe vaardigheden vrij. Maar doordat je heel erg lang moet spelen voordat je in Perk-rang stijgt en zo sterker wordt, word je in feite gedwongen om steeds dezelfde klasse en dus ook wapens te kiezen. Je kunt wapens van een andere klasse kopen en gebruiken, maar die leveren je geen XP op. Een onbegrijpelijke keuze, waardoor je in de praktijk nooit het complete en fantastische arsenaal van de game verkent.

Zo zijn er nog storende designfouten. De interface is namelijk verre van perfect. Om van wapens te switchen, moet je op de PlayStation 4 de driehoeksknop ingedrukt houden en dan met de pijltjestoetsen je exacte wapen kiezen. Dat is ongelooflijk onhandig in het heetst van de strijd, waardoor je enorm gefrustreerd geraakt wanneer een Fleshpound je tot moes slaat en je per ongeluk een pistool in plaats van shotgun selecteert. De sprintfunctie krijgt eveneens een speciale vermelding: doordat de sprintsnelheid amper hoger ligt dan je standaard loopsnelheid, is die compleet nutteloos en is wegvluchten nooit een optie ondanks de aanmoedigingen van Tripwire Interactive.

Voorts bekruipt er je na een tijd een gevoel van monotonie. De twaalf maps, dozijnen wapens en vier beschikbare moeilijkheidsgraden bieden enerzijds een genereuze hoeveelheid content, maar anderzijds zijn er maar twee gamemodi: Survival en VS Survival. In die laatste kun je ook als Zed spelen, maar de omslachtige bewegingen zorgen ervoor dat dit meer als een gimmick dan een volwaardige modus overkomt.

In de praktijk speel je dus haast enkel Survival, waardoor je wave na wave te lijf gaat zonder dat de formule veel variatie kent. Potjes Survival eindigen bovendien elke keer opnieuw op een domper, want de bazen aan het eind van elke ronde zijn irritante kogelsponzen waar je als team minutenlang op staat te knallen. En sterf je hier, dan moet je wachten tot de rest van je team de baas heeft klein gekregen. Alvast veel plezier gewenst met The Patriarch.

Killing Floor 2 bevat enkele pijnlijke designfouten, zoals het onhandige wisselen tussen de wapens en het Perk-systeem dat je wapenkeuze vooral tegenwerkt. De geweldige opgefokte stijl en de rijkdom aan content maken echter veel goed: er zijn tonnen wapens om te ontdekken en de maps zijn een constante stroom van verrassingen door hun omvang en details. Of Killing Floor 2 een even groot succes als zijn voorganger wordt, valt nog af te wachten, maar de game moet zeker niet naar de slachtbank.

Killing Floor 2 is verkrijgbaar op de pc en PlayStation 4.

Sign in and unlock a world of features

Get access to commenting, newsletters, and more!

Ontdek hoe we te werk gaan met onze reviews door ons reviewbeleid te lezen.

In this article

Killing Floor 2

PS4, Xbox One, PC

Related topics
Over de auteur
Carl Vander Maelen avatar

Carl Vander Maelen

Muggenzifter

Gepassioneerde gitarist die games zoveel als mogelijk in zijn doctoraat in het Recht probeert te betrekken.

Reacties