Fire Emblem Fates: Birthright en Conquest review - Groot lot
Groot lot.
Beeld je in dat je twee beste vrienden ruzie hebben. De boel ontploft op zo'n manier dat jij uiteindelijk voor een van hen partij moet kiezen. Wie kies je en waarom? En wat als je keuze onvermijdelijk je andere vrienden tegen je opzet? Je kunt je de ernst en moeilijkheid van de situatie best wel voorstellen. Wel, vervang die twee vrienden door de koninkrijken Hoshido en Nohr, en je hebt een goed idee van de opzet van Fire Emblem Fates: Birthright en Conquest.
Eerst en vooral een geruststelling: ontwikkelaar Intelligent Systems is niet de weg van Pokémon ingeslagen. Birthright en Conquest zijn namelijk twee volwaardige games. De grootste verschillen zijn het verhaal en de personages die je rekruteert. Volgens Intelligent Systems is Birthright meer geschikt voor de beginnende speler. Je kunt tussen de hoofdmissies door gevechten aangaan om extra goud en ervaringspunten te verdienen. Conquest daarentegen is genadelozer: grinden is niet mogelijk en de verhaalmissies zijn uitdagender dan in Birthright.
Laat je keuze echter niet te veel van die voorgestelde moeilijkheidsgraad afhangen. De pittige missies van Conquest zijn heerlijk voer voor de Fire Emblem-veteraan, maar tegelijkertijd zijn de talloze nieuwe eenheden van Birthright een ware verademing. Als je de Fire Emblem-reeks een beetje kent, ben je gewend dat je leger uit Berserkers, Cavaliers en Dark Mages bestaat. Niks van dat in Birthright, want de eenheden van Hoshido zijn op Japan gebaseerd. Je gaat dus aan de slag met tongbrekers zoals Onmyoji, Basara en Kinshi Knights. Het is enorm verfrissend om die nieuwe eenheden onder je duimen te nemen.
Maar voordat je bij die exotische en geavanceerde eenheden bent, speel je eerst met meer vertrouwde Samurai en Ninja. Die laatsten introduceren een nieuw soort wapen in de Fire Emblem-reeks: Hidden Weapons. Ze zijn niet bijzonder sterk, maar verminderen wel tijdelijk de aanvalskracht en verdediging van je vijand. Maar je tegenstander gebruikt die wapens ook, dus je moet extra goed opletten. Eén aanval met een simpele dolk of shuriken kan het verschil tussen leven en dood betekenen.
Over dood gesproken: dat is lang een van de meest beruchte punten van de Fire Emblem-reeks geweest. Vroeger was je een verslagen personage voorgoed kwijt. Dus ofwel slikte je het verlies, ofwel begon je de missie opnieuw. Veel spelers vonden dat frustrerend, dus introduceerde Intelligent Systems de Casual Mode in Fire Emblem Awakening. Die modus keert terug in Fire Emblem Fates en houdt in dat verslagen personages het slagveld verlaten, maar in de missie erna terugkomen. Het haalt de frustratie weg zonder aan spanning in te boeten. Je moet immers nog steeds op je hoede zijn, maar hoeft een lange missie niet opnieuw te starten als iemand vlak voor het einde het loodje legt. De nieuwe Phoenix Mode gaat nog een stapje verder: daarin komen verslagen personages in de volgende beurt al terug. Fire Emblem-veteranen die nu moord en brand schreeuwen, kunnen gerust zijn: de Classic Mode is nog steeds aanwezig. Voor elk wat wils, dus.
Intelligent Systems heeft bovendien heel wat zaken gestroomlijnd. Het Dual- en Pair Up-systeem in Fire Emblem Awakening was te veel op geluk gebaseerd en zorgde dus niet voor betrouwbare tactieken. In Fire Emblem Fates is dat anders: twee eenheden die naast elkaar staan, vallen altijd samen aan. Staan ze op hetzelfde vakje, dan schermen ze altijd één aanval af als hun Guard-meter vol is. Dat klinkt complex, maar binnen de kortste keren positioneer en combineer je je eenheden als een volleerd tactisch genie. De vijand gebruikt dat systeem echter ook, en een slimme A.I. zorgt ervoor dat je voortdurend op de toppen van je tenen loopt.
Het steen-papier-schaarprincipe van de wapens is op de schop genomen. Bogen en magie maken er nu deel van uit, zodat geen enkel wapen te sterk of te zwak is. Wapens breken trouwens niet meer, dus je bewapent je eenheden tot op de tanden zonder dat je te veel moet managen. Daar staat wel tegenover dat het wapentuig meer kost en dat sterkere wapens de gebruiker vaak een tijdelijke debuff geven. Zo brengen zilveren wapens heel wat schade toe, maar verlagen ze tijdelijk je aanvalskracht. Je moet dus voortdurend tactische afwegingen maken.
Ook het klassensysteem is overzichtelijker gemaakt. Met bepaalde Seals verander je je personages van klasse, afhankelijk van hun persoonlijkheid en de relatie die ze met andere figuren hebben opgebouwd. Het gevolg is dat je talloze mogelijkheden hebt om je eenheden aan te passen. Een fragiele Troubadour tover je in een handomdraai tot een struise Knight om. Of wil je de vijand met een leger van Butlers en Maids te lijf gaan? Het kan. En het is hilarisch.
Al die aanpassingen en verfijningen zorgen voor een heel strakke spelervaring die op geen moment verveelt. Dat kan echter niet van het verhaal gezegd worden. Birthright heeft een verdienstelijk, maar weinig wereldschokkend verhaal van goed tegen kwaad. Conquest daarentegen probeert origineel uit te hoek te komen, maar gaat volledig de mist in. Kartonnen personages, voorspelbare plottwists en tenenkrommende dialogen gooien roet in het eten. Soms vraag je je af waarom je eigenlijk nog voor die saaie zeurpieten wilt vechten.
Maar het slappe verhaal weegt niet tegen de schitterende gameplay op. Het voelt fantastisch om met een gevarieerd en goed geolied leger de vijand plat te walsen. De fundamenten die Intelligent Systems door de jaren heen heeft gelegd, zijn in Fire Emblem Fates: Birthright en Conquest tot in de puntjes afgewerkt. De nieuwe eenheden die Birthright introduceert, zijn de kers op de tactische taart. Fire Emblem Fates is strategisch topplezier op zakformaat.
Fire Emblem Fates: Birthright en Conquest zijn allebei beschikbaar vanaf 20 mei op de Nintendo 3DS. De downloadbare uitbreiding Fire Emblem Fates: Revelation komt uit op 9 juni.