Skip to main content
Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Assassin's Creed Chronicles: Russia review - From Russia with bluh

From Russia with bluh.

Assassin's Creed Chronicles: Russia creëert een indrukwekkende wereld, maar slaagt er niet in die op een interessante manier te benutten.

2016 is een sabbatjaar voor de Assassin's Creed-reeks. Buiten de twee Assassin's Creed Chronicles-games die uitgever Ubisoft dit jaar op de wereld loslaat dan. Assassin's Creed Chronicles: Russia speelt zich af in het Rusland van de vroege 20ste eeuw, kort na de Oktoberrevolutie. De unieke setting moet hier het verschil maken. Maar zelfs het Rode Leger kan de game niet redden.

Na haltes in het exotische China en India trekt de Assassin's Creed Chronicles-reeks nu dus zijn winterjas aan. Je kruipt in de huid van Nikolai Orelov, een Russische Assassin met een heerlijk accent en genoeg bont aan zijn kostuum om een straatprotest te veroorzaken. Orelov maakte al eerder zijn opwachting in enkele Assassin's Creed-comics en is voor fans dus al een oude bekende. Van die achtergrondinformatie is in de game echter weinig te merken terwijl je over Russische daken klautert.

Bekijk op YouTube

De unieke setting is meteen het belangrijkste element van de game. Je krijgt niet vaak games te zien die zich in een dergelijke historische situatie afspelen. Het bolschewistische Rusland is heerlijk artistiek vormgegeven en voornamelijk in grijstinten gehuld. Rood is de enige kleur in de game die echt opvalt, of het om de subtiele accenten op Nikolai's gewaden, het pad dat je moet volgen of het bloed van je vijanden gaat. Zelfs de hemel kleurt op tijd en stond bloedrood, gecontrastreerd door verlaten gebouwen en rokende industriële schoorstenen op de achtergrond.

De wereld ziet er wel indrukwekkend uit, maar het spelen zelf doet het veel minder recht aan. De typische Assassin's Creed-controls waren al vaak onnauwkeurig wanneer je over drie dimensies beschikte, maar in dit avontuur met een halve dimensie minder zijn er nog meer problemen. Het resulteert in een game waarbij je vaker sterft door slechte controls dan omdat je zelf een fout hebt gemaakt. Je kruipt langs een muur omhoog en wil onder een raam blijven hangen tot de patrouillerende bewaker is gepasseerd, maar de vage controls besluiten om je direct door het raam naar binnen te sturen zodat de bewaker je een kopje kleiner maakt.

De game toont je te allen tijde de gezichtsvelden van de bewakers, zodat je maneuvers kunt plannen. Het voelt allemaal erg mechanisch, vooral wanneer je luidruchtig door een raam springt tijdens de fractie van een seconde dat de wachter zijn nek naar de andere kant draait. De bewakers voeren weliswaar gesprekken met elkaar in een poging om hen wat levendiger te doen lijken. Maar die gesprekken zijn iedere keer hetzelfde, ongeacht of je ondergrondse tunnels verkent of in een verlaten herenhuis rondsluipt. Het geeft een slordige indruk, en slaagt er niet in om de radertjes van de game te camoufleren.

Naarmate de game vordert, ontwikkel je nog ander speciale vaardigheden, genaamd Helix-skills. Door een fout in de Animus kan je personage opeens onzichtbaar worden of tussen verschillende barricades teleporteren. Ze klinken cool op papier, maar zijn in de praktijk weinig meer dan een gimmick en botsen vooral met de authenticiteit van het verhaal en de setting.

Dat verhaal weet weinig origineels te doen met de pijlers van de Assassin's Creed-reeks. De duivelse Templars hebben alweer een artefact van de mysterieuze First Civilization gestolen en een heroïsche Assassin wordt op pad gestuurd om het te zoeken. Onderweg kom je enkele historische figuren tegen, zodat het hoofdpersonage tegen wil en dank geschiedenis schrijft. De game probeert de boel wat op te frissen door je in de huid te laten kruipen van zo'n historisch figuur. Maar ook zij blijkt dan over magische Assassin-krachten te beschikken, wat de geloofwaardigheid naar beneden haalt.

Assassin's Creed Chronicles: Russia probeert te overdonderen met een indrukwekkende setting, maar is vooral erg mechanisch. De controls zijn daarenboven onnauwkeurig en frustrerend en het verhaal is weinig substantieel. De unieke setting en artistieke vormgeving doen nog een dappere poging om de game te redden, maar uiteindelijk blijf je onbevredigd achter.

Assassin's Creed Chronicles: Russia is nu beschikbaar op de pc, PlayStation 4 en Xbox One.

Read this next