RISK voor PlayStation 4 en Xbox One review

Het is een regenachtige zomeravond, ergens in een troosteloos vakantiehuisje in de Ardennen. Samen met een paar vrienden doden we de tijd. Het is mijn eerste kennismaking met RISK, waarin gelijk onze jarenlange vriendschap tot het uiterste op de proef wordt gesteld. Wat begint als een gemoedelijke spelletjesavond resulteert in de loop der uren in scheldkanonnades en slaande deuren. Na ruim zes uur staken we uiteindelijk het potje en verdwijnt het bordspel voor de rest van de week in de kofferbak van de auto. Oh RISK, wat haal je toch het slechtste in mensen naar boven.

In dit klassieke strategiespel worden de jongens van de mannen gescheiden. De vijand van je vijand is je beste vriend, maar voor hoe lang? Het begin van een mooie bondgenootschap kan namelijk binnen no time in een eindeloze wapenwedloop omslaan. Oorlog en diplomatie gaan dan ook hand in hand. Wees zo sterk als een leeuw en zo sluw als een vos. Machiavelli had het een prachtig spel gevonden. En dat is ook het leukste element van RISK: de continue interactie tussen de spelers, waarbij de scheidslijn tussen vertrouwen en wantrouwen flinterdun is.

Dit is dan ook het grootste gemis in de online modus van RISK voor de PlayStation 4 en Xbox One. Je strijdt met nog vier anderen om wereldheerschappij, maar komt niet verder dan de namen van je tegenstanders. De mogelijkheid om met elkaar te praten of chatten ontbreekt. Er is dus geen plaats voor een dialoog om met het rode leger een wapenstilstand te sluiten en gezamenlijk het expanderende gele leger aan te pakken. Er is ook geen plaats voor hard gehoon wanneer je twee rondes later een mes in de rug van je rode 'bondgenoot' steekt en hem van zijn continent verjaagd.

De online modus roept ook andere irritaties op. Zo krijgen afwachtende spelers die aan de beurt zijn pas na drie minuten een waarschuwing om iets te doen, maar die rappels zijn onbeperkt en zonder gevolgen. Daarnaast hebben menselijke tegenstanders nogal de neiging bij een vroegtijdig pak slaag de game te verlaten. Daarvoor in de plaats komt een computergestuurde speler. Deze is vrij agressief en heeft een behoorlijke annexatiedrang. 'No guts, no glory' zou je zeggen. Maar de ongeduldige expansiedrift van de AI wil nog wel eens de inleiding van diens Waterloo zijn; de klassieke fout in RISK. Op tactisch vlak laat de computer het dan ook soms afweten.

RISK heeft vooral zijn meerwaarde in de offline modus. Niet spelend tegen de computer, maar met je vrienden op de bank. Je kan met maximaal vijf spelers een game opstarten en de controller na elke beurt doorgeven. Natuurlijk is er altijd een geluksfactor in het spel, maar in de sociale context komt de game pas echt tot zijn recht. Lachen om successen en vloeken om verraad is immers leuker met mensen om je heen. Zelfs je manipulerende complottheorieën vinden nu eindelijk publiek.

Waarom haal je overigens niet gewoon de speldoos van zolder? Het antwoord hierop is: comfort. Landen selecteren, troepen bijzetten, aanvallen door te dobbelen... De navigatie is toegankelijk en loopt soepel. Daarnaast is de wereldkaart met bezette territoria en manschappen overzichtelijk weergegeven. Tussendoor doet een vrouwelijke robotstem verslag van je acties en schieten holografische tanks elkaar van de futuristische kaart. Het is wat dramatisch aangedikt, maar je bent vrij dit soort animaties over te slaan. Waar het uiteindelijk om draait is dat een PlayStation 4 of Xbox One met een controller, televisie en een luie stoel al voldoende is om je eigen War Room mee te creëren.

Het is de moderne twist die Ubisoft aan het klassieke spel probeert te geven. Dat doet het overigens alleen in beperkte mate op audiovisueel gebied. De essentie van RISK blijft namelijk hetzelfde. Zet troepen op bezette gebieden, verover door te dobbelen nieuwe gebieden en verplaats vervolgens je troepen. En met de veroverde continenten en kaarten krijg je extra manschappen. Hierbij worden de 2010-regels in acht genomen, maar heb je de keuze uit de spelvarianten wereldverovering, geheime missies of hoofdsteden.

Door de schemering het blauwe en groene leger niet meer van elkaar kunnen scheiden. Of een tsunami van bier die complete continenten wegspoelt. Dit soort ongemakken behoren op je console tot het verleden. De toenemende spanning tussen een stel fanatieke strijdmakkers is echter onvervangbaar. Met je vrienden op de bank heeft RISK dan ook veel te bieden, maar de game komt online of tegen de computer niet helemaal uit de verf.