Max Payne 3 Preview

Het is allerminst een makkelijke opgave waarmee Rockstar zichzelf opgezadeld heeft. Een opvolger ontwikkelen voor de games die ongeveer tien jaar geleden de lat voor het third person shootergenre legden waar ze nu nog steeds ligt. Max Payne was de eerste game die het rechtoe rechtane 'schieten op alles wat beweegt'-karakter van third person shooters koppelde aan de levenswandel van een memorabel hoofdpersonage waarvoor je nu eens medelijden dan weer afgrijzen voelde. Bovendien gelden ze nu als de de facto standaard voor wat het gebruik van elegante slow motion in games betreft.

Door de jaren heen werd de formule gretig gekopieerd, hier en daar zelfs wat verbeterd, maar zelden evenaarde het resultaat de totaalervaring die de Max Payne games boden. De hamvraag is dan ook of Rockstar met deze derde telg opnieuw de ambitie heeft grenzen te verleggen of zelf niet verder komt dan het kopiëren en up-to-date brengen van de formule.

Max Payne 3 vangt aan jaren na het einde van deel 2, maar Max lijkt amper veranderd. Het immer charmante hoofdpersonage ligt als vanouds overhoop met zichzelf en het verlies van zijn familie, maakt gretig misbruik van pijnstillers en beschikt nog steeds over dezelfde schietgrage impulsen. Die laatste zijn overigens opnieuw de oorzaak van het lastige complot waarin Max zich ditmaal bevindt. Na een heftig vuurgevecht met een maffiabaas die wraak zoekt voor de de dood van zijn zoon, beslist Max het over een andere boeg te gooien en gaat hij in op het aanbod van een vroegere vriend, Raul Passos, om naar Brazilië te verhuizen en er als bodyguard voor een welgestelde familie aan de slag te gaan. Max wil er zijn leven over een andere boeg gooien en trekt met niets meer dan een fleurig hemdje en z'n kwelgeesten richting Zuid-Amerika.

Hoewel het zonovergoten São Paulo een fel contrast vormt met het grauwe New York, vervalt Max ook hier snel in zijn oude gewoonten en haalt hij zich meer problemen op de hals dan hem lief is. Deze overgang illustreert perfect hoe Rockstar de ontwikkeling van Max Payne 3 heeft aangepakt zonder het originele ontwikkelteam van Remedy aan het roer. De kernelementen zijn aanwezig, maar dat weerhield Rockstar er niet van hier en daar buiten de lijntjes te kleuren en hun eigen stempel te drukken op het resultaat.

"De overgang van het grauwe New York naar het zonovergoten São Paulo illustreert perfect dat Rockstar respect heeft voor de kernelementen van de reeks maar niet bang is om er een eigen stempel op te drukken."

Ondanks het feit dat Sam nog steeds gretig naar de fles grijpt en hij doorheen de jaren aardig wat kilootjes aankwam, lijkt hij aan lenigheid niets ingeboet te hebben. Voor je het weet rijg je Max' filmische bewegingen opnieuw aan elkaar en worden tegenstanders in de vlucht lustig doorzeefd. Dit alles gebeurt als vanouds zonder een grijntje aan controle in te hoeven boeten en wordt met behulp van de Euphoria physics engine die Rockstar tegenwoordig in haast al z'n games gebruikt, bijzonder realistisch in beeld gebracht. De manier waarop vijanden op kogelinslagen reageren wordt bijvoorbeeld proceduraal bepaald, net zoals Max' lichaam op een fysiek verantwoorde manier zal reageren bij een val of verkeerd geplaatste duik.

De manier waarop de animaties in Max Payne 3 naadloos aan elkaar geregen worden is vrij uniek en zo vloeiend dat het zonder meer bewonderenswaardig genoemd mag worden dat je als speler nooit de volledige controle over het personage verliest. Dit soort technische vooruitgangen bezitten het potentieel Max Payne naar een nieuw niveau te tillen, maar zoals gezegd heeft Rockstar er ook voor gekozen hier en daar wat te schaven aan de formule.

Zo werd het wapensysteem herzien en kan je te allen tijde maar drie wapens, waarvan twee éénhandige, meezeulen. Een andere manier waarop Max met z'n tijd meegaat is het gebruik van cover. Voor het eerst in zijn carrière ontdekt Max namelijk de geneugten van het gehurkt schuilgaan achter een krat of muurtje. Gelukkig zijn deze beschuttingen niet opgetrokken uit gewapend beton en tuimelt Max Payne 3 niet in de valkuil die cover-shooter heet, een valkuil die Rockstar expliciet ontwijkt. Dan zijn er nog enkele andere kleine toevoegingen zoals Last Man Standing, een modus die geactiveerd wordt net op het moment dat je het loodje dreigt te leggen en je een ultieme kans biedt levend uit het vuurgevecht te komen. Leuke gimmick, maar weinig noodzakelijk.

"De technische vooruitgangen bezitten het potentieel Max Payne naar een nieuw niveau te tillen."

Helemaal nieuw echter is de aanwezigheid van een multiplayercomponent. Hoewel details daarover voorlopig schaars zijn, weten we wel al dat de game een modus genaamd Payne Killer zal bevatten waarin één duo in de huid van Payne en Passos kruipt en het opneemt tegen alle andere spelers op de server. Wanneer één van hen echter in het zand bijt, worden plots de moordenaar en de vermoorde speler het nieuwe duo, wat volgens Rockstar een unieke dynamiek van rivaliteit en samenwerking in de hand zou spelen. Bovendien zijn ze erop gebrand de totaalervaring uit de singleplayer -inclusief Bullet Time- te vertalen naar een goede multiplayer. Wij kijken de kat nog even uit de boom aangezien weinig multiplayermodes van games die naam en faam verwierven als singleplayergames langer dan enkele weken stand hielden.

Het is enorm moeilijk vat te krijgen op wat we mogen verwachten van Max Payne 3 afgaande op de beelden en trailers alleen. Zowel Remedy als Sam Lake, de tandem die het succes van de eerste twee games bepaalde, staat Rockstar evenwel met raad bij tijdens de ontwikkeling. Dat en het vertrouwen dat we hebben in de mensen bij Rockstar stemt ons echter hoopvol dat Max Payne 3 wel eens een aangename verrassing zou kunnen worden.