Ratchet & Clank: All 4 One
It takes four, baby!
Coöperatieve spelmodi in games stoppen is voor uitgevers een van de vele tools waarmee ze een bepaalde graad van succes op voorhand kunnen verbinden aan het spel waarin ze hun geld gepompt hebben. Maar vaak is het ook niet meer dan dat. Regelmatig storten we ons in zo'n co-op mode van één of andere game om dan tot de conclusie te komen dat er van samenwerken - waarvoor het woord "coöperatief" zou moeten staan - niet veel in huis komt. Het is veeleer zo dat elke speler gewoon z'n eigen ding doet, en dat je toevallig in dezelfde spelwereld aan het rondlopen bent. Insomniac Games wil die traditie maar wat graag doorbreken met Ratchet & Clank: All 4 One, een kleurrijke platformer waarin samenwerking ook écht z'n vruchten moet afwerpen.
De subtitel die aan deze alweer vierde Ratchet & Clank game voor de PlayStation 3 verbonden is kon niet beter gekozen zijn. De volledige campagne kan met maximaal vier spelers doorlopen worden, en wanneer ze allemaal samenwerken onder het motto "één voor allen, allen voor één" is de kans om heelhuids doorheen de levels te komen een stuk groter. Vier spelers staat gelijk met vier verschillende personages, en in All 4 One zijn dit stuk voor stuk oude bekenden. Dat Ratchet en z'n mechanische vriend Clank speelbaar zijn kan haast niet als een verrassing komen, maar fans zullen ook blij zijn om te horen dat zowel Captain Qwark als Doctor Nefarious van de partij zijn.
De relatie tussen de vier personages wist Insomniac Games al in de voorgaande delen in de verf te zetten, en ook in All 4 One zullen liefhebbers van de koddige verhaallijn aan hun trekken komen. Hoewel het plot eerder als een kapstok dient voor de gameplay blijft het met open mond toekijken hoe prachtig de tussenfilmpjes vormgegeven werden. Insomniac Games weet dicht in de buurt te komen bij de graad van finesse waarmee Pixar haar animatiefilms maakt, zowel qua visuele kwaliteit als humoristische toetsen die zowel door jong en oud gesmaakt zullen worden.
Ook tijdens het spelen zelf blijft deze vierde Ratchet & Clank game de hoge productiewaarden hanteren die we tot nu toe aan de reeks konden verbinden. Elk level zit boordevol kleine details en achtergronden die levensenergie lijken te transpireren. Dit alles overgoten met een kleurenpalet waarvan vooral de meest vrolijke tinten gebruikt werden. De animaties van de personages kloppen, de geluidseffecten bij het afvuren van je wapens zijn een schot in de roos, en het ontwerp van de letterlijk meer dan dertig verschillende vijanden weet nooit teleur te stellen.
Waarom zoveel aandacht aan het audiovisuele in deze review? Omdat de gemiddelde ontwikkelaar in de productie van een spel als Ratchet & Clank: All 4 One meestal niet zoveel moeite steekt zoals Insomniac dat hier heeft gedaan. Het gaat hier namelijk over een titel die meer dan z'n voorgangers dat als deed de wat jongere doelgroep zal aanspreken, en waarom zou je tijd en geld stoppen in een publiek dat toch niet zo kritisch naar je product kijkt? Een pluim in het achterwerk van de ontwikkelaars om korte metten te maken met de vaak wat te gemakzuchtige aanpak die vandaag de dag de de ronde doet.
De reden waarom All 4 One een jonger publiek zal aantrekken is omdat de moeilijkheidsgraad niet bepaald hoog ligt, wat gelukkig niet wil zeggen dat de spelervaring daarom minder leuk is. Het doel van het spel bestaat eruit om thematische werelden bestaande uit verschillende levels te doorlopen en onderweg zoveel mogelijk vijanden neer te leggen. Dat doe je naar goede R&C-gewoonte aan de hand van een groot arsenaal aan uniek wapentuig. Elk apparaat heeft duidelijk een eigen persoonlijkheid, en de speler moet af en toe doelgericht z'n weapon of choise uitkiezen om tegenstanders naar de eeuwige jachtvelden te sturen.
Toch hangen er aan de keuzes die je in All 4 One maakt beduidend minder gevolgen vast dan in de voorgaande games. De meeste vijanden leggen meestal wel het loodje wanneer je gewoon lang genoeg op ze blijft knallen, ongeacht met welk wapen je dat doet. Er zijn momenten waarop de bommenwerper een betere keuze is dan het reguliere geweer, maar buiten het visuele effect is er niet veel verschil. Wapens als de Dopplebanger (een dubbelganger die vijanden kan afleiden) en de Cloaker (tijdelijk onzichtbaar worden) van Docter Nefarious zijn haast nooit nodig omdat subtiel of strategisch te werk gaan niet bepaald een vereiste voor succes is.
Gelukkig maakt Insomniac deze wat simplistische aanpak goed door voluit de coöperatieve kaart te trekken. Hoewel het niet veel uitmaakt welk wapen je gebruikt in welke situatie, zorg je er best wel voor dat alle spelers hetzelfde wapen op hetzelfde moment gebruiken om een groter effect te bekomen. Wanneer je allemaal tegelijk op één en dezelfde vijand knalt, dan zal er stilaan een meter opvullen. Eens deze helemaal volgelopen is, dan volgt er een gigantische ontploffing die vaak alle omringende snoodaards ook nog eens van de kaart veegt. Sommige wapens in teamverband gebruiken zorgt soms zelfs voor compleet andere effecten dan wanneer iedereen z'n eigen ding blijft doen. Het effect is dat je steeds in het oog moet houden wat je teamleden precies aan uitspoken, en soms onderling overleg moet plegen.