TrackMania 2: Canyon

Je kan echter ook de echt moeilijke banen betreden. Van braaf je tijd verbeteren is hier geen sprake meer want hier is de eer puur voor wie het eerste finish haalt. Klinkt makkelijk zegt u? Niets is minder waar! Deze banen zijn zo gigantisch krankzinnig ontworpen dat je heel wat energie, geduld, bloed, zweet en tranen zal nodig hebben vooraleer je nog maar een glimp kan opvangen van de zwart-wit-gevlekte eindstreep.

Toch komt de frustratie nooit tot een punt waar je keihard je toetsenbord in je scherm ramt. Nadeo heeft immers gezorgd dat de gameplay erg toegankelijk en luchtig blijft. Ben je net acht keer overkop gegaan en nog niet klaar, of is je karretje richting de noorderzon gekatapulteerd? Een simpele druk op de Entertoets en je staat weer in de startblokken alsof er niets gebeurt is.

of

Caption

Attribution

Aan de andere kant moet ik wel zeggen dat de toegankelijkheid ook zijn grenzen kent. Als TrackMania-veteraan kon ik algauw mijn weg vinden doorheen de verschillende servers en menu's maar ik kan me voorstellen dat dat voor sommige nieuwkomers niet zo evident zal zijn. Servers worden immers per land geplaatst. Dus in plaats van één centrale lijst waar je zelf je voorkeuren aangeeft, is het hier zoeken per land welke server voor jou het beste past. Een verandering waar ik niet meteen warm voor loop.

Ook op vlak van gameplay zullen de nieuwelingen even op de tanden moeten bijten alvorens ze kunnen delen in de roem. De meeste gamers die deze sequel zullen kopen, zullen ongetwijfeld oudgedienden zijn die in TrackMania: Nations of Sunrise al hun sporen hebben verdiend en die op die manier dus een streepje voor hebben. Er waren momenten dat de ronde voorbij was, vooraleer ik bij wijze van spreken uit de startblokken was. Dit kan in het begin een beetje frustrerend zijn, zeker voor gamers voor wie dit de eerste ervaring zal zijn met deze gamereeks. Voor wie even kan doorbijten en zich de nodige skills meester maakt, is een hele verslavende spelervaring weggelegd!

En als je dan toch al eens met de moed in de schoenen zit, dan kan je je nog altijd buigen over het bouwen van je eigen banen. Dat klinkt misschien moeilijk, maar dat hoeft het helemaal niet te zijn. De editor die Nadeo meelevert is immers erg gebruiksvriendelijk en je hebt in no-time een eigen map die je met je vrienden kan delen. Toch is deze feature vooral voer voor een select aantal gamers voor wie het uren doorbrengen in allerhande editors een favoriet tijdverdrijf is. Wil je immers de ingebouwde mappen evenaren dan zal je toch enkele uren tot dagen zoet zijn met het bouwen en uitdenken. Me dunkt dan ook dat de gemiddelde gamer deze editor vooral links zal laten liggen en uitkijken naar wat andere creatievelingen ermee tevoorschijn kunnen toveren.

Dan rest mij nog licht te werpen op een aantal kleinere vernieuwingen die in TrackMania²: Canyon geslopen zijn. Zo kan je de verf en de stickers van je wagen naar hartenlust aanpassen en zo je innerlijk Van Gogh tevreden stellen. Heb je het toch helemaal gehad met het standaardaanbod dan kan je, mits een prijsje, heel wat nieuwe auto's aankopen op de nieuwe ManiaPlanet-site die nu fungeert als een centraal platform voor alles TrackMania-gerelateerd.

Je kan ook je eigen races filmen om achteraf, via een gebruiksvriendelijke editor, om te toveren tot een waardige concurrent van The Fast & The Furious. Toch blijven, ondanks deze verschillende features en de grafische pracht, de systeemeisen vrij laag wat lovenswaardig is! Heel wat gamers met een low-end PC hebben TrackMania immers helpen groot worden en dat is Nadeo waarschijnlijk niet vergeten.