Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Shadows of the Damned

Een van de meest gestoorde games van het jaar.

Die grotere vijanden kom je meestal tegen in de vorm van eindbazen, en het ontwerp van deze giganten is werkelijk fenomenaal gestoord te noemen. Zo namen wij het onder andere op tegen een gemuteerde geit die na het verorberen van zijn eigen hart een demonisch paard uit het niets liet verschijnen, om ons al galopperend te bestoken met twee reusachtige zwaarden. Enkele uren later liepen we het zieke broertje van Hellraiser tegen het lijf - doet niets anders dan luidkeels “fuck you” roepen - die gewoon omdat het kan transformeerde tot een rottende, torenhoge kraai. En zelfs al neem je het niet op tegen eindbazen kom je telkens weer zulke ronduit ranzige tegenstanders tegen die niet zouden misstaan in de betere horrorfilm.

En toch is Shadows of the Damned niet bepaald griezelig of angstaanjagend te noemen, wat vooral komt door de met humor en seksueel getinte dialogen die je te horen krijgt. Met de regelmaat van de klok hebben Garcia of Johnson wel een pikante opmerking achter de hand die telkens weer net op het randje van smakeloos bengelt, maar op zo'n slimme manier wordt neergezet dat je niet anders kan dan glimlachen. Regelmatig kwam de gedachte bij me op dat Suda51 en Mikami met Garcia Hotspur een meer intelligent en hedendaags antwoord op de gedateerd klinkende Duke Nukem in zijn laatste veelbesproken game hebben neergezet. Onze niet al te subtiele antiheld heeft het samen met Johnson - een naam die niet toevallig gekozen werd - vaak over lullen, tieten en de manieren waarop ze die dingen kunnen combineren, maar vreemd genoeg lijken die dialogen perfect binnen het 18+-sfeertje van het spel te passen.

En zo zijn er nog enkele details die ervoor zorgen dat je Shadows of the Damned eigenlijk niet al te serieus moet nemen. Zo worden deuren vaak gesloten door wenende babyhoofden, en de enige manier om ze te openen is door een rottend brein, een nog kloppend hart of een stinkende oogbal in hun mond te rammen. Even vreemd is de gameplay die komt kijken bij de steeds weer opduikende “darkness” in het spel. Op bepaalde momenten zal er een alles omvattende inktachtige smurrie in de omgeving rondzweven die wanneer je erin staat je levensbalk stilaan zal doen afnemen. Vijanden die erin te vinden zijn worden overgoten met het goedje en zijn daardoor als het ware voorzien van een ondoordringbaar schild. Op zulke momenten komt de secundaire vuurmodus van je wapens van pas.

Garcia kan namelijk een lichtflits uit z'n wapen schieten, wat de beschermende smurrie van vijanden afsproeit. Dezelfde tactiek moet gebruikt worden om de volledige substantie uit de omgeving te halen, maar daarvoor moet je licht laten schijnen op - dankjewel Suda - een mekkerende geitenkop die als een jachttrofee ergens aan de muur hangt. Waarom net het hoofd van een geit? Omdat het kan, daarom! Alle gekheid op een stokje, maar de toevoeging van de “darkness” zorgt voor enkele interessante en vooral spannende momenten in het spel waarbij je hart letterlijk in je keel klopt.

En hoewel we het tot nu toe enkel gehad hebben over de manieren waarop Shadows of the Damned ons steeds wist te verrassen, zijn er ook enkele elementen die je met wat voorzichtigheid in je op moet nemen. Zo heb je te maken met een zeer lineair spel waarin je nagenoeg altijd een vast pad aan het volgen bent. Het nadeel hiervan is dat Shadows of the Damned qua herspeelbaarheid niet al te hoog scoort gezien je tijdens je eerste playthrough nagenoeg alles gezien gaat hebben. Uiteindelijk komt je geflipte avontuur in de hel na zo'n acht uur ten einde, maar je gaat je geen enkel moment verveelt hebben. Daarvoor zijn de gameplay en het ontwerp gewoon te goed uitgewerkt.

Het eerste kwartier van Shadows of the Damned in beeld.

Grafisch laat Shadows of the Damned spijtig genoeg wat steken vallen. Het spel werd gemaakt met behulp van de Unreal-engine, en deze laat zo stilaan haar ouderdom zien. Zo laden texturen bij het betreden van een nieuwe omgeving regelmatig zeer laat in, terwijl personages af en toe vreemde glitcherige sprongen maken. Ook duiken er tussen de levels in regelmatig laadschermen op die een tikkeltje te lang duren. Dit zijn echter puur technische mankementen, want dat het ontwerp meer dan degelijk is lieten we doorheen de gehele review al weten. Alle personages zijn uniek, de vormgeving van het wapentuig heb je nog nooit ergens anders gezien en de verschillende spelomgevingen kennen telkens weer een ander thema. Zo doorkruis je bijvoorbeeld tochtige catacomben, een mistig kerkhof, een spookachtig moeras en een duister bos - en dan hebben we het nog niet eens gehad over de minigames die zich afspelen in een stad vol bordelen en de 2D-sidescroller die nog het best omschreven kan worden als Shadows of the Damned meets Monty Python.

Ben je tijdens deze warme zomerdagen op zoek naar een spel zoals je er nog nooit eerder eentje gezien hebt, dan zit je goed bij Shadows of the Damned. De gameplay die al met Resident Evil 4 de perfectie benaderde keert terug in deze door EA uitgegeven titel, terwijl de gestoorde invloed van Suda51 over het kleinste detail zweeft. De opbouw van deze game is eerder traditioneel, maar laat zien dat je iets wat werkt eigenlijk niet al te hard hoeft te veranderen. Het is wat zonde dat je na zo'n acht uur helemaal klaar bent met de game door het gemis van enige vorm van online functionaliteiten, terwijl toekomstige DLC-packs onwaarschijnlijk lijken. Ook enkele technische missers gooien lichtjes roet in het eten, maar het algemene ontwerp maakt dit meer dan goed. Fans van Mikami/Suda51 mogen deze game zonder nadenken in huis halen, terwijl Shadows of the Damned voor nieuwe adepten een perfect instapmodel is.

Heb je na het doornemen van de review rond Shadows of the Damned zin om het spel in huis te halen? Dat kan, want de game is vanaf nu beschikbaar voor de PlayStation 3 en Xbox 360.

8 / 10

Sign in and unlock a world of features

Get access to commenting, newsletters, and more!

Ontdek hoe we te werk gaan met onze reviews door ons reviewbeleid te lezen.

In this article

Shadows of the Damned

PS3, Xbox 360

Related topics
Over de auteur
Philip Cremers avatar

Philip Cremers

Contributor

Reacties